tag:blogger.com,1999:blog-55605075609149930022024-03-07T04:01:40.311+08:00Орчуулах эрдэмд шимтэгч оюутнуудын блогОрчуулга бол оюун ухааны гимнастик юм translationclubhttp://www.blogger.com/profile/00619822547379646847noreply@blogger.comBlogger234125tag:blogger.com,1999:blog-5560507560914993002.post-73025776113291664622019-05-21T22:59:00.001+08:002019-05-21T22:59:43.321+08:00Мэргэд гарахын оронд ингэж бичжээ<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="background-color: white; color: purple; white-space: pre-wrap;">Мэргэд гарахын оронд ингэж бичжээ:</span></span></blockquote>
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="background-color: white; color: #1d2129; white-space: pre-wrap;"> "</span><span style="background-color: white; color: blue; white-space: pre-wrap;">Шударгуу оюунаар үг утгасын хувийг сайтар шинжлээд...тодорхой бөгөөд мэдэхүйеэ хялбар үгээр утга лугаа үл харшлалдуулан сайтар орчуулахуй" , "урьд хойд үгийг солиулбаас утга нь тод мэдэгдээд...үргэлжилсэн үгсийг нэгэн үг ба хоёр ба гурван тэргүүтэн тэдгээр үгсийн утга алин дор хүрэхгүйгээс дээш аль амраар солиулж орчуулахуй" </span></span>translationclubhttp://www.blogger.com/profile/00619822547379646847noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5560507560914993002.post-32118916678619142222019-05-19T19:12:00.000+08:002019-05-19T19:13:13.084+08:00<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12pt; line-height: 107%;">МУИС-аас зохион байгуулсан орчуулгын уралдаанд оюутнууд Рэй Брадбьюригийн <i>The Lake</i> өгүүллэгийг 60 минутын хугацаанд орчуулж авъяас чадвараа сорьжээ. Энэ уралдаанд тусгай байр эзэлсэн ХИС-ийн оюутан О. Нандинхоролын орчуулгыг та бүхэнд хүргэж байна. </span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Нуур<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Хөвөлзөх давалгаанд ховсдуулах мэт, эрэг дээрх ээжээсээ,
элсэн дээр шаагилдах хүүхдүүдээс, тэнгэрт дүүлэх шувуудаас, бүхэл ертөнцөөс
тусгаарлагдлаа. Энэ бүхэн яг л бодол шиг аниргүй ажээ. Яг л бодол шиг... Төд
удалгүй өнөөх давалгаа намайг тэнгэрлүү, элсрүү, хүүхдийн цоргих чимээрүү
түлхэх шиг болж, гүн аниргүй ховсноосоо буцааж чөлөөлөх нь тэр.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Эрэг дээр эргэн ирэхэд хорвоо ертөнц зөвхөн намайг хүлээсээр
өөр дээр нь дахин гишгэтэл царцчихсан мэт нэгэн хэвэндээ харагдах нь сон</span><span lang="MN" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">и</span><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">хон.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Нуурын хөвөөгөөр гүйсээр ээж дээрээ очиход тэрээр хөвөн
алчуураар намайг хучаад,<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l0 level1 lfo3; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><span style="mso-list: Ignore;">-<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Томоотой
зогсоод биеэ хатаа гэв.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Нар дулаан элчээрээ ээж гаран дээр минь бөнжигнөх усан
дуслуудыг хатааж байхад жиндүүхэн салхи үлээх нь арьс биржийлгэлээ. Хажууд ээж,<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: 36.0pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; mso-list: l1 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><span style="mso-list: Ignore;">-<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Хэ,
энэ салхийг ээ! Цамцаа бушуухан өмс гэхэд нь би,<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l1 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><span style="mso-list: Ignore;">-<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Арьсаа
дахиад жаахан ингээд... гэтэл зандрангуй өнгөөр нэрийг минь дуудав. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Би ч цамцаа өмсөөд түрлэг хэрхэн эргээр наадахыг чимээгүй л
хэсэг ажлаа. Эрэг дагуу ердөө зургаахан хүн үзэгдэх нь эргийг эцэс төгсгөлгүй
бөгөөд энгүй хоосон мэт санагдуулах ажээ. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<a href="https://www.blogger.com/null" name="_gjdgxs"></a><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Салхи босч эхэлмэгц бөмбөгөөр наадах
хүүхдүүд тоглохоо больж харагдлаа. Гунигаар үлээх сэвшээнд нь тэдний баяр хөөр
замхран, намар цаг хаяанд ирснийг эрхгүй сануулна. Амьсгалдаг бүхний уушгинд,
ажигладаг бүхний харцанд учиргүй хөнгөн гуниг өлгөөд үлдээчихдэг өнөө гайхал
есдүгээр сар нь гагцхүү энэ ажээ. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Эрэг дагуу эх захгүй мэт санагдаж асан хөнгөн зуушны
мухлагууд хоосорч, тэр л байрандаа өвлийг давахаар эгнэн зогсох нь яг л
зугаатай зуны хөгжилтэй амтыг дулаан нарны элчтэй нь цуг алтан шаргал авсанд
хийчхээд одоохон оршуулах гэж байгаа мэт харагдна.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Ээлж дараагаараа тэгж л бүгд хаалгаа барьсаар эзэнгүй эрэг
дээр элс л ганцаардан үлдэж дээ. Үгүй ядаж зуны саруудад хоногшихоороо л нэг
болсон үй олон хүний хөлийн мөрүүдийг зэврүүн салхи нэг л сэвшээ үлээгээд юу ч
үлдээлгүй баллан орхичих нь цаанаа л нэг зивүүн. Ердөө Доналд, Делус, Арнольдын
нүцгэн хөл, миний теннисийн шаахайн мөр л эрэг дагаж бүдэг үзэгднэ. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Элсний ширхэгүүд газар тэмтчин салхины аясаар өндийлгүй
мөлхөж, энүүхэн үзэгдэх морин тойруулганд хашигдсан морьд салхины сэвшээтэй
хоршин хаа нэгхэн дуу нэмнэ. Гэвч тэдгээр нь одоог хүртэл гуулин чимэглэлээ
гайхуулж, шүд яралзуулан буй нь энэ тойруулга хүүхдийн хөгжилтэй инээдийг
үгүйлсээр, эргэлдсээр хэвээрээ хэмээх мэт гуниг төрүүлнэ. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Чухам энэ л бүхнийг ажин зогсохдоо үй түмэн бодлоор
эргэцэхдээ толгой дүйрч орхив. Бүгд хичээл сургууль нь эхлэн мөр мөрөө хөөж
байхад би л эрэг дээр ээжтэйгээ сүүлийн ганц удаа гээд ирчихсэн зогсож байх.
Маргааш намайг Америкыг хөндлөн гулд туулах галт тэрэгний их аян хүлээж буй.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Энэ их ганцаардал дунд хөвөхдөө тэсгэл алдуурч өөрөөсөө
хүртэл зугтчихмаар одчихмоор санагдах ажээ. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-list: l2 level1 lfo2; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><span style="mso-list: Ignore;">-<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Эргээр
жаахан гүймээр байна гэж ээжид хэлэхэд тэр хурдан буцаж ирэхийг, усанд
ойртохгүй байхыг санууллаа. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Би гүйж одоход элс газраа эргэлдэж, салхи намайг
жингүйдүүлэх мэт байв. Гараа яг л нисэж буй мэт алдлах үес салхи хуруунуудын
завсраар багтахгүй мэт... үгүй бүр далавчтай мэт гүйж байлаа. Ээжийн сууж
үзэгдэх дүр холдон холдсоор бүүр түүрхэн сүүмэлзэхэд би гав ганцаар хоцорлоо.
Арван хоёр настай бяцхан хүү үргэлж л бусдаар хүрээлүүлж дассандаа ч юм уу,
ганцаар байх мэдрэмж шинэхэн байлаа.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Эргэн тойрон хүмүүстэй цуг байхад тэд юуг яаж хийхийг,
эргээс хол байхыг гээд бүгд л нэг зүйл заан сургаж сануулж байдаг ч ганцаар
байх үед харин зөвхөн бодол дангаар ноёлох аж. Ингэж би анх удаа ганцаархнаа
үлдээд, ус руу алхаж ороод гэдсээр татах хүртэл явлаа. Өмнө нь энд ганц л
нэрийг дуудах гэж, эргэж харахыг ч хүсэхээргүй ардаасаа олон хүн дагуулсаар
үргэлж ирдэг байж билээ.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Харин одоо... ус надад биеийг минь хөндлөн хоёр хэсэгт
хувааж харуулчхаад жигтэй инээж буй шидтэн мэт санагдав. Усан доорх бие минь
хайлж урсаад ч юм уу, аль эсвэл уусаад ч юм уу, хаа нэг тийш ул мөргүй
замхарчээ. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Би түүний нэрийг дуудав. Гараад ирэх юм шиг “Tally, Tally”
хэмээн дуудлаа. Яасан бэ? Гээд эргэж харан инээх юм шиг дахин дахин дуудлаа.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Хүүхэд байхад чиний дуудах нэрэнд хэн нэгэн заавал хариу
өгөх юм шиг мэдрэмж цаанаасаа л төрдөг аж. Магадгүй төсөөлөл бүхэн бодит гэж
итгэдэг тийм гэнэн, гэгээн нас хүн бүхэнд л байдаг байх. Тиймдээ ч энэ нь хэний
ч буруу бас биш байх.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Би Tally-г хэрхэн тавдугаар сард шаргал үсээ
гялтганууланхан, арван хоёрхон настай мөрөн дээр нь нарны туяа эрхлэнхэн усруу
явж орсон дүр зургийг нүдэндээ тодоос тод харав. Тэгээд хэрхэн ус аниргүй
болохыг, эргийн аврагч хэрхэн усруу шумбан орохыг, Tally-гийн ээж бархиран
хашхирахыг бас тэр хэзээ ч эргэж гарч ирээгүйг дахин эргэцүүлж саналаа. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Эргийн аврагч түүнийг уснаас гаргах гэж тэмцэлдсэн боловч
булиа том гартаа атгахан хэдэн далайн замагтай гарч ирж билээ. Тэгээд л Tally
дахин хэзээ ч сургууль дээр надтай зэргэлдээ суугаагүй, зуны үдшээр гудамжинд
надтай бөмбөгөөр наадаж тоглоогүй юм.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Тэр нууранд дэндүү гүн ороод, нуур түүнийг минь аваад
үлдчихэж билээ. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Одоо би зөвхөн тэр л эзгүй, уудам хоосон тэнгэрийн доор,
урсгалгүй нуурын хөвөөнд, зах нь үгүй энэ эрэг дээр эцсийн удаа ганцаар түүнийг
үгүйлэн зогсож байна.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span><b style="text-align: center;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">The Lake by </span></b><b style="text-align: center;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Ray Bradbury</span></b></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">The wave shut me off from the world, from the birds in the
sky, the children on the beach, my mother on the shore. There was a moment of
green silence. Then the wave gave me back to the sky, the sand, the children
yelling. I came out of the lake and the world was waiting for me, having hardly
moved since I went away. I ran up on the beach.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Mama swabbed me with a furry towel. "Stand there and
dry," she said. I stood there, watching the sun take away the water beads
on my arms. I replaced them with goose-pimples.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">"My, there's a wind," said Mama. "Put on your
sweater."<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">"Wait'll I watch my goose-bumps," I said.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">"Harold," said Mama. I put the sweater on and
watched the waves come up and fall down on the beach. But not clumsily. On
purpose, with a green sort of elegance as those waves. Even a drunken man could
not collapse with such elegance as those waves. It was September. In the last
days when things are getting sad for no reason. The beach was so long and
lonely with only about six people on it. The kids quit bouncing the ball
because somehow the wind made them sad, too, whistling the way it did, and the
kids sat down and felt autumn come along the endless shore.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">All of the hot-dog stands were boarded up with strips of
golden planking, sealing in all the mustard, onion, meat odors of the long,
joyful summer. It was like nailing summer into a series of coffins.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">One by one the places slammed their covers down, padlocked
their doors, and the wind came and touched the sand, blowing away all of the
million footprints of July and August. It got so that now, in September, there
was nothing but the mark of my rubber tennis shoes and Donald and Delaus
Arnold's feet, down by the water curve.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Sand blew up in curtains on the sidewalks, and the
merry-go-round was hidden with canvas, all of the horses frozen in mid-air on
their brass poles, showing teeth, galloping on. With only the wind for music,
slipping through canvas.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">I stood there. Everyone else was in school. I was not.
Tomorrow I would be on my way west across the United States on a train. Mom and
I had come to the beach for one last brief moment.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">There was something about the loneliness that made me want
to get away by myself. "Mama, I want to run up the beach aways," I
said.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">"All right, but hurry back, and don't go near the
water." I ran. Sand spun under me and the wind lifted me. You know how it
is, running, arms out so you feel veils from your fingers, caused by wind. Like
wings. Mama withdrew into the distance, sitting. Soon she was only a brown
speck and I was all alone. Being alone is a newness to a twelve-year-old child.
He is so used to people about.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">The only way he can be alone is in his mind. There are so
many real people around, telling children what and how to do, that a boy has to
run off down a beach, even if it's only in his head, to get by himself in his
own world.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">So now I was really alone. I went down to the water and let
it cool up to my stomach. Always before, with the crowd, I hadn't dared to
look, to come to this spot and search around in the water and a certain name.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">But now--- Water is like a magician. Sawing you in
half. It feels as if you were cut in two, part of you, the lower part, sugar,
melting, dissolving away. Cool water, and once in a while a very elegantly
stumbling wave that fell with a flourish of lace.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">I called her name. A dozen times I called it.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">"Tally! Tally! Oh Tally!"<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">You really expect answers to your calling when you are
young. You feel that whatever you may think can be real. And sometimes maybe
that is not so wrong.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">I thought of Tally, swimming out into the water last May,
with her pigtails trailing, blond. She went laughing, and the sun was on her
small twelve-year-old shoulders. I thought of the water settling quiet, of the
life guard leaping into it, of Tally's mother screaming, and of how<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Tally never came out. . . . .<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">The life guard tried to persuade her to come out, but she
did not. He came back with only bits of water-weed in his big-knuckled fingers,
and Tally was gone. She would not sit across from me at school any longer, or
chase indoor balls on the brick streets on summer nights.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">She had gone too far out, and the lake would not let her
return.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">And now in the lonely autumn when the sky was huge and the
water was huge and the beach was so very long, I had come down for the last
time, alone.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<br />translationclubhttp://www.blogger.com/profile/00619822547379646847noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5560507560914993002.post-13339150934844280662019-05-16T12:39:00.000+08:002019-05-16T12:39:11.314+08:00ОУХ-Орчуулагчийн 3-р түвшний оюутан О. Нандинхорол Nature's way нэртэй ийм нэгэн шүлгийг ингэж орчуулжээ. Та бүхэн уншаад санал, шүүмжээ бичээрэй.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh56XHJD-KRP6iVaCCgqv2LLzI46m6h7O36JlRvYjywwdE4V1JNHxIH52ZwuJJy0oaOrmTru6_x5_ODP7Acr3-ZwYZgXXiZoWUavnWvsAytZXJ-kZo-ihL9d8ZSM2j6mNk24M8VO4S8ARE/s1600/20190516_012146.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1093" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh56XHJD-KRP6iVaCCgqv2LLzI46m6h7O36JlRvYjywwdE4V1JNHxIH52ZwuJJy0oaOrmTru6_x5_ODP7Acr3-ZwYZgXXiZoWUavnWvsAytZXJ-kZo-ihL9d8ZSM2j6mNk24M8VO4S8ARE/s640/20190516_012146.jpg" width="436" /></a></div>
<br />translationclubhttp://www.blogger.com/profile/00619822547379646847noreply@blogger.com20tag:blogger.com,1999:blog-5560507560914993002.post-58041294789805362312018-11-26T23:52:00.000+08:002018-11-26T23:52:08.446+08:00<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgb3_lO6amV4wSlMcOxfDuZtjE1z8zdUIKH-lCpzsWFbI8SQHjsCleqp84EDD-iGV_zVlqhTCAJygwVSr3yC4jH-2SZNXfZvOwr_plI5yUxhUn0d7HJxTPdPqjcXBe-K7Z_VY782k3cyzw/s1600/jack+ma.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="955" data-original-width="960" height="318" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgb3_lO6amV4wSlMcOxfDuZtjE1z8zdUIKH-lCpzsWFbI8SQHjsCleqp84EDD-iGV_zVlqhTCAJygwVSr3yC4jH-2SZNXfZvOwr_plI5yUxhUn0d7HJxTPdPqjcXBe-K7Z_VY782k3cyzw/s320/jack+ma.jpg" width="320" /></a></div>
Алибаба Жак Ма: Та хэн болохоо өөрөө шийд. Мөрөөдөж суусаар ядууралд нэрвэгдэх үү? Хөдөлмөрлөж явсаар амжилтанд хүрэх үү?translationclubhttp://www.blogger.com/profile/00619822547379646847noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5560507560914993002.post-30641032116063095442018-05-02T22:16:00.002+08:002018-05-02T22:16:53.863+08:00Англи хэлний улсын олимпиадын шилдгүүд тодорчээ<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUygISAjWzLkmM4QAmwxrCN90TBb3ThHrx_tJGCTSm0Z5mh81CFIIs7eFmrWITwzqmn6w7ddgk3Vh0N0hI0Cjur3mwMBI2TEVZrtnBfLdYkh-XMHoy9iC8N7hJUP1t4WX_BEmALwSpDMA/s1600/talgat+2.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUygISAjWzLkmM4QAmwxrCN90TBb3ThHrx_tJGCTSm0Z5mh81CFIIs7eFmrWITwzqmn6w7ddgk3Vh0N0hI0Cjur3mwMBI2TEVZrtnBfLdYkh-XMHoy9iC8N7hJUP1t4WX_BEmALwSpDMA/s320/talgat+2.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="background: white; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: #333333;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">МУИС-иас жил бүр уламжлал болгон зохион байгуулдаг
Монголын нийт их, дээд сургуулийн оюутнуудын англи хэлний улсын олимпиад 2018
оны 4 дүгээр сарын 21-ний өдөр амжилттай болж өндөрлөлөө.<o:p></o:p></span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background: white; box-sizing: border-box; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; orphans: 2; text-align: justify; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; widows: 2; word-spacing: 0px;">
<span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="color: #333333;">Тус
олимпиад нь мэргэжлийн болон мэргэжлийн бус ангилалд хоёр үе шаттай явагддаг
бөгөөд энэ удаад улсын болон хувийн хэвшлийн 22 их, дээд сургуулийн оюутнууд
оролцжээ. Мэргэжлийн ангилалд А.Мөнхзул (МУБИС), Э.Батхишиг (ХИС), </span><span lang="MN" style="color: #333333;">Х.</span><span style="color: #333333;">Талгат (ХИС) эхний гурван байрыг, Халиун (МУИС-ХУС)
тусгай байрыг эзэллээ. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNxRWzlNU7RVtm_SFhHNnYfZsqAnrwNzJex8akeiqsXO14iL4rxvOmEcNbBLetNsWLL1GvqDb8OYUxNONIEFcg1Cx5YsLDcQtRfTzNCE673ygQ8heotBLqKmIUFnAnGo9nm-uDQxB88M0/s1600/talgat.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1275" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNxRWzlNU7RVtm_SFhHNnYfZsqAnrwNzJex8akeiqsXO14iL4rxvOmEcNbBLetNsWLL1GvqDb8OYUxNONIEFcg1Cx5YsLDcQtRfTzNCE673ygQ8heotBLqKmIUFnAnGo9nm-uDQxB88M0/s320/talgat.jpg" width="254" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="MN" style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: MN; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Хоёр, гуравдугаар байрт шалгарсан Э. Батхишиг, Х. Талгат нар Хүмүүнлэгийн
Ухааны Их Сургуульд суралцдаг бөгөөд Англи хэлний багш-орчуулагчийн ангийн
оюутан Х.Талгат тус олимпиадад гурван жил дараалан тэргүүн байруудыг эзэлж
англи хэлний мэдлэг чадвараараа манлайллаа. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="MN" style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: MN; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="MN" style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: MN; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Э. Батхишиг, Х. Талгат нартаа сурлагын өндөр амжилтыг хүсэн ерөөе.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="MN" style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: MN; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="MN" style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: MN; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">ХИС-ийн Хэл Соёлын Сургууль,</span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="MN" style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: MN; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Англи хэлний тэнхим, </span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="MN" style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: MN; mso-bidi-font-family: Calibri; mso-bidi-theme-font: minor-latin;"><span style="font-family: Helvetica Neue, Arial, Helvetica, sans-serif;">Орчуулгын клуб</span><o:p></o:p></span></div>
<br />translationclubhttp://www.blogger.com/profile/00619822547379646847noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5560507560914993002.post-60278160935190895142018-05-01T23:31:00.001+08:002018-05-01T23:46:18.629+08:00<span style="background-color: white; font-family: "helvetica neue" , "helvetica" , "arial" , "lucida grande" , sans-serif; font-size: 13px;">Ном бол ертөнцийг харах цонх гэдэг. Сургамжит өгүүллэг хэдийгээр богино ч бидний амьдралыг өөрчлөх гайхалтай хүч, ухаарал хайрладаг билээ. Тийм сургамжит үлгэр өгүүллэг хэдийг орчуулан та бүхэнд хүргэж байна. ХИС-ийн 4-р курсын оюутан Б.Болорчимэг, Д. Даваасүрэн, Г.Үенч, Ц.Цэндмаа нар орчуулав.</span><br />
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisA4VMYzgv-XQETixNJEROaQ02bvc2afHJfeDrupSd1Ub8UK87sFegY6APTjZo3t6SoIZgOTc6I6SWVn97_A3tXq7O8Yye0X2MYm9VhvDVDJK56u6SVAacH1i3YlmRDTq5WKPoJulvqlE/s1600/bird.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="436" data-original-width="619" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisA4VMYzgv-XQETixNJEROaQ02bvc2afHJfeDrupSd1Ub8UK87sFegY6APTjZo3t6SoIZgOTc6I6SWVn97_A3tXq7O8Yye0X2MYm9VhvDVDJK56u6SVAacH1i3YlmRDTq5WKPoJulvqlE/s320/bird.png" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">THE
BIRD WITH TWO HEADS<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Long,
long ago, there lived a strange bird in a huge banyan tree. The tree stood
beside a river. The strange bird had two heads, but only one stomach. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Once,
while the bird was flying high in the sky, he saw an apple shaped fruit lying
on the bank of the river. The bird swooped down, picked up the fruit and began
to eat it. This was the most delicious fruit the bird had ever eaten. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">As
the bird had two heads, the other head protested, "I'm your brother head.
Why don't you let me also eat this tasty fruit?" </span><span lang="MN" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">The
first head of the bird replied, "Shut up.You know that we've only one
stomach. Whichever head eats, the fruit will go to the same stomach. So it
doesn't matter as to which head eats it. Moreover, I'm the one who found this fruit.
So I've the first right to eat it." <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Hearing
this, the other head became silent. But this kind of selfishness on the part of
the first head pinched him very much. One day, while flying, the other head
spotted a tree bearing poisonous fruits. The other head immediately descended
upon the tree and plucked a fruit from it. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">"Please
don't eat this poisonous fruit," cried the first head. "If you eat
it, both of us will die, because we've a common stomach to digest it."<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">"Shut
up!" shouted the other head. "Since I've plucked this fruit, I've
every right to eat it." <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">The
first head began to weep, but the other head didn't care. He wanted to take
revenge. He ate the poisonous fruit. As a result both of them died.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<br />
<br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="MN" style="color: black; font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Хоёр толгой, нэг
ходоодтой шувуу<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="MN" style="color: black; font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Эрт урьдын цагт<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>голын хажууд том сагалгар модон дээр
нэгэн<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>хачин<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>жигтэй шувуу амьдран суудаг<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>байжээ. Тэрхүү хачирхалтай шувуу нь хоёр
толгойтой хэрнээ ганц<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ходоодтой
юмсанжээ. Нэгэн<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>удаа тэрээр нисэж
яваад<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>голын эрэг дээр алим шиг хэлбэртэй
жимс <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>байхыг <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>хараад <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>түүнийг авахаар яаран доош нисэв. Энэ <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>түүний<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>идэж байсан хамгийн амттай жимс байсан учир бүгдийг нь идэж орхив. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="MN" style="color: black; font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Ах <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>толгой
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>нь<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>түүнээс: Би чиний ах байтал<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>яагаад надад амсуулсангүй вэ? хэмээн асуухад,<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="MN" style="color: black; font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Дүү
толгой нь : Дуугүй бай, бид хоёр нэг ходоодтой гэдгийг чи сайн мэднэ дээ.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Тиймээс<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>хэн нь <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ч идсэн ялгаагүй нэг л
ходоодруу орох учир хэн<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>идэх нь тийм ч
чухал биш тэгээд ч би түүнийг олсон тул <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>идэх нь зөв хэмээн хариулав .<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ах <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>толгой
нь түүнийг сонсоод ахин ямар нэгэн зүйл хэлсэнгүй. Энэ нь<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>дүү толгойн аминч үзлийн нэг илрэл юм. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Хэдэн өдрийн дараа<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>нисэж<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>яваад ах толгой нь модны дэргэд хортой жимс байхыг хараад авхаар яаран
доош нисэв. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="MN" style="color: black; font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Үүнийг мэдсэн дүү толгой: <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Битгий идээч<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>хэрэв та түүнийг идвэл хоёул тэр дороо л үхнэ шүү дээ. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Бид чинь нэг л ходоодтой<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>шүү дээ хэмээн өрөвдөлтэйгээр уйлан гуйхад, <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<!--[if gte vml 1]><v:shapetype
id="_x0000_t75" coordsize="21600,21600" o:spt="75" o:preferrelative="t"
path="m@4@5l@4@11@9@11@9@5xe" filled="f" stroked="f">
<v:stroke joinstyle="miter"/>
<v:formulas>
<v:f eqn="if lineDrawn pixelLineWidth 0"/>
<v:f eqn="sum @0 1 0"/>
<v:f eqn="sum 0 0 @1"/>
<v:f eqn="prod @2 1 2"/>
<v:f eqn="prod @3 21600 pixelWidth"/>
<v:f eqn="prod @3 21600 pixelHeight"/>
<v:f eqn="sum @0 0 1"/>
<v:f eqn="prod @6 1 2"/>
<v:f eqn="prod @7 21600 pixelWidth"/>
<v:f eqn="sum @8 21600 0"/>
<v:f eqn="prod @7 21600 pixelHeight"/>
<v:f eqn="sum @10 21600 0"/>
</v:formulas>
<v:path o:extrusionok="f" gradientshapeok="t" o:connecttype="rect"/>
<o:lock v:ext="edit" aspectratio="t"/>
</v:shapetype><v:shape id="_x0000_s1026" type="#_x0000_t75" style='position:absolute;
left:0;text-align:left;margin-left:-25.5pt;margin-top:56.65pt;width:569.15pt;
height:278.55pt;z-index:-251677184'>
<v:imagedata src="file:///C:\Users\WORLDL~1\AppData\Local\Temp\msohtmlclip1\01\clip_image001.png"
o:title=""/>
</v:shape><![endif]--><!--[if !vml]--><span style="height: 371px; left: 0px; margin-left: -34px; margin-top: 76px; mso-ignore: vglayout; position: absolute; width: 759px; z-index: -1895844352;"><img height="371" src="file:///C:/Users/WORLDL~1/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image002.png" v:shapes="_x0000_s1026" width="759" /></span><!--[endif]--><span lang="MN" style="color: black; font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ах толгой нь: <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Дуугүй бай би олсон болохоор идэх нь зөв. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Үүнийг сонсоод дүү толгой нь цурхиран уйлсан
боловч ах толгой нь түүнийг огтхон ч тоосонгүй идэж орхив. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Удалгүй <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>тэд <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>хоёулаа
үхсэн <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>гэдэг. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="MN" style="color: black; font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><i>Сургамж: <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Гэр бүл болон ойр дотны хүмүүс хоорондоо ямар
ч тохиолдолд эв найрамдалтай байхыг сургамжилсан байна.</i><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="MN" style="color: black; font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><i><br /></i></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghyphenhyphenyzBnO33yHguZYedSKxfKEYhtroPz7dix32RqKnNmvI-lWZS10XMk8sfMiWR7Zsx_oaenCy505PT8Wm2YtFIG18MAajv_9oSlGZABmjKUzQyCSWFeDl6TlJmF5rmSeP1wy_Ourav6tY/s1600/bridge.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="422" data-original-width="607" height="222" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghyphenhyphenyzBnO33yHguZYedSKxfKEYhtroPz7dix32RqKnNmvI-lWZS10XMk8sfMiWR7Zsx_oaenCy505PT8Wm2YtFIG18MAajv_9oSlGZABmjKUzQyCSWFeDl6TlJmF5rmSeP1wy_Ourav6tY/s320/bridge.png" width="320" /></a></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">The
bridge<o:p></o:p></span></b></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Once
upon a time two brothers who lived on adjoining farms fell into conflict. It
was the first serious rift in 40 years of farming side by side. They had been
sharing machinery, trading a labor and goods as needed without a hitch. Then
the long collaboration fell apart. It began with a small misunderstanding and
it grew into a major difference which exploded into an exchange of bitter words
followed by weeks of silence. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> One morning there was a knock on elder
brother’s door. He opened it to find a man with a carpenter’s toolbox. “I am
looking for a few days of work”, he said. “Perhaps you would have a few small
jobs here and there. Could I help you?”
“Yes!” said the elder brother. “I do have a job for you. Look across the
creek at that farm. That’s my neighbor, in fact, it’s my younger brother and we
don’t get along. Last week he dug a wider passage for water into his farm. But
he ended up creating a very wide creek in between our farms and I am sure he
did it just to annoy me. I want you to build me something so that we don’t have
to stand and see each other’s face from across.” The carpenter said “I think I
understand the situation. I will be able to do a job that will please you.” The
elder brother had to go to town for supplies, so he helped the carpenter get
the materials ready and then he was off for the day. The carpenter worked hard
all that day measuring, sawing, nailing.
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> At sunset when the elder brother returned, the
carpenter had just finished his job. The elder brother’s eyes opened wide and
his jaw dropped. It was not what he had even thought of or imagined. It was a
bridge stretching from one side of the creek to the other! A fine piece of
work, beautiful handrails. And to his surprise, his younger brother across the
creek was coming to meet him with a big smile and arms wide open to hug him.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">“You
are really kind and humble my brother! After all I had done and said to you,
you still shown that blood relations can never be broken! I am truly sorry for
my behaviour”, the younger brother said as he hugged his elder brother. They
turned to see the carpenter hoist his toolbox on his shoulder. “No, wait! Stay
a few days. I have a lot of other projects for you,” said the older
brother. “I’d love to stay on”, the
carpenter said, “but, I have many more bridges to build!”<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Moral:
There is no shame in accepting your mistake or forgiving each other. We should
be kind and humble. We should try to stay together as a family and not break
away from it over the petty arguments.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> </span><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12pt;"> </span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Гүүр<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Эрт
урьдын цагт нэгэн ах, дүү тариачин эвтэй
найртай</span><span lang="MN" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> </span><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> амьдран суудаг байжээ. </span><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> <span lang="MN">40
жилийн турш эвтэй найртай амсхийх завгүй
амьдарч тариалангийн багаж хэрэгсэлээ бие биедээ хуваалцан хэрэглэсээр иржээ. Багахан маргаанаас болж
үүссэн буруу ойлголцол нь яваандаа даамжирсаар ах дүүсийн харилцааг таслав. Нэгэн өглөө ахынд нь мужааны багаж барьсан залуу гэнэт зочлон ирж,
<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<!--[if gte vml 1]><v:shapetype
id="_x0000_t75" coordsize="21600,21600" o:spt="75" o:preferrelative="t"
path="m@4@5l@4@11@9@11@9@5xe" filled="f" stroked="f">
<v:stroke joinstyle="miter"/>
<v:formulas>
<v:f eqn="if lineDrawn pixelLineWidth 0"/>
<v:f eqn="sum @0 1 0"/>
<v:f eqn="sum 0 0 @1"/>
<v:f eqn="prod @2 1 2"/>
<v:f eqn="prod @3 21600 pixelWidth"/>
<v:f eqn="prod @3 21600 pixelHeight"/>
<v:f eqn="sum @0 0 1"/>
<v:f eqn="prod @6 1 2"/>
<v:f eqn="prod @7 21600 pixelWidth"/>
<v:f eqn="sum @8 21600 0"/>
<v:f eqn="prod @7 21600 pixelHeight"/>
<v:f eqn="sum @10 21600 0"/>
</v:formulas>
<v:path o:extrusionok="f" gradientshapeok="t" o:connecttype="rect"/>
<o:lock v:ext="edit" aspectratio="t"/>
</v:shapetype><v:shape id="_x0000_s1026" type="#_x0000_t75" style='position:absolute;
left:0;text-align:left;margin-left:-8.95pt;margin-top:36.15pt;width:480.7pt;
height:343.15pt;z-index:-251675136' wrapcoords="-34 29 -34 21571 21600 21571 21600 29 -34 29">
<v:imagedata src="file:///C:\Users\WORLDL~1\AppData\Local\Temp\msohtmlclip1\01\clip_image001.png"
o:title=""/>
</v:shape><![endif]--><!--[if !vml]--><span style="height: 458px; left: 0px; margin-left: -12px; margin-top: 48px; mso-ignore: vglayout; position: absolute; width: 641px; z-index: -1895842304;"><img height="458" src="file:///C:/Users/WORLDL~1/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image002.png" v:shapes="_x0000_s1026" width="641" /></span><!--[endif]--><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Гэрийн эзнээс: Би ажил хайж яваа юм аа. Танд надаар
хийлгэх ажил байгаа юу?</span><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> </span><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> Би
өөрийн чадах чинээгээрээ танд туслах болно гэхэд,<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Ах
нь: Бололгүй яахав, </span><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> </span><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">надад
танд тохирох нэг ажил байгаа шүү. Та тэр тариалангийн хажуудах жижигхэн горхийг
харж байна уу? Тэр манай хөрш, үнэндээ
дүүгийнх маань байгаа юм. Бид муудалцачихсан байгаа юм. Өнгөрсөн долоо хоногт дүү
маань тариаланд хүрсэн өргөн шуудуй ухчихсан юм. </span><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> <span lang="MN">Энэ хэт өргөн
болчихсон болохоор бид бие биенийдээ очиж чадахгүй байна. Дүү маань намайг уурлуулах гэж ингэсэн гэдэгт
би бат итгэлтэй байна. Бид хоёрыг
эвлэрүүлж тус болох ямар нэгэн зүйл хийж өгөөч гэхэд ,<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="MN" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> </span><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Мужаан
: - Миний хийсэн зүйл
таны сэтгэлд нийцнэ гэдэгт итгэлтэй байна. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> Ах нь
хоол хүнс болохуйц жижиг сажиг материалыг бэлдэхээр хот руу яв</span><span lang="MN" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">жээ. Мужаан бүхий л өдрийн турш газрыг нарийн
хэмжиж, хөрөөдөж, хадаж өнгөрөөв. Нар шингэж, үдшийн бүрий болж ах нь гэртээ ирэхэд
өнөөх мужаан хийх ёстой ажлаа бүгдийг нь
хийж дуусгачихсан байв. Түүний
төсөөлж байснаас тэс өөр зүйл байсанд
нүд нь орой дээрээ гарах шахав. Мужаан
ах, дүү хоёрыг хооронд нь холбосон
гоёмсог бариултай , сүрлэг сайхан гүүр барьсан байжээ. Ах нь гайхшран зогсож тэрхүү гүүрийг харж байтал өөдөөс нь нэгэн хүн ирж байхыг харав. Анхааралтай хартал түүний дүү болох хөрш нь
гараа алдлан дэлээд гүүрний нөгөө талаас түүнийг чиглэн гүйн ирж байлаа.
Миний танд хийсэн олон буруу үйлдлүүд, хэлсэн муухай
үгнүүдийн оронд ийм гайхалтай гүүрийг
барьж байдаг та ямар ухаантай юм бэ?
хэмээн түүнийг чангаас чанга тэвэрлээ. Тэд гэнэт ухаан орон эргэн харвал өнөөх
мужаан багажны хайрцгаа мөрөндөө үүрсээр
явж байна гэнэ. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="MN" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> Дүү : Та битгий яваач, дахиад хэдэн өдөр үлдээч?
бидэнд таниар хийлгүүлэх хэдэн ажил
байна гэхэд ,<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="MN" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Мужаан : Би та нартай дуртайяа үлдмээр л байна. Гэхдээ надад барих ёстой маш олон гүүр байгаа
болохоор үлдэж чадахгүй нь ээ... гэж гэнэ. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="MN" style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">
</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><i>Сургамж: Алдаа гаргасанаа хүлээн зөвшөөрөх нь тийм ч ичмээр зүйл биш юм. Харин ч энэрэнгүй, хүлцэнгүй байж бие биенийгээ уучилдаг байх хэрэгтэй.
Бид гэр бүл хэмээх хамгийн аугаа зүйлийнхээ учир утгыг хадгалах ёстой
болохоос биш аахар шаахархан асуудлуудаас болж бие биенийхээ сэтгэлийг шархлуулах
шаардлаггүй.</i><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><i><br /></i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibLH1TF7EIH8Lcj7jxynE355bMwIMFmSpStMbSHWfOC4wBby7M6g3OF_5zAQanZw5sIzTBtoEuaG7a95iMoa3L59niOtss5aKifODWn3iYbX0C0WMRtLUNsd86dm4o9o5ACLsI7u2lnE0/s1600/friends.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="612" data-original-width="698" height="280" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibLH1TF7EIH8Lcj7jxynE355bMwIMFmSpStMbSHWfOC4wBby7M6g3OF_5zAQanZw5sIzTBtoEuaG7a95iMoa3L59niOtss5aKifODWn3iYbX0C0WMRtLUNsd86dm4o9o5ACLsI7u2lnE0/s320/friends.png" width="320" /></a></div>
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="MN" style="color: black; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: MN;">Хэзээд чамайг хайрлах
үнэнч найз<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="MN" style="color: black; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: MN;">Кришна бурхан болон Судана нар багын сайн
найзууд байжээ. Кришнагийн амьдрал цэцэглэн хөгжиж баян чинээлэг болсон ч
Суданагийн хувьд тийм байсангүй. Тэрбээр Брахмэн мужид жижигхэн навсгар байшинд
эхнэр хүүхдийн хамт амьдран суудаг байжээ. Судамагийн гуйлга гуйж амьдралаа
залгуулан хоногийн бор хоолоо олдог ч энэ нь түүний гэр бүлийг цатгадаггүй
байв.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Энэ амьдрал нь хэцүү байсанд<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>эхнэр нь багийн найз Кришнагаас очиж тусламж
гуйхыг хүсэв. Судама тусламж гуйхаас санаа зовж байсан ч хүүхдүүдээ өлсгөх
хэцүү байсан учир явахаар болж тэгээд эхнэр нь хөршөөсөө будаа зээлж Кришнагийн
дуртай цагаан будааны зууш хийгээд Судамад өгчээ. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="MN" style="color: black; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: MN;">Тэрээр Дхарака хотод ирээд алт мөнгөөр
бүтээж, эрдэнийн чулуугаар чимэглэсэн хотыг харан урьд хэзээ ч ийм зүйл харж
байгаагүй тул алмайран зогслоо.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ноорхой
хувцастай Судамаг ордны дааман хаалган дээр ирэхэд хамгаалагчид<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>түүнийг үл ойшоосон байдалтай хаалгыг хаан
зогсжээ. Тэрээр хамгаалагчдад Кришнагийн багийн найз түүнтэй уулзахаар ирсэн
гэдгийг мэдэгдэхийг гуйжээ. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Хамгаалагч
түүнийг дорд үзэж байсан ч эзэндээ мэдэгдэл хүргэхээр явлаа. Судамаг ирсэнийг
сонсоод Кришна хийж байсан зүйлээ орхиод түүнтэй уулзахаар хөл нүцгэн яаран
гүйв. Кришна Судамаг чангаас чанга тэврээд ордондоо урин<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>дотны анд нөхрөө дайлж гарав. Судама Кришнаг
баян чинээлэг амьдарч байгааг хараад түүнд зориулж авчирсан бэлэгээ өгч
зүрхэлсэнгүй. Гэвч Кришна түүнийг өөрөөсөө ч илүү сайн мэддэг болохоор түүнээс
бэлгээ авахыг хүсжээ. Тэд бага насныхаа хөгжилтэй үеүүдийг дурсан ярьцгааж инээлдэн
Судама найзынхаа өгөөмөр сайхан сэтгэлд автаж түүнээс тусламж гуйж чадахгүй
байв. Судама гэртээ ирэхэд умгар жижигхэн<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>гэр нь сүрлэг сайхан орд харш болон хувирч, эхнэр хүүхдүүд нь гоёмсог
хээнцэр хувцас өмссөн байхыг хараад, юу ч хэлээгүй байхад юу хэрэгтэй байгааг
мэдээд бүхнийг өгсөн Кришна шиг үнэнч найзтайдаа өөрийгөө энэ хорвоогийн
хамгийн азтай хүн<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>болохоо ойлгожээ.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="MN" style="color: black; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: MN;">Сургамж: Нөхөрлөлд баян ядуугийн ялгаа
байдаггүй. Тэд таныг зовж ядарсан үед туслах<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>байж байдаг.<o:p></o:p></span></div>
<br /><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJxmgawJeHFoTnssZrlurMATZ85ezhkfSyr5SMSNprvDgkra4W-uD309YaynP1PSZIstXwuWqhA4iLXfBurYbChyphenhyphenPupmFdeSypX_CRliqsmWBXu969Tfdy_hUoPH2LDYFmZgNE38LRnP4/s1600/mother.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="608" data-original-width="658" height="295" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJxmgawJeHFoTnssZrlurMATZ85ezhkfSyr5SMSNprvDgkra4W-uD309YaynP1PSZIstXwuWqhA4iLXfBurYbChyphenhyphenPupmFdeSypX_CRliqsmWBXu969Tfdy_hUoPH2LDYFmZgNE38LRnP4/s320/mother.png" width="320" /></a></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="MN" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: MN;">Эхийн хайр<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="MN" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: MN;">Хотын захад нэгэн жижигхэн тосгонд<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ник<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>хүү ээжтэйгээ амьдран суудаг байжээ. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ээжийнх нь нэг нүд хараагүй учир ээжээсээ ихэд
ичдэг төдийгүй үзэн яддаг байв. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Нэгэн <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>өдөр ээж нь хүүгийнхээ сургууль дээр очтол хүү
ихэд уурлав. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Хүүгийн найзууд түүнээс: <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Танай ээж нэг нүдтэй юм уу? гэж асуухад,<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="MN" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: MN;">Хүү ээжээсээ: <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Та
яагаад нэг нүдтэй юм бэ? <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Таны нэг нүд
яагаад байхгүй байгаа юм бэ? <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>гэж асуухад,
ээж нь юу ч хэлсэнгүй. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ник ээжийгээ үзэн
яддаг тул амьдралаас нь<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>алга болоосой
хэмээн боддог байв. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Нэгэн шөнө хүү
ус<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>уухаар<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>гал тогооны өрөө рүү ороход ээж нь уйлаад
сууж байжээ. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Үүнийг хараад хүү хурдан
том болж гэрээсээ явахыг улам их хүсэх болов. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ингээд хүү сайн сурсаар<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>амжилтанд хүрч, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>хотруу ажиллахаар ээжийгээ орхин явлаа. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Хүү шаргуу ажиллаж сайхан<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ажилтай, гэр бүлтэй болон аз жаргалтай сайхан
амьдарч байв. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Нэгэн өдөр <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ээж нь хүүгийндээ ирэхэд хүү нь их л гайхан танихгүй
дүр эсгэн: Та хэн бэ?<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Манайд юу хийж
байгаа юм бэ? гэж асуухад, </span><span lang="JA" style="font-family: "MS Mincho",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: MN; mso-ascii-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"> </span><span lang="MN" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: MN;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="MN" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: MN;">Ээж <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>нь :</span><span lang="JA" style="font-family: "MS Mincho",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: MN; mso-ascii-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-font-family: "Times New Roman";"> </span><span lang="MN" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: MN;">Уучлаарай<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>айл андуурсан байна гээд танихгүй дүр үзүүлэн
хаалгыг нь зөөлөн хаахад,<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="MN" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: MN;">Хүү гэр бүлийнхэндээ ээжийгээ уулзуулахыг төдийлэн
сайшаадаггүй тул их л баяртай байв. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Энэ
явдлаас хойш<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>удалгүй тэдний ангийнхан
уулзахаар болсон тул хүүг уулзалтанд ирэхийг хүссэн урилга явуулсан байв. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Хүү урилгыг хүлээж аваад хөл нь газар хүрэхгүй
баярлан,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>удаан уулзалдаагүй
ангийнхантайгаа<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>уулзахаар <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>сургуульруугаа явж байтал зам дээр хэн нэгэн<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>байхыг хараад ойртон очиход түүний ээж гартаа
цаас барин хэвтэж байв. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Тэрхүү <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>цаасыг задлахад<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>түүнд зориулагдсан<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>захиа <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>байлаа . <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Хүү захиаг нээн уншихад:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="MN" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: MN;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Хайрт <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>хүү минь,<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>хэлэлгүй очсонд<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>уучлаарай,
өнгөрсөн жилүүдэд чамтай уулзаагүй болохоор сэтгэл минь бэтгэрч байлаа. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Миний хүү бага <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>байхдаа осолд орж нэг нүдгүй болсон.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ээж нь чамайг нэг нүдтэй амьдруулахыг хүсээгүй
учир өөрийнхөө нүдийг өгсөн юм шүү. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Хүүгээ
энэ<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>хорвоог ээжийнхээ нүдээр харж<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>байгаад ээж нь сэтгэл өөдрөг байдаг юм. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Чамайг надад уурлах бүрт<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>энэ бол миний хүүгийн намайг хайрлах хайр
хэмээн бодож, чинийхээ хүүхэд байхдаа ээжийгээ тойрон гүйж тоглодог байсныг
үргэлж дурсан санадаг хэмээн бичсэн байхыг <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>уншаад<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>хүү цурхиран уйлж ээждээ муухай ханддаг байсандаа өөрийгөө зүхэж, ээж нь
түүний төлөө амьдралаа золисон цорын ганц хүн болохыг ухаарчээ.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAW3YnRgvOxhA7jXVz8S_FW48b2HlWIWB7NOVE_bW0-_FfoJaTA5QsO2HVEudTTmU5N3BxNALNzwi0xGD9B3uKEPflHE50kyIAFb9K3XnYmSYc21rysGzD2Uwd6jvHSZMqB3vAYe0O2lQ/s1600/pig.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="383" data-original-width="608" height="201" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAW3YnRgvOxhA7jXVz8S_FW48b2HlWIWB7NOVE_bW0-_FfoJaTA5QsO2HVEudTTmU5N3BxNALNzwi0xGD9B3uKEPflHE50kyIAFb9K3XnYmSYc21rysGzD2Uwd6jvHSZMqB3vAYe0O2lQ/s320/pig.png" width="320" /></a></div>
<br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="MN" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: MN;">Хонь гахай хоёр<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="MN" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: MN;">Нэгэн нартай өдөр хонь бэлчиж яваад тарган гэгчийн гахай
олж харжээ. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Тэр гахай мах болохоосоо айж
, зугатаасаар хонины бэлчээрт ирж хэвтжээ.<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Түүнийг ихэд айн , зовж тарчилж байхыг<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>малчин хараад, ихэд өрөвдөн <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>мах
нядлагчдаас<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>худалдаж авч энд авчирчээ.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="MN" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: MN;">Хоньчин<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>яагаад
гахайг авч ирснийг , гахай яагаад ийм баясгалантайгаар даган ирснийг хонь ихэд
гайхна. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="MN" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: MN;">Чи ямар сонин дуугардаг юм бэ? хэмээн<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>нэгэн дүрсгүй хонь асуун ,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>"Манай эзэн бидний үсийг<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>их ичгэвтэртэйгээр хяргах үед бид<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>яг л чам<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>шиг зовлон шаналалыг амсдаг гэхэд,<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="MN" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: MN;">Гахай : Энэ чинь тийм ч сүртэй зүйл биш л байна шүү дээ.
Тэр зөвхөн та нарын ноосийг л авдаг. Харин биднээс махыг минь л хүсдэг юм гэж
ээ. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<!--[if gte vml 1]><v:shapetype
id="_x0000_t75" coordsize="21600,21600" o:spt="75" o:preferrelative="t"
path="m@4@5l@4@11@9@11@9@5xe" filled="f" stroked="f">
<v:stroke joinstyle="miter"/>
<v:formulas>
<v:f eqn="if lineDrawn pixelLineWidth 0"/>
<v:f eqn="sum @0 1 0"/>
<v:f eqn="sum 0 0 @1"/>
<v:f eqn="prod @2 1 2"/>
<v:f eqn="prod @3 21600 pixelWidth"/>
<v:f eqn="prod @3 21600 pixelHeight"/>
<v:f eqn="sum @0 0 1"/>
<v:f eqn="prod @6 1 2"/>
<v:f eqn="prod @7 21600 pixelWidth"/>
<v:f eqn="sum @8 21600 0"/>
<v:f eqn="prod @7 21600 pixelHeight"/>
<v:f eqn="sum @10 21600 0"/>
</v:formulas>
<v:path o:extrusionok="f" gradientshapeok="t" o:connecttype="rect"/>
<o:lock v:ext="edit" aspectratio="t"/>
</v:shapetype><v:shape id="_x0000_s1026" type="#_x0000_t75" style='position:absolute;
left:0;text-align:left;margin-left:-5.8pt;margin-top:34.8pt;width:528pt;
height:288.15pt;z-index:-251668992'>
<v:imagedata src="file:///C:\Users\WORLDL~1\AppData\Local\Temp\msohtmlclip1\01\clip_image001.png"
o:title=""/>
</v:shape><![endif]--><!--[if !vml]--><span style="height: 384px; left: 0px; margin-left: -8px; margin-top: 47px; mso-ignore: vglayout; position: absolute; width: 704px; z-index: -1895836160;"><img height="384" src="file:///C:/Users/WORLDL~1/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image002.png" v:shapes="_x0000_s1026" width="704" /></span><!--[endif]--><span lang="MN" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: MN;">Сургамж-
Аюулгүй нөхцөлд зоригтой байх нь тийм ч хэцүү зүйл биш. Тэс өөр орчин нөхцөлтэй
зүйлсийг ойлгохоосоо өмнө<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>бүү
шүүмжилж<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>бай.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;">
<span lang="MN" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: MN;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIeAlc6vE8QiG2ypiAwZRTmswNjISwgo_prr-qjwxbsE_sIfig_IZ58KhG7uXhID_hh3B5KYMxx1fFc7aPXRzUv-1pB000dhuv16cxgQIapZDdReniSDOgBVArO9W6DHNTHVolm_vQltI/s1600/love.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="742" data-original-width="674" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIeAlc6vE8QiG2ypiAwZRTmswNjISwgo_prr-qjwxbsE_sIfig_IZ58KhG7uXhID_hh3B5KYMxx1fFc7aPXRzUv-1pB000dhuv16cxgQIapZDdReniSDOgBVArO9W6DHNTHVolm_vQltI/s320/love.png" width="290" /></a></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Хайрцаг
дүүрэн үнсэлт<o:p></o:p></span></b></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: MN;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Охиноо</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: MN;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> хоосон </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: MN;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">хайрц</span><span lang="MN" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: MN;">аг </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> чимэглэн</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: MN;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> зул </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: MN;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">сарын модон дор тавьж
байхыг хараад </span><span lang="MN" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: MN;">аав нь </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">загнажээ. </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: MN;"> <span lang="MN">Гэсэн
ч охин зул сарын өдрөөр аавдаа зориулан тэрхүү бэлэгээ өгчээ. Урьд өдөр нь охиноо загнасандаа санаа зовж
байсан боловч хайрцаг хоосон байгааг хараад дүрсхийн уурлаж : “Чи хэн нэгэнд бэлэг өгөхдөө
дотор нь ямар нэгэн зүйл хийх ёстой гэдгийг мэдэхгүй гэж үү?” хэмээн охинруугаа орилов. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="MN" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: MN;">Бяцхан охины
нүдэнд нь нулимс цийлэгнэн аавруугаа
хараад "Ааваа! Энэ хайрцаг хоосон биш ээ, дотор нь дүүрэн
үнсэлт байгаа юмаа. Энэ үнсэлтүүд бүгд
таных”. Аав нь үүнийг сонсоод зүрх нь зүсэгдэх шиг болж охиныхоо бяцхан
гараас атгаад гүнээ уучлалт гуйв. Төд удалгүй охин автын осолд орж бурханы оронд очжээ. Энэ явдлаас хойш аав нь олон жилийн турш
хайрцгийг хадгалж онгойлгох бүртээ бяцхан үрийнхээ хайрыг мэдэрч, охиныхоо
үнсэж буй дүр зургийг төсөөлөн багахан ч гэсэн сэтгэлээ дэвтээдэг болжээ.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="MN" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: MN;">
</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="MN" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: MN;"><i>Сургамж: Энэ
дэлхийн хамгийн үнэ цэнэтэй бэлэг бол
хайр юм.</i><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="MN" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: MN;"><i><br /></i></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgt5dGzb6W-B-O-Fyt00VBoPQ0L_iV_qb3zHk5ld3coQrdDb14yNzj5ins65ituYL1hDHjcWz5OHd_AiV9GP-MHcFMZSAQAHExhc2gk8AfjmIbCahlbY8rWTyBh_fZIuh5V4yg4pmIWX9Y/s1600/guy.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="709" data-original-width="610" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgt5dGzb6W-B-O-Fyt00VBoPQ0L_iV_qb3zHk5ld3coQrdDb14yNzj5ins65ituYL1hDHjcWz5OHd_AiV9GP-MHcFMZSAQAHExhc2gk8AfjmIbCahlbY8rWTyBh_fZIuh5V4yg4pmIWX9Y/s320/guy.png" width="275" /></a></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><span lang="MN" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: MN;">Дэнлүү барьсан залуу<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="MN" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: MN;">Эрт урьдын цагт нэгэн жижигхэн тосгон байдаг байжээ. Тэр
тосгонд нэгэн хараагүй залуу амьдардаг
юмсанжээ. Тэрээр үдшийн бүрий ноёлж,
харанхуйд үргэлж дэнлүү барьж
явдаг байв. Нэгэн өдөр тэр гадуур хооллочихоод
харьж явтал нутгийн залуус доог тохуу хийхээр түүн дээр ирэн : Хүүе чи чинь бүр таг сохор юу ч харж чадахгүй
юм байж юунд ингэж хаа явсан газраа гэрэл чирч явдаг юм бэ? гэхэд, <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="MN" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: MN;">“Тиймээ, би сохор
юу ч харж чаддаггүй юм. Би гэрэлтэй явдаг учраас бусад хүмүүс намайг харж
чаддаг юмаа. Хэрвээ би гэрэлгүй явдаг
байсан бол чи намайг харалгүй мөргөчихнө
шүү дээ. Ийм л учраас би дэнлүү барьж явдаг юм" хэмээн хариулжээ. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="MN" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: MN;">Өнөөх залуус
өөрсдийн гаргасан бүдүүлэг зангаасаа ихэд ичин уучлал гуйж гэнэ. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="MN" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: MN;">
</span></div>
<div class="MsoNormal">
<!--[if gte vml 1]><v:shapetype
id="_x0000_t75" coordsize="21600,21600" o:spt="75" o:preferrelative="t"
path="m@4@5l@4@11@9@11@9@5xe" filled="f" stroked="f">
<v:stroke joinstyle="miter"/>
<v:formulas>
<v:f eqn="if lineDrawn pixelLineWidth 0"/>
<v:f eqn="sum @0 1 0"/>
<v:f eqn="sum 0 0 @1"/>
<v:f eqn="prod @2 1 2"/>
<v:f eqn="prod @3 21600 pixelWidth"/>
<v:f eqn="prod @3 21600 pixelHeight"/>
<v:f eqn="sum @0 0 1"/>
<v:f eqn="prod @6 1 2"/>
<v:f eqn="prod @7 21600 pixelWidth"/>
<v:f eqn="sum @8 21600 0"/>
<v:f eqn="prod @7 21600 pixelHeight"/>
<v:f eqn="sum @10 21600 0"/>
</v:formulas>
<v:path o:extrusionok="f" gradientshapeok="t" o:connecttype="rect"/>
<o:lock v:ext="edit" aspectratio="t"/>
</v:shapetype><v:shape id="_x0000_s1026" type="#_x0000_t75" style='position:absolute;
left:0;text-align:left;margin-left:-6.65pt;margin-top:39.3pt;width:545.15pt;
height:367.55pt;z-index:-251660800'>
<v:imagedata src="file:///C:\Users\WORLDL~1\AppData\Local\Temp\msohtmlclip1\01\clip_image001.png"
o:title=""/>
</v:shape><![endif]--><!--[if !vml]--><span style="height: 490px; left: 0px; margin-left: -9px; margin-top: 52px; mso-ignore: vglayout; position: absolute; width: 727px; z-index: -1895827968;"><img height="490" src="file:///C:/Users/WORLDL~1/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image002.png" v:shapes="_x0000_s1026" width="727" /></span><!--[endif]--><span lang="MN" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: MN;"><i>Сургамж: Бусдыг шүүмжлэхээсээ өмнө сайтар тунгаах хэрэгтэй. Эелдэг зөөлөн байхын тулд бүх зүйлийг өөр
өнцөгөөс харж чаддаг байх хэрэгтэй.</i><o:p></o:p></span></div>
<br /></div>
translationclubhttp://www.blogger.com/profile/00619822547379646847noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5560507560914993002.post-22478617568712111772018-01-15T18:45:00.000+08:002018-01-15T18:45:22.978+08:00“Бид бусдаас өөр шүү, хамаагүй дуурайж болохгүй ээ!” <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYT38yXx83sJOCMqHmopy9jX9iGhPW5uYJ97xHzc2RhAegUkPnRjNFqSUEJT00NjrAWzPOJ9Khyx3u2sB4xBlUzzQ5sUT_Jetly7cjp6BiN8I8TVWH_bHuFWxaMEon5Vons2Fh_c9mjdg/s1600/book.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="444" data-original-width="740" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYT38yXx83sJOCMqHmopy9jX9iGhPW5uYJ97xHzc2RhAegUkPnRjNFqSUEJT00NjrAWzPOJ9Khyx3u2sB4xBlUzzQ5sUT_Jetly7cjp6BiN8I8TVWH_bHuFWxaMEon5Vons2Fh_c9mjdg/s400/book.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="background: #FDFDFD; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 10.5pt;">Юм бүхэн өөр өөрийн онцлогтой.
Онцгой, өөр байхын үндэс нь газарзүйн байрлал. Жишээлбэл, монголчуудад шарын,
монголоос бусад Азийнханд хийн, Европынхонд бадганы шинж голлодог гэнэ. Энэ
гурав нь хүний биеийн онцлогийг тодорхойлж, орчин нөхцөл, хоол унд, цаг
улирлаас хамааран ихсэж багасдаг. Ийм болоод л хятадууд бөгс, монголчууд хөл,
оросууд толгойгоо дулаалдаг. Үүгээр тогтохгүй юу идэж болох, болохгүйг байгаа
газар нь өөрөө заагаад өгдөг гэнэ, бас. Үүнийг баталж хоолыг хор биш, эм болгож
иддэг япончууд “Газар нутаг дээрээ байгаа хоол ундаа идээд байхад л болно.” гэж
ярилцдаг гэнэ.<o:p></o:p></span></div>
<div style="background: rgb(253, 253, 253); box-sizing: inherit; margin: 1rem; text-align: justify; word-wrap: break-word;">
<span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 10.5pt;">Ил харагдаж, илт мэдрэгдэх энгийн
жишээг арай хүндрүүлж, бодитой харагдаж, өнгө зүс, хэлбэр хэмжээ нь
тодордоггүй, харагдаж баригддаггүй, зүгээр л сонсогддог хэл, сэтгэхүйн
захын жишээгээр хэлэх гээд үзье.<o:p></o:p></span></div>
<div style="background: rgb(253, 253, 253); box-sizing: inherit; margin: 1rem; text-align: justify; word-wrap: break-word;">
<span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 10.5pt;">...Харагдаж, баригдаж, мэдрэгдэж,
үнэртэж, амтагдаж л байвал байгаа гэж итгэдэг матери анхдагчууд буюу өрнийнхөн
“хийгдсэн хурал, уншигдсан ном” мэтээр ярина. Энэ нь харагдаж, баригдаж,
мэдрэгдэж, үнэртэж, амтагдаад байгаа зүйлээ чухалчлаад байгаа хэрэг. Харин
аливаа юм ганц ганцаар орших үндэсгүй. Бүгд өөр хоорондоо харилцан нөлөөтэй
хэмээх дорнынхонд тэрхүү учир шалтгааныг бий болгосон үйл хөдлөл, түүний эзэн
нь чухал. Тийм болоод л “Хэн, юу хэзээ юуг юугаар яаж хийсэн, хэлсэн...” гээд
өгүүлэгдэхүүн, өгүүлэхүүн гэсэн гол хоёр гишүүнээр туслах гишүүдээ хоёр талаас
нь хашаад байгаа юм. Иймд өрнийнхнийг дуурайж байдал, үйл ажиллагаа, арга
хэмжээ, хэмжээ, хугацаа, тэгэлт, ингэлт гэж хүчээр нэршүүлж ярьж болохгүй...<o:p></o:p></span></div>
<div style="background: rgb(253, 253, 253); box-sizing: inherit; margin: 1rem; text-align: justify; word-wrap: break-word;">
<span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 10.5pt;">Монгол хүн монголоороо байгаа цагт
Монгол улс оршино ч, хөгжинө ч. Тэгэхээр Монгол төрийн бодлого, тулгуур үзэл нь
монгол хүнийг монголоор нь байлгахад л байх болов уу. Бодлогоо зөв тодорхойлж,
ард олноороо таалуулж чадвал төр түмнээрээ нэг бодолтой болж, төрийн бодлого аяндаа
төлөвших бус уу. Энэ бодлогын эхэнд үндэстнийг нэгтгэх хэл соёл эрэмбэлэгдэх нь
маргаангүй.</span></div>
<div style="background: rgb(253, 253, 253); box-sizing: inherit; margin: 1rem; text-align: justify; word-wrap: break-word;">
<span style="color: #999999; font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: x-small;"><em style="box-sizing: inherit; text-align: right;">“Егөөтэй 99
тайлбар” номын “Бид бусдаас өөр шүү, </em><em style="background-color: transparent; box-sizing: inherit;"><span style="line-height: 107%;">хамаагүй дуурайж болохгүй ээ!” өгүүллийн хэсгээс</span></em></span></div>
translationclubhttp://www.blogger.com/profile/00619822547379646847noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5560507560914993002.post-87857643395116098552017-09-08T22:58:00.002+08:002017-09-08T22:58:25.388+08:00АСУУДАЛ ОРЧУУЛАГЧДАА БИШ ТОГТОЛЦООНДОО БАЙГАА<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em;">
АСУУДАЛ ОРЧУУЛАГЧДАА БИШ ТОГТОЛЦООНДОО БАЙГАА</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em;">
2017-09-08</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFhjOFFjM5SPO8alpwzKBa2UZys7GiHPxSCpoeyPRW0iIODpE5B6L1yU11sc9DKH8otoSk2ifZ4Ear6HMt2TMVMSpyKx7FqZZ7jZtR9pxNthfn3BdeRa5jZJruMY6wbPmh3cz7m_4EEN4/s1600/21462289_10211547688062239_4350751171612943337_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="600" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFhjOFFjM5SPO8alpwzKBa2UZys7GiHPxSCpoeyPRW0iIODpE5B6L1yU11sc9DKH8otoSk2ifZ4Ear6HMt2TMVMSpyKx7FqZZ7jZtR9pxNthfn3BdeRa5jZJruMY6wbPmh3cz7m_4EEN4/s320/21462289_10211547688062239_4350751171612943337_n.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em;">
Сая Владивостокт болсон том арга хэмжээн дээр Ерөнхийлөгч Х.Баттулгын орос хэлний орчуулагч залуу том пактласан <span class="text_exposed_show" style="display: inline; font-family: inherit;">тухай гадаад дотоодгүй, дээр доргүй шуугиад эхлэлээ. Хөөрхий зүс үл таних тэр залуу руу "гар далайн заналхийлж" хариуцлага тооцоод хөөж явуулахыг сануулагсад ч цөөнгүй байх шиг.</span></div>
<div class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #666666; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px;">
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em;">
Хэрвээ цаг завтай хүмүүс байвал ерөнхийлөгчийн хэлсэн үгийг давтан сонсоод 3-5 өгүүлбэрийг яг алдаа мадаггүй буцаан хэлэх гэж оролдоод үзээрэй. Бараг л олонх нь чадахгүй болов уу? Эх хэл дээрээ байдал ийм байхад харь хэл рүү бэлдсэн сэдэв өгөгдөөгүй тохиолдолд тийм нарийн улс төр, эдийн засгийн нэр томъёог эвлүүлээд алдаа мадаггүй орчуулна гэдэг хэр баргийн аавын хүүгийн давдаг асуудал биш.</div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em;">
Энд миний олонтоо санаа зовнин өгүүлдэг "Төрийн хэлний" асуудал дахин хөндөгдөж байгаа хэрэг. Угтаа бол төрийн хэмжээний энэ том арга хэмжээнд Монгол улс дэлхий нийтэд өөрийн бодлогыг ойлгуулах сайхан боломж таарсан боловч ямар ч байсан жирийн Орос үзэгчид юу ч ойлгоогүй ээ сүлжээгээр гайхаад байхыг бодоход Путин ерөнхийлөгч ч тоймтой ойлгосон зүйлгүй хоцроо буй за.</div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em;">
Би өөрөө орчуулагч хүн, бусад орчуулагч нарынхаа зовлонг бага сага гадарладаг хүний хувьд энэ удаа орчуулагч залууг өмөөрч, энэ тал дээр үйлчилж байгаа тогтолцоог шүүмжилмээр байна. Ер нь бол ийм асуудал миний бага залуугаас л байнга шахам гардаг нь хааяа нэг арга хэмжээн дээр оролцож байхад ажиглагддаг байсан. Зөвхөн Орос хэлэн дээр төдийгүй манай хятад хэлнийхний хувьд ч тохиолддог асуудал юм. Бусад хэлний орчуулагчдын тухайд ч зовлон бэрхшээл адилхан байдаг байж таарна. Гол нь том арга хэмжээний өмнө сайд дарга нарын үг урьдчилж ирнэ гэж бараг байхгүй. Ирлээ ч цаг тулгаж байгаад ирдэг болохоор хальт гүйлгэж хараад орчуулах тохиолдол олон байдаг.</div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em;">
Миний тодхон санаж байгаагаар Хятадын ерөнхий сайд асан Вэнь Зя Бао даргын айлчлалын үеэр болсон хөрөнгө оруулагчдын чуулган дээр Хятадын ерөнхий сайд чихэвчээ аваад тавьчихаж байж билээ. Энэ нь "Танай орчуулагч болохгүй байна шүү." гэдгийг дотор ухаанаар эвлэгхэн ойлгуулж байгаа хэрэг байж таарна.</div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em;">
Бид ч гэсэн ойр дотны хүрээндээ иймэрхүү асуудал байгааг мэддэг боловч сайндаа шүүмжлэн хэлэлцэхээс цаашгүй юм даа. "Болдбаатар аа, чи намайг бодвол юм хум бичдэг хүн байна. Боломж байвал дээшээ уламжлаач. Саяхан нэг яамны сайдын орчуулгад хэдэн хятад дагаад орсон чинь нэг хөгжилтэй нөхөр орчуулга хийж байх юм. Хүн харахад хурдан түргэн ярина гэж жигтэйхэн. Гэтэл үнэндээ монголын талын сайд "Хоёр талын хүчин чармайлтаар бидний хамтын ажиллагаа урагштай сайхан хөгжиж байна." гээд хэлсэн үгийг "我们好。你们好。我们都是好。" гээд л явчих юм. Арай дэндүү байгаа биз дээ?" хэмээн халаглан өгүүлж билээ. Үүнийг үгчлэх бөгөөс "Бид сайн. Та нар сайн. Бид бүгдээрээ сайн." гэсэн утгатай юм л даа.</div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em;">
Сая төрийн яамдын маш чухал арга хэмжээний орчуулгын материалыг Ханжоуд төгссөн нэг оюутан залуу орчуулсан гээд шууд гүүглдчихсэн над дээр ирснийг би нүдээ аниад өнгөрөөж чадалгүй өөрөө нойр хоолоо хасан байж дахин орчуулаад явуулж билээ. Тэр нэг удаагийн тохиолдол азтай юм гэж бодоход дахин тийм асуудал хичнээн олон гарч байгаа бол гээд бодохоор аймшигтай.</div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em;">
Энэ бүхнээс юу хэлэх гээд байна вэ гэхээр одоо үйлчилж байгаа төрийн орчуулгын тогтолцоог даруй өөрчилмөөр санагддаг. Орчуулагч нарыг өмнөд хөршийн жишгээр 1,2,3 дугаар зэргийн орчуулагч гэсэн зэрэг олгож мэргэжлийн түвшин тогтоох шалгалтаар уг зэргийг олгож болмоор. Тэр дундаасаа шигшээд "Төрийн орчуулагч", "Гүүш" цол олгосон ч яагаад болохгүй байх билээ? Энэ бол монгол улсад маань урьд өмнө байсан сайхан уламжлал юм л даа. Манай ерөнхийлөгчийн тамгын газар тавхан минутын хугацаанд начин цолны үнэмлэх бичээд олгочихож байгаа харагддаг. Өөрсдийнх нь хамгийн чухал ажил үүрэг байж мэдэх энэ асуудал дээр илүү нухацтай, шуурхай ажиллаасай билээ.</div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em;">
Сүлжээнүүдээр энэ асуудал шинэ ерөнхийлөгчтэй холбогдон гарч ирж байгаа мэт төөрөгдөл яваад байна. Урьд өмнө амь бөхтэй байсаар ирсэн энэ асуудал харин саяын арга хэмжээн дээр илүү олон нийтэд ил тод илэрсэн хэрэг төдийхөн юм.</div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em;">
Ер нь дэлхийн бусад улс орнууд төрийн орчуулгын асуудалдаа онцгой анхаардаг болсныг Трамп, Си Зиньпин нарын уулзалт дээр хоёр талаас хоёр хоёр маш сайн орчуулагч оролцож байснаас төвөггүй ойлгож болно.</div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em;">
Өмнөд хөрш 2 жил тутамд дотоодын 200 их сургуулиас төдий тооны шилдэг оюутнуудыг шалгаруулан 6 сарын англи хэлний маш эрчимтэй бэлтгэл хийлгэдэг. Тэднээсээ 60 хүнийг дахин шигшиж аваад 3 сар сургана. Тэр дундаасаа 6 хүн торойн хоцорсныг гадаад явдлын яамандаа ажиллах эрх олгодог. Тэгээд ч зогсохгүй эдийн засаг, соёл, шинжлэх ухаан хариуцсан дарга нарын орчуулга хийх гэх мэтээр төрөлжүүлэн ажиллуулдаг ажээ.</div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em;">
Тийм сайн бэлтгэгдчихсэн орчуулагч нар байгаа хэр нь төрийн тэргүүн, сайд дарга нарынх нь хэлэх үг 7 хоногийн өмнө бэлэн болоод орчуулагчийн гар дээр ирсэн байх заавар журамтай гэж байгаа. Түүний бичгийн болон аман орчуулгын ур чадварыг тусгай баг шалгаж батагалжуулдаг тухай тэдний нэг төрийн орчуулагчийн бичсэн тэмдэглэлийг уншаад "уйлах шахаж" билээ. Дээр нь хятадын дарга нарын орчуулагчаа ойлгож байгаа, цэгцтэй тод ярьж, хэрэгтэй үед түр зогсолт хийгээд хүлээж байгаа зэрэг нь төрийг төлөөөлж, төрийн хэлээр ярьж байгаа хүний бас л нэг том ур чадвар юм даа. Бодвол дарга нартаа ч гэсэн энэ талын мэдлэг чадвар заадаг байж таарна.</div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 1em; margin-top: 1em;">
Шинэ ерөнхийлөгч та саяын айлчлалаар ажиглагдсан энэ ноцтой асуудлыг анхааралдаа авч төрийн хэл, тэр дундаа төрийн орчуулгын үйлчилж байгаа одоогийн тогтолцоог боловсронгуй болгох тал дээр дорвитой арга хэмжээ аваасай хэмээн хүсэх байна. Тэгэхдээ мөхөс миний энэ бичлэгтээ дурдсан зарим нэгэн санаа оноог эрхбиш болгоон үзнэ буй за. Харин саяын арга хэмжээнд оролцсон залуу орчуулагчид "арга хэмжээ" авбал урд хөл нь бүдэрсний төлөө хойд хөлийг ташуурдахтай ижил хэрэг болно шүү. Ер нь орчуулагч хүн иймэрхүү арга хэмжээн дээр энэ мэт паактлаж байх нэг бодлын их зүгээр байдаг юм шүү. Миний хувьд нэг хоёроор тогтохгүй мэдэхгүй чадахгүй тохиолдол гарч байсан нь эргээд өдий зэрэгтэй өсөж дэвжихэд гол түлхэц болсон санагддаг юм.</div>
<h5 class="_5pbw _5vra" data-ft="{"tn":"C"}" id="js_9eo" style="color: #1d2129; font-size: 14px; font-weight: normal; line-height: 1.38; margin: 0px 0px 2px; padding: 0px 22px 0px 0px;">
<span class="fwn fcg" style="color: #90949c; font-family: inherit;"><a aria-controls="js_a5a" aria-describedby="js_a5b" aria-haspopup="true" class="profileLink" data-ft="{"tn":"l"}" data-hovercard-prefer-more-content-show="1" data-hovercard-referer="ARQg6sgP-87D9vQrAMaGh1KNK3D3K6of89v0MqrTit09_nPcSCoelgTDYfidZm0M0ns" data-hovercard="/ajax/hovercard/user.php?id=1065856020&extragetparams=%7B%22hc_ref%22%3A%22ARQg6sgP-87D9vQrAMaGh1KNK3D3K6of89v0MqrTit09_nPcSCoelgTDYfidZm0M0ns%22%7D" href="https://www.facebook.com/boldbaatar.dorjsuren.75?hc_ref=ARQg6sgP-87D9vQrAMaGh1KNK3D3K6of89v0MqrTit09_nPcSCoelgTDYfidZm0M0ns" id="js_a5c" style="color: #365899; cursor: pointer; font-family: inherit; text-decoration-line: none;">Boldbaatar Dorjsuren</a>'s post at fb.</span></h5>
</div>
translationclubhttp://www.blogger.com/profile/00619822547379646847noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5560507560914993002.post-27245312101116433492017-05-15T20:53:00.002+08:002017-05-15T20:53:41.196+08:00Зээлдмэл нэршил<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<i><span lang="MN" style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: MN; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Нийтлэлч Баабар<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Аль ч хэлээр ярьдаг
үндэстэн дундачаар 12-15 мянган үгээр хэлэлцдэг гэнэ. Англи хэл хамгийн сайн
бүртгэгдсэн баялаг хэл гэгдэх. Тэд хэдэн жилийн өмнө нэг сая дахь үгээ бүртгэн
авчээ. Гэхдээ англи хүн өдөр тутамдаа мөнөөх 15 мянган үгээ хэрэглэх болохоос
үлдсэн “англи” гэх сая шахам үгээ мэдэх ч үгүй, мэдэх шаардлага ч байхгүй. Арав
гаруй жилийн өмнө англи хэлний бүртгэлд “зуд” гэсэн монгол үг орсон боловч
үүнийг дундач англи хүн огт мэдэхгүй, хэрэг ч байхгүй. Гэхдээ өргөн уудам
талбайд цас ихээр орж тодорхой урт хугацаагаар үргэлжилснээс болж нүүдлээр
билчээрэлдэг гэрийн тэжээмэл амьтад өвс олж идэж чадахгүй бөөнөөрөө өлдөх үхэх
процессийг илэрхийлсэн тийм нэр томъёо англи байтугай бараг аль ч хэлэнд
байдаггүй учир бүртгэл сайтайгаараа англи хэл монгол хэлнээс зээлдэн авч буй
хэрэг юм.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Орчин үеийн хүн үүсээд
100-120 мянган жил болсон гэх. Гэвч өнөөгийн аль ч үндэстний сэтгэл санаагаа
илэрхийлж чаддаг нарийн төвөгтэй өгүүлбэр бүхий хэл ердөө 15-20 мянган жилийн
өмнө буй болжээ. Хүмүүс олон мянган жилийн турш зөвхөн нүдэндээ харагдсан ил
зүйлсийг л нэрлэдэг хэмжээний хэлтэй байжээ. Хэл нь олон арван мянган жилийн
туршид аажмаар хувьсан дэвшсээр философи илэрхийлэл гаргаж чадахуйц нарийн
бүтэцтэй болжээ. Судлаачдын тогтоосноор аль ч хэлэнд өөрийгөө төлөөлөхдөө “м”
авиагаар (манай, миний), бусдыг төлөөлөхдөө “т” авиагаар (танай, чи) эхэлсэн үг
хэрэглэдэг гээд энэ нь хүн төрлөхтөн эрт дээр үед нэг цэгээс тал тал тийш таран
нүүдэлсний илэрхийлэл гэдэг.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Тарж нүүсээр газар
зүйн асар уудам талбайд биенээсээ үл хамааран аж төрөхөд хэлүүд бие даан
хөгжжээ. Цааш хэл болгон салбарлан төрөл хэлүүд үүсчээ. Өнөөдөр хүн төрлөхтний
хэлнээс хамгийн олон яригчтай нь энэтхэг-европ овгийн хэл юм. Энэ нь анх Химлай
хавьцаа </span><span lang="MN" style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: MN; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">н</span><span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">утаглах санскрит хэмээх ганц хэлээс түүхийн
явцад салбарлан хинди, Персээс эхлээд эртний ба орчин цагийн герег хэл, латин,
англи, орос хүртэл үргэлжлэнэ. Эртний ромчууд латин хэлээр ярьдаг байж, өдгөө
энэ нь салбарлан роман язгуурын гэх франц, итали, испани, румын гэх мэт тун ойр
төрөл хэлүүд болон өргөжжээ.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Монгол хэл нь Алтай
овгийн хэлд багтана. Нүүдэлч удамтай алтайчууд хэдэн мянганы турш асар уудам
талбайг байлдан дагуулж байсан учир өдгөө алтай овгийн хэлтнүүд Газар дундын
тэнгисээс Номхон далай хүртлэх их том нутагт амьдардаг. Түүхийн энэ урт удаан
хугацаанд монгол хэл хувьсан өөрчлөгдөж амьд организм мэт өсөн дээшлэхдээ юун
түрүүн төрөл садан хэлүүдээсээ асар олон үг зээлдэн хэрэглэжээ.<b><i> Түрэгээс </i></b>монгол
хэлэнд орж ирсэн: зарлиг, засаг, тамга, отог, туг, таг, сарьдаг, тайга, алаг,
тансаг, тамир, таяг, хавх, харш, хашаа, худаг, шорлог, сэмж, хоног, хударга,
хуяг, хөг, ирвэс, согоо, марал, тором, хайнаг, хэрэм, шаазгай, аргамаг, хөлөг,
молцог, аз, бас, билүү, ертөнц, оточ, солгой, таар, яр, ярга[чин], тоос, хог,
бэх (бат бэхийн), хор гэх мэт. Түрэг гэдэг нь өнөөгийн Монгол нутагт амьдарч
байсан эртний түрэг угсаатан ба хожим тэндээс салбарлаж азэрбаджан, түрэг,
татаар, хархалпаак, узбек, хасаг, хиргис, түркмэн гэх мэт олон үндэстэн
салбарлан буй болжээ.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Монголчууд бичиг үсгээ
уйгараас авчээ. Уйгар нь согдоос, согд нь армайгаас, армай нь финикүүдээс авсан
гэж үздэг. Энэ урсгалаар <b><i>Уйгар</i></b> хэлний: аяга, дарь, жад,
суварга, тус (тус дэм), хөрш, эрлэг, <b><i>Герег</i></b> хэлний:
ном,; <b><i>Согд </i></b>хэлний: титэм, хурмаст, чавганц гэх мэт үгс
орж ирсэн бололтой. Магадгүй тэр үед, эсвэл хожим нь Чингисийн байлдан
дагууллын үед <b><i>Перс</i></b>хэлнээс: байшин, бар, арслан, болор,
дуран, дэвтэр, саадаг, сав (сав суулга), шатар, тогос, болд, хүхэр,; <b><i>Араб </i></b>хэлнээс:
бэрс, цув мэтийн үг зээлдэгдсэн байх. <b><i>Хэбрай</i></b> гаралтай
гэх болд, архи зэрэг үг персээр дамжсан болов уу.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Хятад нь нүүдэлчдийн
хувьд өндөр иргэншилтэй мөнхийн хөрш байсны хувьд тэндээс худалдаа наймаа эд
бараа хоол хүнсний нэрс үе үеийн турш орж ирэн өөриймшдөг байв. Хэл судлалын
хүрээлэнгийнхэн хятад гаралтай мянга орчим монголжсон үг олж тогтоосон
гэх. <b><i>Хятад</i></b> хэлнээс: бантан, гоймон, гуанз, мантуу,
манжин, ёотон цэс зэрэг хоолны төрөл (байцаа лууван гээд явбал маш олон бий);
буу, хувин, хүүдий, гаанс, хямсаа, яндан, шуудай, гулууз, чийдэн, чүдэнз, зуух,
сойз, пуужин, пянз, индүү, лаа, шон, лангуу, лонх, лоовууз гэх мэт эд зүйлс;
яам, жанжин, мужаан, инжаан шавь, ноён зэрэг захиргаа болон мэргэжлийн; зос,
данс, чамин, хонжоо, түнш, дэнчин, зээл, маапаан, сачий зэрэг худалдааны; болон
жоом, муур, мэгж, хав, хус, тагна[х], тайван, түүчээ, тэнхим, ханш, шагн[ал],
шуу, эрлийз, ямбий, янз, биш, бүү, зэв[рэх] гэх мэт.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Манжийн захиргаанд
орсноос хойш болов уу <b><i>Манж</i></b> хэлнээс: авга, сэлэм, үрэл,
халим, хэргэм, элбэнх, хурандаа, гавал гэх мэт нэршил орж иржээ.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">XVI-XVII зуунаас
Төвдийн шашин Монголд нэвтэрч улмаар оюун санааны гол хөтөч болсноор санскрит,
төвд хэлний маш олон үгс орж ирэн өөриймшлөө. Шашны нарийн ширийн нэршлийг
гэлгүй нийтлэг хэрэглэгддэг үгс гэвэл <b><i>Санскрит </i></b>(самгардь
хэмээн бичгийн хэлээр бас нэрлэх) хэлнээс: цэрэг, самбар, гадил, судар, шарил,
ууль, зул, маргад, цамхаг, хясаа цамц, үс, хас, мутар, агаар, сансар, тив,
авъяас, хот, амар, аян, буян, бэртэг[чин], заль, сугар, хийд, цааз, шашин,
шүлэг гэх мэт; <b><i>Хинди </i></b>хэлнээс: тоть; <b><i>Төвд</i></b> хэлнээс:
бурам, нян, шүгэл, шүр, элээ, янгир, баг, бамбай, гуалин, дарцаг, илд, домбо,
хадаг, нярав, сэтэр, цэг, дон, дэглэм, завхр[ал], лазан, хонзон, луйвар, мадаг,
маяг, мунаг, мунхр[ах], намба, намтар, нандин, сая(тоо), тартаг, хамхум гэх
мэт.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">XVII зуунаас хойд
талаараа Оростой хиллэх болсон монголчууд тэндээс нэлээд үг зээлжээ. <b><i>Орос</i></b> хэлнээс:
замаг (бууны), мохоор, овёс, онигоо, оочир, пүрш, хаймар, өшөө, чүд чүд,
халтуур, ходоок, шимээсэг, цөлхөөв, харандаа, цүнх, хулиган, хонтоор, бэржээнх
гэх мэт. Таваар гэх үг маш эрт орж ирсэн боловч монгол бичгээр “в”-г нь гадаад
үгийн “в” тавьснаас болоод үргэлж гадаад үг харагддаг. Харандааг анх Швейцарийн
Ашэ хотод хийснээр Ашэгийн үзэг гэсэн “карандаш” монголоор харандаа болжээ.
Молко бол монголоор “сүү” гэсэн үг биш, лаазалж өтгөрүүлсэн сүү. Төмөр замын
хөндлөн гарцыг пэрээзэр гэдэг нь “переезд” гэсэн орос үг. Монголчууд пилээтгийг
(плитка) лавтай 60-70 жил хэрэглэж байгаа ч хүлээн зөвшөөрдөггүй учир ямар ч
толинд байдаггүй. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">ХХ зуунд техник
технологи, шинжлэх ухааны хүчээр гол төлөв орос хэлээр дамжин маш олон үг
монгол хэлний санд орж ирсэн юм. <b><i>Герег</i></b> хэлний:
антологи, арифметик, барометр, геологи, геометр, диаметр, театр, техник, физик,
ион, математик, механик, олимп, симфони; <b><i>Испани</i></b>хэлний:
парад, хунт; <b><i>Итали</i></b> хэлний: банк, паспорт; <b><i>Араб</i></b> хэлний:
алгоритм, алгебр, адмирал, альманах, зенит, кофе, карат, тариф, цифр, юбка; алс
Америк тивийн <b><i>Азтэк </i></b>хэлний: какао, тэкила, томат,
шокалад гэх мэт.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Цаашилбал, <b><i>Латин</i></b> хэлний:
автобус эффект, экватор, цикл, автомобиль, ассистент, бюллетень, индукци, максимум,
вакуум, вектор, оптимум, локомотив, реферат, радиус, инфляци, интервал,
конспект, сегмент, постулат, субстанц, корпус, декан, дедукци, проект; <b><i>Герман</i></b> хэлний:
ландшафт, абзац, маршрут, маштаб, лозунг, кноп, лагерь, коструль, канистр,
айсбэрг, фартук, шницель, шайб, цайтнот, туфль, рюмк, слесерь, пункт, процент,
офицер, официант, шпорот, штанг, шрифт, <b><i>Холанд</i></b> хэлний:
пиджак, яармаг, манекин; <b><i>Франц</i></b> хэлний: билет,
кондуктор, ресторан, авангард, шедевр, сорт, лимузин, биде, пинцет, аванс,
котлет, барак, азарт, билярд, балет, банкет, пипетк, ампул, атташе бельтаж,
трусик, бандаж, гарнир, крем, гуашь, жанр, бокал, жижүүр, тунель, жест, кафе,
купе, коньяк, журнал, мансард, пальто, мэр, экипаж, шифр, теннис, тужурк, шанс,
шантаж, парашют, соус, портфель, розетк, руль, сюжет, сеанс, рагу; <b><i>Чех</i></b> хэлний:
пистолет, робот, колгот гээд явж өгнө. Энд зөв бичгийн дүрмийг орос бичлэгээс
одоо баримталж байгаа монголчилсон хувилбараар бичив.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">1990 оноос нийгэм
нээлттэй болсон, гар утас, компютэр, сансар гэх мэт техник технологийн асар
хурдацтай дэвшил гарсан зэргээс болж гол төлөв англи гаралтай нэр томъёо шууд
орж ирэх боллоо. <b><i>Бизнис, хуулийн</i></b>: аутсорсинг, бизнис,
брокэр, дилер, дифольт, дистэрбүтэр, лизинг, копирайт, маркэтинг, мэнэжэр,
пиар, франчайзэр, холдинг, офшор, продакшн, офис, промоушн, рэгистрэшн; <b><i>Спортын</i></b>:
бадмингтон, бокс, гоол, нагдаав, кикбокс, накаут, гандбоол, пэйнтбоол, пэнальт,
рэкорд, таймаут, рэгби, ринг, плэй-оф; <b><i>Мэдээлэл, компютэрийн</i></b>чиглэлийн:
апгрэйд, байт, баннэр, бит, блог, вэб, дисктоп, интэрнэт, лэптоп, линк,
микропроцэссор, онлайн, сэрвис, спам, транзистор, файл, софтбэр, хардвэр,
хакэр; <b><i>Физикийн</i></b>: кварк, лазэр, мазэр, радаар, спин; <b><i>Өөр
бусад</i></b>: айтсайдар, бакс, бойкот, бүмэранг, жийнс, кастинг, сэкс, лобби,
лийдэр, мэйкап, постэр, нау-хау, рэйтинг, скрининг, спикэр, ток-шоу, шоу,
шопинг, хот-дог, мак, хит, форвард, фастфүүд гэх мэт. Мөн <b><i>Япон</i></b> хэлний:
сумо, каратэ, караоки, нинжа, сакэ, судоку, татами, харакири; <b><i>Солонгос</i></b> хэлний:
кимчи. Эдгээр шинэ үгсийг цаад хэлнийх нь дуудлагаар бичив.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Аль ч хэл гадаад үг
зээлдэн авахдаа өөрийн аялага, онцлог, дүрэмдээ тохируулан авч бичигтээ
буулгадаг. Мөн өөрийн хэлний төстэй үг рүү ч ойртуулан өөриймшүүлэх нь бий.
Сигнал гэдэг үгийг чагнах гэдэгтэй ойртуулан “чагнаал”, амартизатор гэдгийг
амрах гэдэгтэй ойртуулан “амаржий” гэх маягтай. Япон хэл заавал эгшиг
гийгүүлэгч холилдож явдаг учир ink (бэх
-англи)-инку, badge(тэмдэг-англи)-бажу гэх маягтай. Окэй гэсэн англи
үгийг япончууд “окэй машта”, хятадууд “окэй ла” гэдэг нь өөрийн болгож буй
хэрэг.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Монголчууд эрт үед ч,
өнөө үед ч гадаад үгийг өөриймшүүлэхдээ аялага хэллэгтээ тохируулан
хэлэлцдэг: <b><i>Ажил мэргэжлийн</i></b>: гачигаар, сэлээсэр, мончоор,
гүрүүшиг, сэстраа, саньтаар, жижүүр, хаминдаа; <b><i>Ахуй амьдралын</i></b>:
лоом, лапаатаг, дүрүүжба, канон[дах], остоол, шкаав, түмбүүшиг, гүүпэр,
ботроон, болкоон, чардаак, поорчиг, соосог, поошиг, нийвий, хороом, лээвчиг,
бандааш, түрүүсэг, госчоом, жэлээтэг, түжүүрэк, пэрчаатаг, польтоо, хүүрчиг,
бажийнк, хээт, пүүз, таавчиг, шэлээп, кээпэг, дараап, пилээтэг, холоотог,
зовууд, таваар, арзээтаг, ишнүүр, араажав, таанц, тэлвийз, эсмэтаан, барээнь,
хомпоод, бараашиг, галавсай, яавлаг, гулиаш, поончог, пэрэшкий, пяраанаг,
күлүүб, пүүшиг, мэрзээвтэр, пийвар, гостроол, горшоонк, битаан, эсэглаад; <b><i>Цэргийн
салбар</i></b>: эрмээнь, таагчиг, нагаан, халиавар, бянтаав, пульмаат, ниваал,
застаав, пийшэг, шинээль; <b><i>Техниктэй холбоотой</i></b>: шимээсэг,
гачаалк, борной, пэрээс, гүүзүү, ноцоосог, сонсмоол, бүлтүүзэр, рүүль, хааз,
хардаан, хорооп, хярлаа, халаапан, зозоор, аржаатар, поржоотор, авьтийрак,
моост, гачаалдах, нармаалдах, ганжинсаатар, поомп, хоонс, данхраад, чагнаал,
мийл, маниул, хумляатор, шалаанк, ханийстар, бахрийшиг, хаймар, эрзээн,
таранбүлүүр, каасчир, тооромсог, шаариг, шалаанз, бикаав, автууз, мийкр; <b><i>Бусад</i></b>:
соовэст, сэроозны, балтаалах, заяд[ах], микроов гэх мэт эдгээр үгсийг хэллэгээр
нь бичихэд ойлгохгүй монгол хүн бараг үгүй болов уу.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Галавсайг хиам,
яавлагийг алим, сэстрааг сувилагч гэх мэтээр заримыг нь монгол үгээр орлуулан
хэлж тогтсон боловч дээрх ихэнх үг энэ байгаагаараа хэрэглэгддэг. Эдгээр нь яаж
ч харсан бүрэн өөриймшсөн монгол үг болсон боловч бид ингэж бичдэггүй. Үүнд юун
түрүүн бичиг үсэгт илүү ойр байдаг сэхээтнүүд цаад орос бичлэгийг нь мэддэг
учраас ийн бичих нь соёлгүй санагддаг юм уу, ингэж хэрэглэдэг. Гэтэл
нэгдүгээрт, орчин цагийн кирил монгол бичиг нь Дамдинсүрэнгийн үсгийн дүрмээр
халх аялгад тулгууралдаг юм бол, хоёрдугаарт, манж, санскрит, хятад хэлнээс орж
ирсэн үгсийг аялага хэллэгтээ тааруулан бүрэн монголчлон бичиж болж байхад
голдуу европ зүгээс зээлдсэн үгийг хэллэгнээсээ өөрөөр бичих нь логик муутай
мэт. Тэгээд ч цаад угшил болон хэллэг нь өөр хэлний гаралтай үгийг заавал орос
бичлэг хэллэгээр бичдэгийг баримтлах нь утга муутай санагдана. Хайнрих Хайнэ
гэсэн герман хүний нэрийг Гейнрих Гейне гэж оросууд шал өөрөөр дуудаж бичдэг нь
орос хэлний өөрийнх нь дүрэм билээ. Еэвэн гэхэд ордог “е” бол монгол дуудлага
нь “е” болохоос ”э” биш шүү дээ. Орос хэлний дүрмээр “п” авиаг зөөлөн дуудвал
“пх” гэж тэмдэглэдэг учир Пхеньян гэж бичдэг. Үүнийг шууд орос бичлэгээр тавьснаас
болоод бид П-хх-еэ-нянь хэмээн тун ч төвөгтэй хэлэх болжээ. Уул нь Пэньян л
даа. Орос дүрмээр Завхан-ыг “Дзабхан” гэж бичдэг нь өөрсдийн аялага хэллэгт
ойртуулж буй хэрэг. Улан-Батор, Урга гээд ийм жишээ ховор бус.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Бусад аль ч хэлний
нэгэн адил монгол хэлний өргөн хэрэглэгддэг мөнөөх 12-15 мянган үгийн сангийн
лавтай 20-30 хувь нь гарал үүслээр нь хөөвөл гадаад гаралтай. Дээр авсан бүх
жишээнд өргөн хэрэглэгддэг нэршлийн заримыг авсан болно. Үүнээс цаашлан
лавшруулбал маш олон бий. Дээр нь уул ус, газар зүйн гадаад угшилтай нэрсийг
тоочвол бүр ч аймаар юм болно. Хүний нэр нэмбэл…? Гаднаас орж ирж буй хараал,
этгээд хэллэг? Энэ бүхэн ичээд байх зүйл биш, ерөөсөө хэл бол амьд учраас
хоорондоо үгсээ солилцон зээлдэлцэн баяжиж хөгжиж буй хэрэг. Сүүлийн үед орж
ирсэн зээлдмэл үгсийг харилхан гадуурхаж, орноос нь хэн нэгний зохиосон монгол
гэгдэх үгээр орлуулахыг шаардах тулгах нь нийтэд ойлгомжгүй. Тухайн үедээ
“Геометрийн сурах бичиг”, “Органик химийн сурах бичиг”-ийг бүрэн “монголчилж”
катед, тригнометр, паралель, ион, валент гэх мэтийн тогтсон нэршлийг ориг
монгол үгээр орлуулан хэвлэж байсан нь хэнд ч ойлгогдохгүй бөөн будилаан тарьж
байв. Тухайн хэлэнд юуг яаж хүмүүс өөрснөө тогтон ойлголцдог болохоос хэл
шинжээчид, эрдэмтэд, нэрт хүмүүс үүнийг тогтоон буй болгодоггүй нь хэл амьдын
баталгаа юм. Хүмүүс яаж ярьж байгааг судлан тогтоогчдыг л хэл шинжээч гэдэг шүү
дээ. “Тоортыг монголоор юу гэх вэ” гэхээр нь “Идэхээр бялуурдаг юм бол бялуу
гэе” гэж Ренчин гуай хариулснаас өдгөө бялуу болсон гэх. Жижиг юмыг дөрвөдөөр
“бицэл” гэдгийг академич Цэрэн “бичил” гэж тэмдэглээд микро- гэсэн үгийг
орлуулсан гэх. Иймэрхүү нийтээр хүлээн зөвшөөрөгдсөн монголчлол байдаг боловч
тун ховор. Дээр дурдсан пилээтэг гэсэн үгэнд олон жилийн турш олон мэргэд янз
бүрийн нэр санал болгосон боловч пилээтэг пилээтгээрээ л үлдсэн. Нэршил юун
түрүүн ярилцагч олноор аяндаа хүлээн зөвшөөрөгдөх ёстой юм. СПИД гэж ярьж
бичдэг байснаа ДОХ болон хувирахад яггүй олон жил шаардсан. Яахаараа ч орос
гаралтай палааж харь үг учир “платье” гэж бичих ёстой мөртөө хятад гаралтай
“даашинз”, “бошинз” ориг монголд тооцогддогийг ойлгоход бэрх.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Эрдэмтэдийн
тооцоолсноор өнөөдөр дэлхийн хүн ам 6 мянга орчим хэлээр ярьдаг ч жилд 50 орчим
нь мөхдөг гэнэ. Шинэ Гвинэйн арлын нэг үзүүрт орших 7 сая папуачууд шал өөр 500
орчим хэлээр ярина. Тэд гадаад үг зээлж ярьдагаас хэл нь мөхөөд байгаа юм биш,
дэндүү цөөхүүлээ, өөрийн бичиг үсэг үгүй, хорвоогоос тасархай бөглүү нөхцөлд
амьдардаг, хоорондоо ойлголцдоггүй учир аль нэг хэлийг дундын болгохоос өөр
гарцгүй зэргээс болж нэг л мэдэхэд уг хэлээр ярьж ойлгодог хүнгүй болдог аж.
Бразилийн шугуй, Индонез, Филиппиний уулс, Австралийн цөл, Умарт туйлын мөс,
Африкийн ширэнгэд ийм байдлаар мөхөж буй хэл олон бий. Зүүн хойд Азид өдгөө 70
орчим хэлээр хэлэлцдэг гэх авч тун удахгүй хятад, орос, япон, монгол, солонгос
гэсэн тавхан хэл үлдэнэ гэж судлаачид хэлж байна.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Алив хэл гадагшаа амьд
холбоотой байж, тэндээсээ нэршил төдийгүй хэлц, зүйрлэл, санаа зээлдэн авч байж
улам баяжин хөгждөг болохоос гадаад үгнээс болж мөхдөггүй. Өнөөдөр хамгийн олон
үгийн нөөцтэй баян нь гэгдэн олон улсын харилцааны голлох гүүр болж чадсан
англи хэл үүний жишээ юм. Кэльт, вали зэрэг үндэстнүүд амьдардаг Британий арлыг
VIII зууны үед герман овгийн саксон, ют, англикан нар эзлэн суурьшжээ. Түүхийн
явцад тэд арлын уугуул иргэдээс асар их үг хэллэг зээлснээс гадна хөрш дани,
холанд, исланд, франц, испани хэлнээс олон үг өөриймшүүлжээ. Шашины шалтгаанаар
маш олон латин үг орж ирэв. Дундад зууны үед хэдийгээр хаад дээдэс нь германаар
ярьдаг байсан ч ард түмний дунд англи хэл бүрэн төлөвшин буй болжээ.
Британичууд дэлхийд ноёлон газар газрыг эзэлж аялж, жуулчилж, судалж явахдаа
энэ хорвоод хүн төрлөхтөн ярьдаг үй олон хэллэг, нэршлийг зоригтойгоор
өөриймшүүлжээ. Одоо хамгийн том толь бичиг болох Википэдиа-д испани, япон,
хятад, итали хэлээр нэг сая орчим, франц, герман хэлээр хоёр сая орчим толгой
үг байгаа бол англиар 5 сая 375 мянга гэж бичсэн байна.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: right;">
<b><i><span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">2017.3.25</span></i></b><span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<i><span lang="MN" style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: MN; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Эх сурвалж: </span></i><i><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">http://baabar.niitlelch.mn<o:p></o:p></span></i></div>
translationclubhttp://www.blogger.com/profile/00619822547379646847noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5560507560914993002.post-73704908268501680322017-04-19T22:43:00.000+08:002017-04-19T22:49:36.798+08:00Ги Дө Мөпассон "Хүзүүний зүүлт"<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<div style="text-align: left;">
<div style="text-align: justify;">
<span lang="MN" style="background-color: #eeeeee; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif; line-height: 115%;"><span style="background-color: #f4f0ec; color: #222222; font-family: "georgia" , "utopia" , "palatino linotype" , "palatino" , serif;">Орчуулгын уралдаанд тэргүүн байрт шалгарсан ОУХуд-О</span><span lang="MN" style="color: #222222; text-align: justify;">рчуулагчийн </span><span style="color: #222222; text-align: justify;">IV</span><span lang="MN" style="color: #222222; text-align: justify;"> курсын оюутан С.Энхбилгүүний</span><span style="color: #222222; text-align: justify;"> орчуулга. </span><span style="text-align: justify;"><span lang="MN">Францын нэрт зохиолч Ги Дө Мөпассоны</span></span><span style="color: #222222; text-indent: 47.2667px;"><span lang="MN"> "The Necklace" өгүүллэгийг Англи</span></span><span style="background-color: #f4f0ec; color: #222222; font-family: "georgia" , "utopia" , "palatino linotype" , "palatino" , serif;"> хэлнээс орчуулав.</span></span></div>
</div>
</div>
<div>
<span lang="MN" style="font-size: 13.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: MN; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><span style="background-color: #f4f0ec; color: #222222; font-family: "georgia" , "utopia" , "palatino linotype" , "palatino" , serif; font-size: 15.4px;"><br /></span></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span lang="MN" style="font-size: 13.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: MN; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Орчуулгын өмнөх үг<o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span lang="MN" style="font-size: 13.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: MN; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<i><span lang="MN">Францын нэрт зохиолч Ги Дө Мөпассоны </span>1884 <span lang="MN">онд бичсэн “Хүзүүний зүүлт” хэмээх богино
хэмжээний зохиолыг эх хэлнээ</span><span lang="MN"> </span><span lang="MN">чадан ядан хөрвүүлээ. Энэхүү зохиол нь баян тансаг
амьдралыг ихэд хүсэмжлэгч нэгэн бүсгүй, түүний нөхөр хоёрын зөрчилдөөнт амьдралыг харуулах бөгөөд зохиогч
эл өгүүллэгээрээ нийгмийн гарал угсаа, шунал хүсэл, үнэнч хайр, хүний ухамсар,
мөн чанар зэрэг олон чухал сэдвүүдийг хөндөхийг зорьжээ. <o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN"><i>Өгүүллэгийг орчуулах явцад гарсан үндэсний соёлын онцлогтой зарим үг, хэллэгийг
нэмэлт тайлбар хийн орчуулгын төгсгөлд орууллаа. </i><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><span lang="MN" style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: MN; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Хүзүүний зүүлт<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">Төрөлхийн гоо үзэсгэлэн цогцолсон тэр бүсгүй ядуу тарчиг гар урлаачийн гэрт
төрсөн нь эгээтэй л тэнгэр бурхан эндүүрсэн үү гэлтэй. Алдар нэртэй, чинээлэг
хүнтэй гэрлэж, дурлал хайрын амтыг мэдэрч, хөөрхий өөрийгөө ойлгуулах нь битгий
хэл эцэг эхээс бэлдээд өгөх сүйн инж ч гэх юмгүй тэрээр эцэс сүүлд нь
Боловсролын яамны нэгэн бичээчтэй гэрлэжээ. Бүсгүй чамин тансагт хичнээн
дурлавч эцсийн эцэст эгэл жирийн бүхэн түүний сонголт биш заяа тавилан ажгуу.
Гэхдээ л эмэгтэйчүүдийн хувьд анги давхарга, нийгмийн гарал гэдэг тэдний
байгалиас заяасан гоо үзэсгэлэн, энхрий ялдам төрх, эрхэмсэг оршихуй хийгээд
оюун билгээр нь хэмжигдэж байдаг тул ядуу тарчиг бүсгүй яахын аргагүй дээдсийн
зиндааны эмэгтэйд тооцогдох билээ. Тийм ч учраас бүсгүй өөрөөсөө доод зиндааны
хүнтэй гэрлэсэн мэт ямагт сэтгэл хөндүүрлэдэг байлаа.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">Энэ хорвоогийн чамин тансаг бүхэн түүнд л зориулагдсан мэт сэтгэж өөрийн
амьдарч буй энэ муу навсгар байшин, юу юугүй нурж унах нь уу гэмээр өгөрсөн
хана тааз, яйжгар модон сандал, гандаж элэгдсэн хөшигнүүдээ харах тутам ой
гутаж, өөрийнх нь “зиндааныхан” энэ бүхнийг эдэлж хэрэглэх нь бүү хэл харж ч
байгаагүй биз гэж бодохоос хаа нэг тийшээ үүрд яваад өгмөөр санагдах ч эцсийн
эцэст хөөрхийлэлтэй тавилантайгаа эвлэрдэг билээ. Бүсгүй ханаар нь дүүрэн
хуучны тансаг зураг, хивс өлгөж, чамин хийцийн галт бамбаруудаар гэрэлтүүлсэн үүдний
өрөөний үнэтэй буйдан дээр өөрийнх нь зарц нар ил галын илчинд нозоорон суугаагаар
төсөөлөх дуртай. Эртний гоёмсог тавилгууд, үнэлж баршгүй гоёл чимэглэлээр
дүүрэн, тансаг сүрчиг үнэртсэн танхимд дотны найзуудтайгаа, эмэгтэй хүн бүрийн
сэтгэлийг булаасан эрхэмсэг ноёдын хамт хүлээн авалт хийж буйгаар төсөөлөх
дуртай. Гэтэл тэднийд гэрийн ажил хийхээр ирсэн Брэтон<a href="file:///C:/Users/worldlingua/Documents/translation%20club/%D0%BE%D1%80%D1%87%D1%83%D1%83%D0%BB%D0%B3%D1%8B%D0%BD%20%D1%83%D1%80%D0%B0%D0%BB%D0%B4%D0%B0%D0%B0%D0%BD%202017/%D0%A5%D2%AF%D0%B7%D2%AF%D2%AF%D0%BD%D0%B8%D0%B9-%D0%B7%D2%AF%D2%AF%D0%BB%D1%82.docx#_ftn1" name="_ftnref1" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="MN" style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 115%;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></a>
угсааны</span><span lang="MN"> </span><span lang="MN">жирийн нэг охин түүний сэтгэлд асар их гуниг төрүүлж орхидог юм. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
<span lang="MN">Нөхөр нь шөлнийхөө тагийг сөхөөд “Ай даа, Шотланд
борщоос сайхан хоол хаа байх вэ” хэмээн уулга алдах авч, бүсгүй өөрийгөө ойн
захад орших үлгэрийн мэт тансаг харшдаа оройн зоог идэхээр тухлан сууж
байгаагаар, өрөөнд нь алдартнуудын хөрөг өлгөөстэй, зөөгч жигнэсэн алгана загас
эсвэл аспарагус<a href="file:///C:/Users/worldlingua/Documents/translation%20club/%D0%BE%D1%80%D1%87%D1%83%D1%83%D0%BB%D0%B3%D1%8B%D0%BD%20%D1%83%D1%80%D0%B0%D0%BB%D0%B4%D0%B0%D0%B0%D0%BD%202017/%D0%A5%D2%AF%D0%B7%D2%AF%D2%AF%D0%BD%D0%B8%D0%B9-%D0%B7%D2%AF%D2%AF%D0%BB%D1%82.docx#_ftn2" name="_ftnref2" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="MN" style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 115%;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></a>
ногоогоор хачирлаж шарсан тахиа ширээн дээр тавьж, зоогонд уригдсан эрчүүд
түүний гоо үзэсгэлэнг бишрэн шивнэлдэхийг сонсож нууцхан инээмсэглэж байгаагаар
төсөөлж байлаа. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">Бүсгүйд хүн өмсчихөөр олигтой хувцас хунар, гоёл чимэглэл юу ч байсангүй.
Гэтэл бүсгүй өөрөө энэ бүхний төлөө л төрсөн мэт санагдаж бусдын харцыг булааж,
сэтгэлийг нь догдлуулсан нэгэн байхын чин хүслээр дүүрэн явдаг билээ.
Харамсалтай нь тэрээр сургуульд хамт сурж байсан чинээлэг найзтайгаа уулзаад
гэртээ буцаж ирэх бүртээ ядуу тарчигтаа гуниглан өдөржин уйлж суудаг байсан тул
дахиж очихоос цааргалах болжээ.<o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
*<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">Нэгэн орой түүний нөхөр гартаа дугтуй барьчихсан, баяр хөөр болсоор орж
ирээд “Чамд бэлэгтэй ирлээ” гэв. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN"> Бүсгүй дугтуйг задлан доторхийг нь
уншвал, <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">“Эрхэм хүндэт Ноён, Хатагтай Лойсел</span><span lang="MN"> </span><span lang="MN">нарыг Нэгдүгээр сарын арван наймны даваа
гарагийн үдэш боловсролын яаман дээр зохиогдох цэнгүүнд хүрэлцэн ирэхийг урьж
байна. Боловсролын яамны сайд болон гэргий Рампонью авхай.” гэсэн байлаа.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">Эхнэрээ баярлах болов уу гэтэл урилгыг нь ширээн дээр тоомсоргүйхэн шидэж
орхиод “Би тэгээд үүгээр чинь яах юм бэ?” гэсэнд Лойсел:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">- “Яагаад вэ хонгор минь, чамайг баярлах байх гэж бодсон юмсан. Чи минь огт
гадуур гардаггүй шүү дээ. Дээрээс нь энэ урилгыг авах гэж хичнээн юм болсон
гээч. Хүн болгон л авахыг хүсэх учраас манай тасагт ямар цөөхнийг өгсөн гэж
санана. Тэнд бүх л томчууд очино шүү дээ.” гэвэл бүсгүй түүн рүү ширүүхэн
харснаа: <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">- “Тэгээд тийм газар чинь би юугаа өмсөх болж байна аа?” гэсэнд Лойсел
үнэхээр энэ талаар бодоогүй байсан тул “Яагаав, театр руу явахдаа өмсдөг
даашинз чинь яасан юм? Их сайхан харагддаг шүү дээ, надад лав..” гэснээ эхнэрийнх нь нүднээс хоёр том дусал
нулимс гарч хацрыг нь даган урсахыг хараад зогтусан “Яасан юм бэ дээ? Юу
болоов?” хэмээн түгдчив.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">Харин бүсгүй уй гунигаа тэвчин, нулимсаа арчаад “Юу ч биш дээ. Зүгээр л
надад тохирох даашинз байхгүй тул энэ үдэшлэгт явж чадахгүй нь. Тиймээс эхнэр
нь надаас сайхан хувцас хунартай гэсэн нэг найздаа энэ урилгаа өгсөн нь дээр
биз” гэсэнд нөхрийнх нь сэтгэл зүсэгдэх шиг болж, <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">“Сонсооч Матилда, тэгвэл чи бусад баяр ёслолоор ч өмсчихөөр боломжийн
даашинз ямар үнэтэй байх вэ?” гэсэнд өндөр үнэ хэлье гэвч хямгач нөхөр нь эрс
татгалзах вий гэсэндээ хэсэг зуур бодолхийлээд, “Сайн хэлж мэдэхгүй юм. Гэхдээ
дөрвөн зуун франк<a href="file:///C:/Users/worldlingua/Documents/translation%20club/%D0%BE%D1%80%D1%87%D1%83%D1%83%D0%BB%D0%B3%D1%8B%D0%BD%20%D1%83%D1%80%D0%B0%D0%BB%D0%B4%D0%B0%D0%B0%D0%BD%202017/%D0%A5%D2%AF%D0%B7%D2%AF%D2%AF%D0%BD%D0%B8%D0%B9-%D0%B7%D2%AF%D2%AF%D0%BB%D1%82.docx#_ftn3" name="_ftnref3" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="MN" style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 115%;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></a> бол
хүрэх байх” гэв.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">Түүний ийн хэлэхийг сонсоод нөхрийх нь царай барайсан боловч “За за. Би
чамд дөрвөн зуун франк өгье. Гэхдээ энэ мөнгөөр маш сайхан даашинз аваарай”
гэлээ. Учир нь тэр ирэх зун Нантерре хотын ойролцоо хэсэг найзуудын хамт
гөрөөлөхөөр явахаар тохирчихсон байсан тул ангийн буу авахаар яг 400 франк
хадгалж байсан юм. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">Yдэшлэг болох өдөр ч ойртсоор байлаа. Даашинзаа хэдийнэ авчихсан Матилда
нэг л түгшүүртэй, гуниглангуй байлаа. Нөхөр нь түүнээс “- Сэтгэл чинь юунд зовоо
вэ? Сүүлийн гурван өдөр чи нэг л хачин байлаа” гэсэнд, <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">- Надад ямар ч үнэт эдлэл байхгүйд л зовж байна. Зүүгээд явъя гэх ганц
чулуу ч алга гэж бүсгүй бувтнаад, - Би ёстой хэн ч биш юм шиг л харагдах байх.
Би ер нь тэр үдэшлэгт бараг яваагүй нь дээр гэж хэлэв.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN"> - Энгэртээ цэцэг зүүвэл ямар вэ?, яг өдийд цэцэг ямар сайхан харагдана гээч.
Арван франкаар хоёр гурван гоёмсог сарнай авчихна шүү дээ гэсэнд бүсгүй бодлоо
өөрчлөх шинжгүй,<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN"> - Yгүй ээ... тийм олон баян хатагтай нарын дунд ядуу харагдах шиг
гутамшигтай зүйл үгүй гэтэл <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span lang="MN">-<span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span lang="MN">Тэнэгхэн
минь, Форестьер авхайгаас зүүлтийг нь нэг өдөр гуйчихаач дээ. Та хоёр нэгнийгээ
сайн танина шүү дээ.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpLast" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span lang="MN">-<span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span lang="MN">Нээрээ
тийм шдээ. Яагаад санасангүй вэ? гэж хэлээд тэр маргааш нь найз бүсгүй Форестьер
дээрээ очин, учир зовлонгоо ярьжээ.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">Форестьер авхай Матилдаг хувцасны өрөөндөө дагуулан орж нэг том гоёмсог
хайрцаг онгойлгоод “дуртайгаа сонго доо, хонгор минь” хэмээв.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">Матилда хэдэн бугуйвч сонирхож байснаа сувдан зүүлт, эрдэнийн чулуу
шигтгэсэн чамин Венец маягийн эрдэнийн загалмай ч авч үзэв. Гоёмсог чимэглэлүүд
дундаас сонгож ядан толины өмнө хэсэг зогссоноо: - Эд нараас өөр байхгүй юм уу?
гэвэл,<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN"> - Дахиад байгаа байгаа. Чи өөрөө сайн үз л дээ. Би аль нь чамд
таалагдахыг мэдэхгүй юм.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">Хэсэг хугацааны дараа бүсгүй санаандгүй нэгэн хар гялгар хайрцагнаас үнэхээр
гоёмсог алмаазан шигтгээтэй хүзүүний зүүлт олохдоо, зүрх нь түргэн гэгч нь
цохилж, гар нь чичирч байв. Даашинзан дээрээ өнөөх зүүлтээ зүүж өөрийгөө
жаргалтай гэгч нь харж байснаа гэнэтхэн эргэлзсэн аястай, Чи энийг надад түр
өгч чадах уу? ганцхан энийг? Гэсэнд Форестьер авхай хариуд нь<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN"> - Тэг л дээ, бололгүй яахав гэх нь
тэр.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">Бүсгүй баярласандаа найзыгаа чанга гэгч нь тэврээд зүүлтээ барьсаар гарч
одлоо. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">Нэгдүгээр сарын арван найман ч болж, үдэшлэг эхэллээ. Энэ л үдэш
Матилдагийн чин хүсэл биелж байлаа. Эрхэмсэг дэгжин, инээмсэглэл цацруулсан
тэрээр цэнгүүнд хүрэлцэн очсон бүсгүйчүүд дундаас яахын аргагүй хамгийн
үзэсгэлэнтэй нь байлаа. Бүх л эрчүүд түүн рүү ширтэж, нэрийг нь асууж, өөрсдийгөө
аятайхан танилцуулахыг хичээнэ. Яамны бүх л томоохон албан хаагчид зөвхөн түүнтэй
л вальс бүжиглэхийг хүсэж түүгээр ч үл барам эрхэм сайдад ч Матилда таалагдсан
юм.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN"> Бүсгүй туйлын хүсэл нь биелсэн мэт, өөрийнхөө төгс төгөлдөр гоо
үзэсгэлэн, үзэмж төгс бие галбирт баярлан цэнгэж, аз жаргал баяр хөөрөөс өөр юу
ч бодохгүйгээр хүссэнээрээ бүжиглэж, ууж,
баясч байлаа. Харин нөхөр нь шөнө дундаас хойш мөн л эхнэрүүд нь баярлаж цэнгэн
одсон гурван найзынхаа хамт нэгэн жижиг өрөөнд зүүрмэглэж байжээ. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">Өглөөний дөрвөн цаг орчимд тэд бүжгийн танхимаас гарлаа.</span><span lang="MN"> </span><span lang="MN">Нөхөр нь харихдаа
өмсүүлэхээр авчирсан гэрийн хувцсыг нь нөмрүүлэхэд гоё даашинзтай нь үл
зохилдохыг анзаарах сөхөөтэй байсан бүсгүй гоёмсог үслэг эдлэлүүдээ өмсөн
зогсож буй бусад эмэгтэйчүүдэд харагдахгүйн тулд яаравчлан хаалга руу зүглэлээ.
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN"> Лойсэл түүний гараас татан, - Чи түр байж бай. Гадаа хүйтэн байна, хатгаа
авчихаж магадгүй. Би хөлсний тэрэг дуудаадахъя” гэсэнд бүсгүй түүний үгийг үл
хайхран түргэн гэгч нь гарч одлоо. Цаг хэтэрхий орой болсон тул хөлсний тэрэг ч
олдсогүй, ойр хавиар өнгөрч яваа жолоочид руу дэмий баахан ориловч тусыг эс
олоод Сена мөрний зүг даарч чичрэн алхлав. Эцэст нь нэг навсгар муугаасаа болж өдөр явдаггүй юм уу
гэмээр Парисын шөнийн тэрэг тааралдаж Руэ де Мартирс дахь гэрийнхээ үүдэнд хүргүүллээ.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">Бүсгүй хэдхэн хормын өмнөх аз жаргал нь үүгээр дуусч байна даа хэмээн бодож
муй мэт гунигтайхан алхаж байлаа. Харин нөхрийнх нь хувьд маргааш өглөө арван цаг
гэхэд ажил дээр байх ёстой гэсэн бодол л толгойд нь эргэлдэж байлаа. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">Бүсгүй гэртээ ороод өөрийнхөө төгс төгөлдөр гоо сайхныг дахин нэг харахаар толины
өмнө зогссоноо гэнэтхэн дуу алдах нь тэр. Хүзүүнд нь байсан зүүлт нь алга
болчихож</span>!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">Аль хэдийн хувцсаа тайлж байсан нөхөр нь “Юу болов оо?” гэсээр очвол бүсгүй
яахаа мэдэхгүй балмагдсан байдалтай түүн рүү хараад: <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">“- Би...би...би Форестьер авхайн зүүлтийг гээчихжээ...” Нөхөр нь гайхан
сандарч, <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">“- Юу гэнэ ээ... Тийм байх ёсгүй дээ!” гээд тэд даашинз, хүрэмний халаас,
нугалаа бүхнээ шалгаж, хаа сайгүй эрсэн ч зүүлтийг олсонгүй.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">“- Чи үдэшлэгээс гарахдаа зүүлтээ яг зүүсэн байсан уу?” гэж нөхөр нь
асуусанд<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">“- Тийм ээ, танхим дотор би барьж үзсэн юм.”<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">“- Хэрвээ гудамжинд явж байхад унасан бол бид сонсох ёстой доо.”<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">“- Тийм ээ. Сонсогдох ёстой. Тэр хөлсний тэрэгний дугаарыг нь харсан уу?”<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">“- Yгүй, харин чи хараагүй юу?”<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">“- Yгүй ээ.”<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">Тэд яахаа мэдэхгүй балмагдаж хэсэг зуур дэмий л нэгэн рүүгээ харж зогссоны
эцэст Лойсел хувцсаа буцааж өмсөөд:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">“- Би ирсэн замаараа хайж байгаад ирье” гээд гарч одоход Матилда яахаа
мэдэхгүй балмагдан дэмий л баахан суусаар унтах гэсэн боловч нойр нь хүрсэнгүй
нэг мэдэхэд үүр цайжээ. Лойсел үүрийн 7 цагт буцаж ирсэн боловч зүүлтийг олж
чадаагүй тул маргааш өдөр нь цагдаад мэдэгдэж, сонины газар зар өгөхөөс эхлэн,
олдож магадгүй гэсэн газар бүртээ зүүлтийг хайж байлаа. Царай нь хорчийж
цонхийтлоо ядарсан тэрээр харанхуй болсон хойно гэртээ эргэн ирээд “Матилда
минь, чи ер нь найз руугаа захиа бич. Зүүлтнийх нь түгжээг далийлгачихсан
учраас засварт өгчихсөн гээд хэлчих. Тэгээд ядаж цаг хожъё” гэсэнд Матилда ч
нөхрийнхөө хэлснээр захиа бичин явуулжээ.<o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
*<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">Бүтэн долоо хоног хайсны эцэст тэдний хамаг найдвар нь алдраад байлаа. Аль
хэдийнэ 5 насаар хөгширчихсөн мэт харагдах Лойсел эцэст нь “ Зүүлт нэгэнт
олдохгүй бол орлуулах арга чарга бодсон нь дээр байх” гэж шийдээд маргааш нь
Матилдагийн хамт зүүлтний хайрцган дээр нэр нь бичээтэй байгаа дэлгүүрийг зүглэн
явцгаалаа.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">Дэлгүүрт орж зүүлтийг сурагласан боловч эзэн нь тэмдэглэлийн дэвтрээ урагш
хойш хэд эргүүлж харж байснаа, “Хатагтай минь, энэ миний зарсан зүүлт биш
байна. Харин түгжээг нь л зарсан байж магад” хэмээв. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">Тэндээс гараад тэд хэдхэн хоногийн өмнө даашинзан дээрээ зүүх зүүлт хайн
явж байсан шигээ дархнаас дархан, дэлгүүрээс дэлгүүр дамжин гүйцгээж байлаа.
Харамсалтай нь энэ удаа тэд уйтгар гуниг, айдас түгшүүрээр хөтлөгдөн яваа билээ.
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">Ийн явсаар Палай-Роял</span><span lang="MN"> </span><span lang="MN">хэмээх нэгэн дэлгүүрт хайж байсантай нь яг адилхан
зүүлт байхыг тэд олж харжээ. Зүүлтэнд </span>‘<span lang="MN">40 мянган франк</span>’<span lang="MN"> гэсэн
шошго хадаатай байсан ч тэд 36 мянган франк төлөөд авж болох байв. Худалдагчаас
нь зүүлтийг 3 өдөр зарахгүй байхыг гуйгаад хайж байсан зүүлт нь Хоёрдугаар
сарын эцэс гэхэд олдчихвол 34 мянган франкаар шинэ зүүлтээ буцаахаар тохироод
харьцгаав. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">Лойселд эцгээс нь өвлүүлсэн 18 мянган франк байсан тул үлдсэнийг нь бусдаас
зээлэхээр шийджээ. Нэг хүнээс мянгыг, нөгөөгөөс таван зууг, эндээс ч таван луи<a href="file:///C:/Users/worldlingua/Documents/translation%20club/%D0%BE%D1%80%D1%87%D1%83%D1%83%D0%BB%D0%B3%D1%8B%D0%BD%20%D1%83%D1%80%D0%B0%D0%BB%D0%B4%D0%B0%D0%B0%D0%BD%202017/%D0%A5%D2%AF%D0%B7%D2%AF%D2%AF%D0%BD%D0%B8%D0%B9-%D0%B7%D2%AF%D2%AF%D0%BB%D1%82.docx#_ftn4" name="_ftnref4" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="MN" style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 115%;">[4]</span></span><!--[endif]--></span></a>,
тэндээс ч гурван луи гэсээр нилээд хүнээс мөнгө зээлж, мөнгө хүүлэгч, барьцаалан
зээлдэгч нарын томоохон бүлэглэлтэй ч наймаалцжээ. Энэ бүхний эцэст өнөөх дэлгүүрийн
худалдагчийн өмнө 36 мянган франкаа тоолон зогсох зуураа залуу нас, нэр төр, үлдсэн
амьдралаараа дэнчин тавьж байгаагаа, хожмоо ямар гачлант тавилан түүнийг болон
хайртай гэргийг нь нөмрөн авч болохыг тэрээр мэдэхийн дээдээр мэдэж байлаа. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">Матилда зүүлтийг нь буцаан өгөхөд Форестьер авхай их л хүйтэн өнгөөр:
“Хурдан буцаагаад өгчихгүй дээ. Хэрэг болсон бол яана” гэх нь тэр. Аз болсонд
Мадам Форестьер хайрцгийг нээж үзэлгүй цааш хураачихав. Тэр өөр зүүлт хийснийг
анзаарчихсан бол юу гэж хэлэх байсан бол? Аягүй л бол үнэтэй зүүлтийг нь
хуурамч зүүлтээр солилоо гэх байсан биш үү?<o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
*<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">Тэр цаг мөчөөс хойш Лойсел авхай жинхэнэ гачлан зовлон, ядуу тарчиг амьдрал
гэж юу болохыг биеэр үзсэн юм. Нэгэнт өнгөрсөн юмыг яая гэхэв. Энэ их өрийг хэн
нэг нь төлж л таараа. Үүнийг тэр төлөх л
болно. Заавал төлнө гэсэн бодлууд л гагцхүү түүний толгойд эргэлдэнэ. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">Гэрийн үйлчлэгчдээ цалин өгөх байтугай байрны хөлсөө ч дийлэхгүй болсон тэд
дээврийн өрөөнд амьдрах болов. Бохирдсон аяга таваг, савны ёроолыг угаасаар гар
цэврүү үсэрч тэвчихийн аргагүй өвддөгийг,</span><span lang="MN"> </span><span lang="MN">өглөө бүр хог асгаж, ус зөөсөөр хамаг бие
хөндүүрлэн туйлддагийг, жинхэнэ ядуу амьдрал гэж ямар байдгийг Матилда одоо л
мэдэрч эхэлжээ. </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">Мухлагт ороод худалдагчдад доромжлуулна, элдвээр хэлүүлнэ. Гэсэн ч тэр
хамгийн хямд үнэ хүртэл нь хямдруулах ёстой. Учир нь ширхэг зоос, ширхэг цент
бүрээр амьдрал нь хэмжигдэх болсныг тэр зөнгөөрөө мэдэж байсан юм. </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">Харин түүний нөхөр өдөр нь ажилдаа явж, орой нь худалдаачдын данс тооцоо
цэгцэлж өгөн, зарим шөнө нэг нүүрийг нь 5 пеннигээр<a href="file:///C:/Users/worldlingua/Documents/translation%20club/%D0%BE%D1%80%D1%87%D1%83%D1%83%D0%BB%D0%B3%D1%8B%D0%BD%20%D1%83%D1%80%D0%B0%D0%BB%D0%B4%D0%B0%D0%B0%D0%BD%202017/%D0%A5%D2%AF%D0%B7%D2%AF%D2%AF%D0%BD%D0%B8%D0%B9-%D0%B7%D2%AF%D2%AF%D0%BB%D1%82.docx#_ftn5" name="_ftnref5" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="MN" style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 115%;">[5]</span></span><!--[endif]--></span></a>
тооцон бичиг баримт шивэх ажил давхар хийж байлаа. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">
<span lang="MN">Сар бүр өрөө тогтмол төлж, зарим сард нь сунгаж,
аргацааж явсаар тэд аль хэдийнэ арван жилийг өнгөрөөжээ. Харин одоо тэд бүх
өрөө төлчихсөн. Мөнгө хүүлэгчдийн хүү, хуримтлагдсан зээлийн хүү гээд бүгдийг
нь тэд төлж дууссан хэдий ч Матилда авхай одоо ихэд хөгширчээ. Үс нь сэгсийж,
өмссөн юбка нь хайш яйш, эмзэг зөөлөн гар нь урьдын адил байхаа больж яг л
ядуусын хорооллын бүдүүлэг, хахир зантай авгай нарын нэг мэт болж. Чанга
дуугаар ярьж, шалаар нэг ус үсчүүлэн цэвэрлэгээ хийнэ. Гэхдээ л тэр заримдаа
нөхөр нь ажилдаа явсан хойгуур цонхны дэргэд суугаад өөрийн нь гоо сайхан хэн
бүхний харцыг булаан байсан арван жилийн өмнөх тэр нэгэн үдшийн тухай дурсдаг
байлаа. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">Матилда алмаазан зүүлтийг нь гээгээгүй байсан бол яах байсан бол? Хэн мэдэх
вэ дээ? Хэн мэдэх билээ дээ? Амьдрал ямар хуурамч, ямар хувирамтгай юм бэ?
Хүний амьдрал ямар өчүүхэн зүйл дээр тогтдог юм бэ</span>!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">Нэгэн бүтэн сайн өдрийн өглөө долоо хоногийн ажлуудаа дуусгачихаад,
сэтгэлээ сэргээхээр Чампс-Элисэйн гудамжаар алхаж яваад тэр нэгэн эмэгтэй хүүхдээ
салхилуулж явахыг гэнэтхэн олж харлаа. Тэр эмэгтэй бол Форестьер авхай байсан
бөгөөд залуу, үзэсгэлэнтэй, дур булаам хэвээр харагдаж байв.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">Матилдагийн сэтгэл нь хөдөлжээ. Түүнтэй уулзсан нь дээр үү? Тийм ээ, мэдээж
хэрэг. Одоо өрөө төлж дууссан юм чинь түүнд бүгдийг хэлж яагаад болохгүй гэж?<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">Матилда түүн дээр очоод: “Өглөөний мэнд, Женни!” гэсэнд Форестьер авхай түүнийг
таньсангүй. Өөрийг нь нэг үл таних ядуу эмэгтэй хэзээний танил мэт дуудсанд
ихэд гайхсан янзтай: “Хатагтай...” гэж тэр бувтнаад, “Та хүн андуураад байх шиг
байна” гэв.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">Матилда хариуд нь “Yгүй ээ...Би Матилда Лойсэл байна аа” гэсэнд<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">Форестьер авхай дуу алдан “Хөөрхий... Матилда минь! Чи чинь ямар их
өөрчлөгдөө вэ</span>!<span lang="MN">...” <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">“Тиймээ, чамтай сүүлд уулзсанаас хойш би их ч хэцүү бэрхийг туулж, их ч
зовлон үзлээ… Энэ бүхэн минь чамтай
холбоотой юм аа” гэсэнд<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">“Надтай холбоотой? ... Яагаад тэр билээ?”<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">“Яамны хүлээн авалтын цэнгүүнд зүүхээр чамаас авсан зүүлтийг санаж байна
уу?”<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">“Санаж байна, тэр яасан гэж?”<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">“Би тэр зүүлтийг гээчихсэн юм аа.”<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">“Юу? Чи яаж... Үгүй ээ, байз, чи надад буцаагаад өгчихсөн шүү дээ.”<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">“Үгүй ээ. Би чамд оронд нь яг адилханыг аваад өгчихсөн юм. Тэгээд тэрнээс
хойш 10 жилийн турш тэр өрөө төлж амьдарлаа. Маш хүнд бэрхийг туулсан ч эцэст
нь нэг төлж дууслаа шүү. Би ямар их баяртай байна гээч.”<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">Форестьер авхай хэсэг тээнэгэлзээд, “Чи миний зүүлтний оронд алмаазан
шигтгээтэй зүүлт авж өгсөн хэрэг үү?”<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">“Тийм ээ, Чи анзаараагүй гэж үү? Үнэхээр адилхан харагдаж байсан даа” гээд аз
жаргалтай гэнэн бас бардам инээмсэглэсэнд Форестьер авхай түүнд ойртон хоёр
гарыг нь атгаад “Хөөрхий Матилда минь</span>! <span lang="MN">Минийх чинь үсрээд л 500 франкын үнэтэй дууриамал зүүлт байсан юм шүү дээ....”
гэх нь тэр. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<br />
<div>
<!--[if !supportFootnotes]--><br clear="all" />
<hr align="left" size="1" width="33%" />
<!--[endif]-->
<br />
<div id="ftn1">
<div class="MsoFootnoteText">
<a href="file:///C:/Users/worldlingua/Documents/translation%20club/%D0%BE%D1%80%D1%87%D1%83%D1%83%D0%BB%D0%B3%D1%8B%D0%BD%20%D1%83%D1%80%D0%B0%D0%BB%D0%B4%D0%B0%D0%B0%D0%BD%202017/%D0%A5%D2%AF%D0%B7%D2%AF%D2%AF%D0%BD%D0%B8%D0%B9-%D0%B7%D2%AF%D2%AF%D0%BB%D1%82.docx#_ftnref1" name="_ftn1" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></a> <span lang="MN">Брэтон - Францын нэгэн ястан </span><o:p></o:p></div>
</div>
<div id="ftn2">
<div class="MsoFootnoteText">
<a href="file:///C:/Users/worldlingua/Documents/translation%20club/%D0%BE%D1%80%D1%87%D1%83%D1%83%D0%BB%D0%B3%D1%8B%D0%BD%20%D1%83%D1%80%D0%B0%D0%BB%D0%B4%D0%B0%D0%B0%D0%BD%202017/%D0%A5%D2%AF%D0%B7%D2%AF%D2%AF%D0%BD%D0%B8%D0%B9-%D0%B7%D2%AF%D2%AF%D0%BB%D1%82.docx#_ftnref2" name="_ftn2" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></a> <span lang="MN">Аспарагус ногоо – Төрөл бүрийн хоёрдугаар
хоолыг амталж хачирлахад зориулсан нэгэн зүйл ногоо.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div id="ftn3">
<div class="MsoFootnoteText">
<a href="file:///C:/Users/worldlingua/Documents/translation%20club/%D0%BE%D1%80%D1%87%D1%83%D1%83%D0%BB%D0%B3%D1%8B%D0%BD%20%D1%83%D1%80%D0%B0%D0%BB%D0%B4%D0%B0%D0%B0%D0%BD%202017/%D0%A5%D2%AF%D0%B7%D2%AF%D2%AF%D0%BD%D0%B8%D0%B9-%D0%B7%D2%AF%D2%AF%D0%BB%D1%82.docx#_ftnref3" name="_ftn3" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></a> <span lang="MN">18, 19-р зууны үеийн Францын мөнгөн
тэмдэгт. Тухайн үеийн 1 франк нь </span>0.<span lang="MN">1</span>6<span lang="MN"> ам.доллар буюу 400
орчим төгрөгтэй тэнцэж байв.</span><o:p></o:p></div>
</div>
<div id="ftn4">
<div class="MsoFootnoteText">
<a href="file:///C:/Users/worldlingua/Documents/translation%20club/%D0%BE%D1%80%D1%87%D1%83%D1%83%D0%BB%D0%B3%D1%8B%D0%BD%20%D1%83%D1%80%D0%B0%D0%BB%D0%B4%D0%B0%D0%B0%D0%BD%202017/%D0%A5%D2%AF%D0%B7%D2%AF%D2%AF%D0%BD%D0%B8%D0%B9-%D0%B7%D2%AF%D2%AF%D0%BB%D1%82.docx#_ftnref4" name="_ftn4" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%;">[4]</span></span><!--[endif]--></span></a> <span lang="MN">Нэг луи нь 20 франктай тэнцэх алтан зоос
бөгөөд 18, 19-р зууны үед Францад хэрэглэгдэж байжээ. Энэхүү зоосыг Францын </span>Louis
<span lang="MN">хааны угсааныхан өөрсдийн нэрээр
нэрлэн гүйлгээнд гаргасан байна.</span><o:p></o:p></div>
</div>
<div id="ftn5">
<div class="MsoFootnoteText">
<a href="file:///C:/Users/worldlingua/Documents/translation%20club/%D0%BE%D1%80%D1%87%D1%83%D1%83%D0%BB%D0%B3%D1%8B%D0%BD%20%D1%83%D1%80%D0%B0%D0%BB%D0%B4%D0%B0%D0%B0%D0%BD%202017/%D0%A5%D2%AF%D0%B7%D2%AF%D2%AF%D0%BD%D0%B8%D0%B9-%D0%B7%D2%AF%D2%AF%D0%BB%D1%82.docx#_ftnref5" name="_ftn5" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%;">[5]</span></span><!--[endif]--></span></a> <span lang="MN">Пенни - Нэг цент буюу Франкийг 100
хуваасны нэгтэй тэнцүү. <o:p></o:p></span></div>
</div>
</div>
translationclubhttp://www.blogger.com/profile/00619822547379646847noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5560507560914993002.post-20273300660995073722017-04-17T21:35:00.001+08:002017-04-19T22:52:57.152+08:00Мамин Сибиряк: “Жавартай голын өвөлжөө” Орчуулгын уралдаанд тэргүүн байрт шалгарсан <span lang="MN" style="text-align: justify;">орос хэлний багш орчуулагчийн </span><span style="text-align: justify;">IV </span><span lang="MN" style="text-align: justify;">курсын оюутан </span><span style="text-align: justify;">Г. Цэнгэлмаагийн орчуулга. </span><span style="text-align: center; text-indent: 47.2667px;"><span lang="MN">Мамин Сибирякийн "Зимовье на Студёной"-ийг </span></span>Орос хэлнээс орчуулав.<br />
<div>
<span lang="MN" style="font-family: "calibri" , sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div>
<br />
<div>
<br /></div>
<div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: center; text-indent: 35.45pt;">
<b><i><span lang="MN">Мамин Сибиряк: “Жавартай голын өвөлжөө”<o:p></o:p></span></i></b></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: center; text-indent: 35.45pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">
<span lang="MN">Өвгөн өлтөрч гуужсан бугын арьсан дах нөмрөн пийшингийн дэргэд ханз дээр
хэвтэнэ. Эрт орой болж байгааг тэр мэдээгүй, мэдье гээд ч чадаагүй, учир нь үүр
хожуу гэгээрч оройноос хойш тэнгэр шүргэм намрын үүлтэй байлаа.</span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">
<span lang="MN">Хүйтэн байсан болохоор босое гэж ч бодогдсонгүй, тэгээд ч хэдэн өдөр дараалан
нуруу</span><span lang="MN"> </span><span lang="MN">нь
ч хөл нь ч өвдөөд байв, унтья гэж бодсонгүй зүгээр л цаг нөхцөөх гэж хэвтэнэ.
Юундаа ч тэр яархав дээ. Хаалга болгоомжтой самардах чимээгээр өвгөн сэрлээ.
Энэ гэрт арван жил амьдарч байгаа жижиг алаг Музгарко гэж нутгийн вогуль нохой
хаалга самардаж байв. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraph" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-add-space: auto; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: 42.55pt; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span lang="MN">-<span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span lang="MN">За
чамайг даа</span>!<span lang="MN"> Музгарко...</span><span lang="MN"> </span><span lang="MN">- Юундаа хаалга
маажаад байгаа юм? гэж үглэн дахаараа толгойгоо тунтарлав.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">
<span lang="MN">Нохой нь нэг хэсэг хаалга маажихаа болиод гэнэт уртаар өрөвдөлтэй гэгч нь улиллаа.
Өвгөн ханзан дээрээсээ өндийн <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">
<span lang="MN">-Чамайг чонын хоол болгоно доо гэж хараасаар босч ирэв:</span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">
<span lang="MN">Харанхуйд хаалгаруу дөхөж очин хаалгаа нээгээд яагаад нуруу нь өвдөөд,
яагаад нохой ульсныг ойлгов. Хаалганы цаана байгаа бүх зүйл цасанд дарагдсан
байлаа. Хөвөн зөөлөн цасан ширхэг агаарт элдэв хээ гарган унаж байгааг тэрээр
тод харлаа. Гэр дотор харанхуй байсан боловч цасны ачаар бүх юм харагдаж, голын
цаана байгаа арзайсан мод, ус нь нэмэгдэж барайсан гол, чулуу түрж орсон хадан
цохио гээд бүгд тод харагдаж байлаа. Ухаантай нохой онгорхой хаалгын өмнө эзэнрүүгээ
ухаалаг нүдээрээ ширтэн суулаа. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span lang="MN">Нохойныхоо
нүдээрээ асуусан асуултанд хариулан:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraph" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; mso-add-space: auto; tab-stops: 42.55pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">
<span lang="MN">- За ингээд дуусах нь тэрдээ, болдог юм
болдгоороо болж байна даа.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; tab-stops: 42.55pt; text-align: justify;">
<span lang="MN">Нохой сүүлээ шарвалзуулан эзнээ угтахдаа дугардаг гав гэх чимээгээ гаргалаа.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraph" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; mso-add-space: auto; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: 42.55pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">
<!--[if !supportLists]--><span lang="MN">-<span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;"> </span></span><!--[endif]--><span lang="MN">Одоо яая гэхэвдээ Музгарко минь. Ингээд
найртай зуны цаг дууслаа. Хо</span>ё<span lang="MN">улаа ичээндээ ороё доо. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; tab-stops: 42.55pt; text-align: justify;">
<span lang="MN">Энэ үгийг сонсоод Музгарко хөнгөхөн үсэрч эзнээсээ түрүүлж байшиндаа оров.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraph" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; mso-add-space: auto; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: 42.55pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">
<!--[if !supportLists]--><span lang="MN">-<span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;"> </span></span><!--[endif]--><span lang="MN">Яасан хө, өвөлд дургүй юу, өвөл онцгүй байна
уу? гэж хээрийн чулуугаар барьсан хуучин пийшингээ </span>(<span lang="MN">зуухаа</span>)<span lang="MN"> галлангаа нохойтойгоо ярина. Галын дөл улалзаж өвгөний унтдаг ханз
байшингийн нэг мухрыг бүхэлд нь гэрэлтүүллээ. Ингээд харанхүйгаас зарим газраа
тортог болж хөгзөрсөн дүнз, буланд өлгөөстэй загасны тор, оёж дуусаагүй шаахай,
модон дэгээн дээр санжигнаж байгаа хэдэн хэрэмний арьс, хамгийн наад талд нь
бууралтсан толгойтой, бөгтийсөн, аймар царайтай өвгөн сууж байв. Нүүр нь нэг
тийш эргэсэн юм шиг, зүүн нүд нь урсаж гараад зовхийг нь дараад унжсан байлаа.
Энэ нүүрнийх нь муухайг цагаан сахал нь нуух шиг. Музгаркогын хувьд өвгөн нь хөөрхөн ч биш
муухай ч биш. Нохойд өвгөны муухай сайхан огт хамаагүй бизээ. Өвгөн пийшингээ галлаж байх зуур гэгээ орлоо.
Намрын бүүдгэр өглөө арай ядан болж үүлний цаанаас харагдахгүй байгаа нар зовж шаналсан мэтээр гэрлээ тусгаж байв. Гэр дотор хана дагуулж хүнд модоор хийсэн
өргөн наар харагдаж байлаа.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">
<span lang="MN">Загасны ходоодоор тагласан цорын ганц цонх нь дөнгөн данган гэрэл оруулна.
Музгарко босгоны дэргэд суугаад эзнийгээ тэвчээртэйгээр ажиглан хааяа нэг
сүүлээ хөдөлгөнө. Гэхдээ нохойн тэвчээр ч гэсэн дуусдагийн байна. Музгарко
дахин аяархан гав гэлээ. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span lang="MN">Өвгөн цонхруу
ширмэн тогоотой ус дөхүүлэн:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraph" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; mso-add-space: auto; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: 49.65pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">
<!--[if !supportLists]--><span lang="MN">-<span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;"> </span></span><!--[endif]--><span lang="MN">Одоохон, битгий яар, амжина.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; tab-stops: 49.65pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">
<span lang="MN"> Шөнтгөр
хошуутай толгойгоо урд хоёр хөлөн дээрээ тавьж эзнээсээ нүд салгалгүй хэвтэнэ.
Өвгөн ноорхой хүрмээ мөрөн дээрээ тохмогц нохой баярлан хуцаж хаалгаруу ухас
хийлээ. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; mso-add-space: auto; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: 49.65pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">
<!--[if !supportLists]--><span lang="MN">-<span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span lang="MN">Миний
ууц нуруу гурван өдөр өвдөөд байгаа юмаа, гэж явдал дундаа нохойдоо
тайлбарлаад:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpLast" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; mso-add-space: auto; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: 49.65pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">
<!--[if !supportLists]--><span lang="MN">-<span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span lang="MN">Ингэсэн
чинь тэнгэр муудах гээд байж л дээ, цасны орж байгааг хараач гэв.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">
<span lang="MN">Ганц шөнийн дотор бүх юм өөрчлөгджээ. Ой ч ойртчихсон юм шиг, гол ч нарийхан болсон юм шиг, өвлийн
нэвсийсэн үүл гацуур, жодоо модны оройг шүргэн
мөлхөх мэт сэвсийнэ. Ер нь байгаа
байдал хэтэрхий уйтгартай. Агаарт цасан ширхэг эргэлдэн хөлдүү газар
чимээгүйхэн унана. Өвгөн өөрийнхөө
байшинруу эргэн харахад байшингийн цаадруу шар намаг, ганц хоёр бут сөөгтэй мөн
намгын шар арзайсан өвс харагдлаа. Энэ намаг тавь орчим мод газар үргэлжилж
өвгөний байрыг хүний ертөнцөөс
тусгаарлах мэт. Ганц шөнийн дотор газарт шигдээд орсон юм шиг хөөрхий муу
байшин нь ямар ч муу санагдав даа. Эрэгт тэнцвэр муутай завь нь оосорлогдсон
харагдана. Музгарко завин дээр түрүүлж
гараад урд хөлөөрөө тулан зогсож, голын
дээш хошуу харагдах чигт ширтэн бас нэг сулхан гав хийлээ. Өвгөн:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraph" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; mso-add-space: auto; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: 49.65pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">
<!--[if !supportLists]--><span lang="MN">-<span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;"> </span></span><!--[endif]--><span lang="MN">Юундаа түрүүлж баярлаад байгаа юм бэ? Юу ч
байхгүй ч юм билүү. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">
<span lang="MN">Цүнхээл шидсэн тор, дэгээний хөвүүр нь живсэн байгааг хараад нохой нь загас
баригдсан гэдгийг мэдээд дахин гав гэлээ. Завь эргээ даган гол өгсөн хурдаллаа.
Өвгөн урт модоор тулгуурлан босоо чигээрээ завиа түлхэж байлаа. Нохойгоо хуцсан
болохоор загас баригдсан юм байна гэж бодов. Тор дэгээ нь үнэхээр гол хэсгээрээ
доошоо татагдан орчихсон завь дөхөөд очмогц модон хөвүүрийг нь усруу доош
чангаав. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">
<span lang="MN">Өвгөн: - Байна шүү Музгарко гэв.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">
<span lang="MN">Гол хөндлөн хаясан нарийн уяануудтай загасны тор дэгээ холбогдсон байв. Өвгөн
дөхөж очоод тор дэгээгээ завьруугаа алгуурхан татаж эхлэв. Сайн олз омогтой
байлаа. Хоёр том цагаан загас, хэдэн
саамхи, цурхай, бүхэл бүтэн таван хилэм загас оржээ. Цурхай нь том
байсан болохоор нилээн ажиллагаатай байлаа. Өвгөн цурхайг завьруугаа ойртуулж
ирээд модоороо цохиж ухаа алдуулан завин дээрээ гаргав. Музгарко завины хошуун дээр суугаад энэ үйлдлийг анхааралтай
ажиж суулаа. Загсаа харуулан нохойгоо шоглонгоо:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">
<span lang="MN"> – Барьж чадахгүй байж бас загсанд
дуртай юу, за байж бай өнөөдөр хоёулаа загасны шөл хийж уунаа. Тэнгэр муудахад
загас сайн баригддаг юм. Өвөл болохоор цүнхээлт цуглардаг юм. Тийм учраас хоёулаа
цүнхээлээл бариад байя, бүгдийг нь барина шүү. За одоо харьцгаая, саанхиудаа
өлгөөд хатаачихаад, дараа нь наймаачдад зарна. Өвгөн хавраас эхлээд загсаа
нөөцөлдөг. Нэг хэсгийг нь наранд хатааж, нөгөө хэсгийг нь байшиндаа хатаана,
харин үлдэгдлийг нь худаг шиг гүн нүхэнд хийчхэдэг байв. Энэ нь Музгаркогийн
хоол нь болдог. Жилийн турш шинэ загасаар тасрана гэж үгүй. Харин давслахад
давс л хүрдэггүй байсан юм. Бас одоогийнх шиг талх нь дуусчихдаг. Өвлөөс өвлийн
хооронд нөөц үлдээдэг байлаа. Өвгөн:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraph" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; mso-add-space: auto; tab-stops: 42.55pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">
<span lang="MN">- Удахгүй
цуваа ирнээ. Бид хоёрт давс, талх, дарь авчирна даа. Харин чи бид хоёрын
байшин л нурж унах нь дээ Музгарко минь.
<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; tab-stops: 42.55pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">
<span lang="MN">Намрын өдөр богинохон. Өвгөн байшингаа байнга тойрж,
ганц хоёр зүйл янзалж, өвөлд бэлтгэдэг байлаа. Нэг хэсэгийнх нь модны завсраас хөвд цухуйсан байдаг, өөр нэг газар нь дүнз
ялзарчихсан, бас нэг булан нь газарлуу шигдээд орчихсон. Байшингийхаа ханыг
сүхээр тогшингоо бодлоо чангаар ийн хэлэв:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; mso-add-space: auto; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: 42.55pt; text-align: justify; text-indent: 35.45pt;">
<!--[if !supportLists]--><span lang="MN">-<span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span lang="MN">Шинэ
байшин барих аль хэдийн болсон л доо. Ганцаараа яаж ч барах билээ. Яаж ийгээд
энэ өвлийг давчих байлгүй дээ. Ачааны цуваа хүрээд ирвэл ч учиртайдаа. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: 35.45pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; mso-add-space: auto; tab-stops: 42.55pt; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: 35.45pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; mso-add-space: auto; tab-stops: 42.55pt; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: 35.45pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; mso-add-space: auto; tab-stops: 42.55pt; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpLast" style="line-height: 150%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: 35.45pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; mso-add-space: auto; tab-stops: 42.55pt; text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
</div>
translationclubhttp://www.blogger.com/profile/00619822547379646847noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5560507560914993002.post-80222046904173294962017-04-17T09:18:00.001+08:002017-04-17T21:46:18.961+08:00Орчуулгын уралдааны шалгаруулалт боллоо<div class="MsoNormal">
<span lang="MN"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcOTAFo0I-Hd60nMDtWl3DIWZ2kdhUBBmqMl_YecyvFtoM6uZ4w7Aht5Tb72pTwpbzx97XjS3FioF3HsL7GNTepslLvKI7NvUpSdNVfpHGpbRe2VFy0IarDFRUFz6qqxc1Ke_s7GxaRF8/s1600/IMG_9093.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcOTAFo0I-Hd60nMDtWl3DIWZ2kdhUBBmqMl_YecyvFtoM6uZ4w7Aht5Tb72pTwpbzx97XjS3FioF3HsL7GNTepslLvKI7NvUpSdNVfpHGpbRe2VFy0IarDFRUFz6qqxc1Ke_s7GxaRF8/s320/IMG_9093.JPG" width="320" /></a></div>
<span lang="MN">ХИС-ийн Орчуулгын
клубээс зарласан богино өгүүллэгийн орчуулгын уралдааны шалгаруулалт болж байр
эзэлсэн оюутнуудад шагналыг гардуулан өглөө.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="MN">Уралдаанд 30 гаруй оюутан оролцож
орчуулах авъяас, эрдмээ сорьсноос ТЭРГҮҮН байранд орос өгүүллэгийн орчуулгаар Орос
хэлний багш-орчуулагчийн 4-ээр ангийн оюутан Г. Цэнгэлмаа, англи өгүүллэгийн орчуулгаар
ОУХ-Орчуулагчийн 4-ээр ангийн оюутан С.
Энхбилгүүн нар, ДЭД байранд орос өгүүллэгийн орчуулгаар Орос хэлний багш-орчуулагчийн 4-ээр ангийн оюутан С. Отгонбилэг, англи өгүүллэгийн орчуулгаар ОУ-ын Худалдаа-Орчуулагчийн
4-ээр ангийн оюутан Б. Мөнхзул, герман
өгүүллэгийн орчуулгаар Герман хэлний 4-ээр ангийн оюутан Н. Лхагвадулам нар
шалгарчээ. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="MN">Харин ГУТГААР байрыг Орос хэлний багш-орчуулагчийн 4-ээр ангийн оюутан Г. Ганцэцэг </span>(<span lang="MN">орос хэл</span>)<span lang="MN">, ОУ-ын Харилцаа-Орчуулагчийн 3-аар ангийн
оюутан Э. Наранзаяа </span>(<span lang="MN">англи
хэл</span>)<span lang="MN"> нар тус тус эзэлсэн
байна. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="MN">Шагналыг Орчуулгын
клубээс зохион байгуулдаг ХИС-ийн ХСС-ийн төгсөгчдийн уулзалтын үеэр ХСС-ийн
захирал Т. Алтанцэцэг, ЁХТ-ийн эрхлэгч Б. Болормаа, тус сургуулийг төгсөгч
Гётё Институтын төслийн удирдагч Ё. Отгонтөгс, </span>NANTO<span lang="MN"> ХХК-ийн Зөвлөх Б. Долгорлхам нар гардуулан өглөө.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="MN">Уралдаанд
оролцсон нийт оюутнууддаа хичээл сурлагын өндөр амжилт хүсье.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span lang="MN">ОРЧУУЛГЫН КЛУБ<o:p></o:p></span></div>
translationclubhttp://www.blogger.com/profile/00619822547379646847noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5560507560914993002.post-20338358536107773342017-03-19T23:54:00.000+08:002017-03-20T22:03:09.789+08:00ОРЧУУЛГЫН УРАЛДААНАА ЗАРЛАЛАА<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><span lang="MN">ОРЧУУЛГЫН УРАЛДААН<o:p></o:p></span></b></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><span lang="MN"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">ХИС-ийн Орчуулгын клуб ээлжит орчуулгын уралдаанаа зарлаж байна. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN" style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: MN;">Уралдаанд оролцогч нь Орчуулгын
клубээс бэлтгэсэн </span><span lang="MN">англи,
орос, герман, франц, хятад, япон, солонгос хэл дээрх богино өгүүллэгээс сонгон монгол
хэл рүү орчуулна. <o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><span lang="MN">Шагнал<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span lang="MN">1-р байр-1 Өргөмжлөл, мөнгөн шагнал /Хэл
тус бүрээр/<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span lang="MN">2-р байр-1 Өргөмжлөл, мөнгөн шагнал /Хэл
тус бүрээр/<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span lang="MN">3-р байр-1 Өргөмжлөл, мөнгөн
шагнал /Хэл тус бүрээр/<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN" style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: MN;">Шагналын нийт сан хоёр сая төгрөг.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="MN">Шалгарсан
бүтээлүүдийг Орчуулгын клубын блог,
фэйсбүүк, Оюутны орчуулгын бүтээлийн эмхтгэл зэрэгт нийтэлж нийтийн хүртээл
болгоно. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">Орчуулах өгүүллэгийг Орчуулгын клуб эсвэл </span><a href="http://www.translationclub.blogspot.com/"><span lang="EN-GB">www.translationclub.blogspot.com</span></a><span lang="EN-GB"> –ын </span><i><span lang="MN">Орчуулгын уралдаан</span></i><span lang="MN"> цэснээс авна уу. Уралдааны дүнг 4-р сарын
12-ны өдөр зарлаж, шалгарсан оюутнуудад шагнал
гардуулна. <o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><span lang="MN">Орчуулга хүлээн авах<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="MN">Орчуулгаа </span><i><span lang="EN-GB">Calibri </span></i><span lang="MN">үсгийн </span><i><span lang="EN-GB">11</span></i><span lang="EN-GB"> </span><span lang="MN">хэмжээгээр бичих ба 4-р сарын 5-ыг хүртэлх
өдрүүдэд цаасаар Орчуулгын клубт, цахимаар </span><a href="mailto:humanitiestranslate@gmail.com"><span lang="EN-GB">humanitiestranslate@gmail.com</span></a><span lang="EN-GB"> </span><span lang="MN">хаягаар ирүүлнэ. <o:p></o:p></span>Орчуулга дээр
овог нэр, анги мэргэжил, утасны дугаараа заавал бичнэ үү.<br />
<div class="MsoNormal">
<span lang="MN"><o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="MN"><br /></span>
<span lang="MN">Харилцах утас:
95959194<o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><span lang="MN">ОРЧУУЛГЫН КЛУБ<o:p></o:p></span></b></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
translationclubhttp://www.blogger.com/profile/00619822547379646847noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5560507560914993002.post-48203086872149670192017-03-19T23:49:00.001+08:002017-03-22T01:27:32.946+08:00<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><span lang="MN">ОРЧУУЛГЫН УРАЛДААН </span></b><b style="text-align: left;">2017-3-20</b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="text-align: justify;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="text-align: justify;">ХИС-ийн Орчуулгын клуб ээлжит орчуулгын уралдаанаа зарлаж байна.</span></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN" style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: MN;">Уралдаанд оролцогч нь Орчуулгын
клубээс бэлтгэсэн </span><span lang="MN">англи,
орос, герман, франц, хятад, япон, солонгос хэл дээрх богино өгүүллэгээс сонгон монгол хэл рүү орчуулна. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
Уралдаанд орчуулах материалыг эндээс татаж авна уу:<br />
<br />
<b><i>Англи хэл</i></b></div>
<div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 30.0pt; margin-bottom: 10.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 6.0pt; mso-outline-level: 3; text-align: center;">
<b><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">The Necklace<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 12.0pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; vertical-align: baseline;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">She was one of those pretty and charming girls born, as though
fate had blundered over her, into a family of artisans. She had no marriage
portion, no expectations, no means of getting known, understood, loved, and
wedded by a man of wealth and distinction; and she let herself be married off
to a little clerk in the Ministry of Education. Her tastes were simple because
she had never been able to afford any other, but she was as unhappy as though
she had married beneath her; for women have no caste or class, their beauty,
grace, and charm serving them for birth or family, their natural delicacy,
their instinctive elegance, their nimbleness of wit, are their only mark of
rank, and put the slum girl on a level with the highest lady in the land.<br />
<br />
She suffered endlessly, feeling herself born for every delicacy and luxury. She
suffered from the poorness of her house, from its mean walls, worn chairs, and
ugly curtains. All these things, of which other women of her class would not
even have been aware, tormented and insulted her. The sight of the little
Breton girl who came to do the work in her little house aroused heart-broken
regrets and hopeless dreams in her mind. She imagined silent antechambers,
heavy with Oriental tapestries, lit by torches in lofty bronze sockets, with
two tall footmen in knee-breeches sleeping in large arm-chairs, overcome by the
heavy warmth of the stove. She imagined vast saloons hung with antique silks,
exquisite pieces of furniture supporting priceless ornaments, and small,
charming, perfumed rooms, created just for little parties of intimate friends,
men who were famous and sought after, whose homage roused every other woman's
envious longings.<br />
<br />
When she sat down for dinner at the round table covered with a three-days-old
cloth, opposite her husband, who took the cover off the soup-tureen, exclaiming
delightedly: "Aha! Scotch broth! What could be better?" she imagined
delicate meals, gleaming silver, tapestries peopling the walls with folk of a
past age and strange birds in faery forests; she imagined delicate food served
in marvellous dishes, murmured gallantries, listened to with an inscrutable
smile as one trifled with the rosy flesh of trout or wings of asparagus
chicken.<br />
<br />
She had no clothes, no jewels, nothing. And these were the only things she
loved; she felt that she was made for them. She had longed so eagerly to charm,
to be desired, to be wildly attractive and sought after.<br />
<br />
She had a rich friend, an old school friend whom she refused to visit, because
she suffered so keenly when she returned home. She would weep whole days, with
grief, regret, despair, and misery.<br />
<br />
*<br />
<br />
One evening her husband came home with an exultant air, holding a large
envelope in his hand.<br />
<br />
"Here's something for you," he said.<br />
<br />
Swiftly she tore the paper and drew out a printed card on which were these
words: "The Minister of Education and Madame Ramponneau request the
pleasure of the company of Monsieur and Madame Loisel at the Ministry on the
evening of Monday, January the 18th."<br />
<br />
Instead of being delighted, as her husband hoped, she flung the invitation
petulantly across the table, murmuring: "What do you want me to do with
this?"<br />
<br />
"Why, darling, I thought you'd be pleased. You never go out, and this is a
great occasion. I had tremendous trouble to get it. Every one wants one; it's
very select, and very few go to the clerks. You'll see all the really big
people there."<br />
<br />
She looked at him out of furious eyes, and said impatiently: "And what do
you suppose I am to wear at such an affair?"<br />
<br />
He had not thought about it; he stammered: "Why, the dress you go to the
theatre in. It looks very nice, to me . . ."<br />
<br />
He stopped, stupefied and utterly at a loss when he saw that his wife was
beginning to cry. Two large tears ran slowly down from the corners of her eyes
towards the corners of her mouth.<br />
<br />
"What's the matter with you? What's the matter with you?" he
faltered.<br />
<br />
But with a violent effort she overcame her grief and replied in a calm voice,
wiping her wet cheeks: "Nothing. Only I haven't a dress and so I can't go
to this party. Give your invitation to some friend of yours whose wife will be
turned out better than I shall."<br />
<br />
He was heart-broken.<br />
<br />
"Look here, Mathilde," he persisted. "What would be the cost of
a suitable dress, which you could use on other occasions as well, something
very simple?"<br />
<br />
She thought for several seconds, reckoning up prices and also wondering for how
large a sum she could ask without bringing upon herself an immediate refusal
and an exclamation of horror from the careful-minded clerk.<br />
<br />
At last she replied with some hesitation: "I don't know exactly, but I
think I could do it on four hundred francs."<br />
<br />
He grew slightly pale, for this was exactly the amount he had been saving for a
gun, intending to get a little shooting next summer on the plain of Nanterre
with some friends who went lark-shooting there on Sundays. Nevertheless he
said: "Very well. I'll give you four hundred francs. But try and get a
really nice dress with the money."<br />
<br />
The day of the party drew near, and Madame Loisel seemed sad, uneasy and
anxious. Her dress was ready, however. One evening her husband said to her:
"What's the matter with you? You've been very odd for the last three
days."<br />
<br />
"I'm utterly miserable at not having any jewels, not a single stone, to
wear," she replied. "I shall look absolutely no one. I would almost
rather not go to the party."<br />
<br />
"Wear flowers," he said. "They're very smart at this time of the
year. For ten francs you could get two or three gorgeous roses."<br />
<br />
She was not convinced.<br />
<br />
"No . . . there's nothing so humiliating as looking poor in the middle of
a lot of rich women."<br />
<br />
"How stupid you are!" exclaimed her husband. "Go and see Madame
Forestier and ask her to lend you some jewels. You know her quite well enough for
that."<br />
<br />
She uttered a cry of delight.<br />
<br />
"That's true. I never thought of it."<br />
<br />
Next day she went to see her friend and told her her trouble.<br />
<br />
Madame Forestier went to her dressing-table, took up a large box, brought it to
Madame Loisel, opened it, and said: "Choose, my dear."<br />
<br />
First she saw some bracelets, then a pearl necklace, then a Venetian cross in
gold and gems, of exquisite workmanship. She tried the effect of the jewels
before the mirror, hesitating, unable to make up her mind to leave them, to
give them up. She kept on asking: "Haven't you anything else?"<br />
<br />
"Yes. Look for yourself. I don't know what you would like
best."<br />
<br />
Suddenly she discovered, in a black satin case, a superb diamond necklace; her
heart began to beat covetously. Her hands trembled as she lifted it. She
fastened it round her neck, upon her high dress, and remained in ecstasy at
sight of herself.<br />
<br />
Then, with hesitation, she asked in anguish: "Could you lend me this, just
this alone?"<br />
<br />
"Yes, of course."<br />
<br />
She flung herself on her friend's breast, embraced her frenziedly, and went
away with her treasure. The day of the party arrived. Madame Loisel was a
success. She was the prettiest woman present, elegant, graceful, smiling, and
quite above herself with happiness. All the men stared at her, inquired her
name, and asked to be introduced to her. All the Under-Secretaries of State
were eager to waltz with her. The Minister noticed her. She danced madly,
ecstatically, drunk with pleasure, with no thought for anything, in the triumph
of her beauty, in the pride of her success, in a cloud of happiness made up of
this universal homage and admiration, of the desires she had aroused, of the
completeness of a victory so dear to her feminine heart. She left about four
o'clock in the morning. Since midnight her husband had been dozing in a
deserted little room, in company with three other men whose wives were having a
good time. He threw over her shoulders the garments he had brought for them to
go home in, modest everyday clothes, whose poverty clashed with the beauty of
the ball-dress. She was conscious of this and was anxious to hurry away, so
that she should not be noticed by the other women putting on their costly
furs.<br />
<br />
Loisel restrained her.<br />
<br />
"Wait a little. You'll catch cold in the open. I'm going to fetch a
cab."<br />
<br />
But she did not listen to him and rapidly descended the staircase. When they
were out in the street they could not find a cab; they began to look for one,
shouting at the drivers whom they saw passing in the distance.<br />
<br />
They walked down towards the Seine, desperate and shivering. At last they found
on the quay one of those old nightprowling carriages which are only to be seen
in Paris after dark, as though they were ashamed of their shabbiness in the
daylight.<br />
<br />
It brought them to their door in the Rue des Martyrs, and sadly they walked up
to their own apartment. It was the end, for her. As for him, he was thinking
that he must be at the office at ten.<br />
<br />
She took off the garments in which she had wrapped her shoulders, so as to see
herself in all her glory before the mirror. But suddenly she uttered a cry. The
necklace was no longer round her neck!<br />
<br />
"What's the matter with you?" asked her husband, already half
undressed.<br />
<br />
She turned towards him in the utmost distress.<br />
<br />
"I . . . I . . . I've no longer got Madame Forestier's necklace. . .
."<br />
<br />
He started with astonishment.<br />
<br />
"What! . . . Impossible!"<br />
<br />
They searched in the folds of her dress, in the folds of the coat, in the
pockets, everywhere. They could not find it.<br />
<br />
"Are you sure that you still had it on when you came away from the
ball?" he asked.<br />
<br />
"Yes, I touched it in the hall at the Ministry."<br />
<br />
"But if you had lost it in the street, we should have heard it
fall."<br />
<br />
"Yes. Probably we should. Did you take the number of the cab?"<br />
<br />
"No. You didn't notice it, did you?"<br />
<br />
"No."<br />
<br />
They stared at one another, dumbfounded. At last Loisel put on his clothes
again.<br />
<br />
"I'll go over all the ground we walked," he said, "and see if I
can't find it."<br />
<br />
And he went out. She remained in her evening clothes, lacking strength to get
into bed, huddled on a chair, without volition or power of thought.<br />
<br />
Her husband returned about seven. He had found nothing.<br />
<br />
He went to the police station, to the newspapers, to offer a reward, to the cab
companies, everywhere that a ray of hope impelled him.<br />
<br />
She waited all day long, in the same state of bewilderment at this fearful
catastrophe.<br />
<br />
Loisel came home at night, his face lined and pale; he had discovered
nothing.<br />
<br />
"You must write to your friend," he said, "and tell her that
you've broken the clasp of her necklace and are getting it mended. That will
give us time to look about us."<br />
<br />
She wrote at his dictation.<br />
<br />
*<br />
<br />
By the end of a week they had lost all hope.<br />
<br />
Loisel, who had aged five years, declared: "We must see about replacing
the diamonds."<br />
<br />
Next day they took the box which had held the necklace and went to the
jewellers whose name was inside. He consulted his books.<br />
<br />
"It was not I who sold this necklace, Madame; I must have merely supplied
the clasp."<br />
<br />
Then they went from jeweller to jeweller, searching for another necklace like
the first, consulting their memories, both ill with remorse and anguish of
mind.<br />
<br />
In a shop at the Palais-Royal they found a string of diamonds which seemed to
them exactly like the one they were looking for. It was worth forty thousand
francs. They were allowed to have it for thirty-six thousand. They begged the
jeweller not to sell it for three days. And they arranged matters on the
understanding that it would be taken back for thirty-four thousand francs, if
the first one were found before the end of February. Loisel possessed eighteen
thousand francs left to him by his father. He intended to borrow the
rest.<br />
<br />
He did borrow it, getting a thousand from one man, five hundred from another,
five louis here, three louis there. He gave notes of hand, entered into ruinous
agreements, did business with usurers and the whole tribe of money-lenders. He
mortgaged the whole remaining years of his existence, risked his signature
without even knowing if he could honour it, and, appalled at the agonising face
of the future, at the black misery about to fall upon him, at the prospect of
every possible physical privation and moral torture, he went to get the new
necklace and put down upon the jeweller's counter thirty-six thousand
francs.<br />
<br />
When Madame Loisel took back the necklace to Madame Forestier, the latter said
to her in a chilly voice: "You ought to have brought it back sooner; I
might have needed it."<br />
<br />
She did not, as her friend had feared, open the case. If she had noticed the
substitution, what would she have thought? What would she have said? Would she
not have taken her for a thief?<br />
<br />
*<br />
<br />
Madame Loisel came to know the ghastly life of abject poverty. From the very
first she played her part heroically. This fearful debt must be paid off. She
would pay it. The servant was dismissed. They changed their flat; they took a
garret under the roof.<br />
<br />
She came to know the heavy work of the house, the hateful duties of the kitchen.
She washed the plates, wearing out her pink nails on the coarse pottery and the
bottoms of pans. She washed the dirty linen, the shirts and dish-cloths, and
hung them out to dry on a string; every morning she took the dustbin down into
the street and carried up the water, stopping on each landing to get her
breath. And, clad like a poor woman, she went to the fruiterer, to the grocer,
to the butcher, a basket on her arm, haggling, insulted, and fighting for every
wretched halfpenny of her money.<br />
<br />
Every month notes had to be paid off, others renewed, time gained.<br />
<br />
Her husband worked in the evenings at putting straight a merchant's accounts,
and often at night he did copying at twopence-halfpenny a page.<br />
<br />
And this life lasted ten years.<br />
<br />
At the end of ten years everything was paid off, everything, the usurer's
charges and the accumulation of superimposed interest.<br />
<br />
Madame Loisel looked old now. She had become like all the other strong, hard,
coarse women of poor households. Her hair was badly done, her skirts were awry,
her hands were red. She spoke in a shrill voice, and the water slopped all over
the floor when she scrubbed it. But sometimes, when her husband was at the
office, she sat down by the window and thought of that evening long ago, of the
ball at which she had been so beautiful and so much admired.<br />
<br />
What would have happened if she had never lost those jewels. Who knows? Who
knows? How strange life is, how fickle! How little is needed to ruin or to
save!<br />
<br />
One Sunday, as she had gone for a walk along the Champs-Elysees to freshen
herself after the labours of the week, she caught sight suddenly of a woman who
was taking a child out for a walk. It was Madame Forestier, still young, still
beautiful, still attractive.<br />
<br />
Madame Loisel was conscious of some emotion. Should she speak to her? Yes,
certainly. And now that she had paid, she would tell her all. Why not?<br />
<br />
She went up to her.<br />
<br />
"Good morning, Jeanne."<br />
<br />
The other did not recognise her, and was surprised at being thus familiarly
addressed by a poor woman. "But . . . Madame . . ." she stammered.
"I don't know . . . you must be making a mistake."<br />
<br />
"No . . . I am Mathilde Loisel."<br />
<br />
Her friend uttered a cry.<br />
<br />
"Oh! . . . my poor Mathilde, how you have changed! . . ."<br />
<br />
"Yes, I've had some hard times since I saw you last; and many sorrows . .
. and all on your account."<br />
<br />
"On my account! . . . How was that?"<br />
<br />
"You remember the diamond necklace you lent me for the ball at the
Ministry?"<br />
<br />
"Yes. Well?"<br />
<br />
"Well, I lost it."<br />
<br />
"How could you? Why, you brought it back."<br />
<br />
"I brought you another one just like it. And for the last ten years we
have been paying for it. You realise it wasn't easy for us; we had no money. .
. . Well, it's paid for at last, and I'm glad indeed."<br />
<br />
Madame Forestier had halted.<br />
<br />
"You say you bought a diamond necklace to replace mine?"<br />
<br />
"Yes. You hadn't noticed it? They were very much alike."<br />
<br />
And she smiled in proud and innocent happiness.<br />
<br />
Madame Forestier, deeply moved, took her two hands.<br />
<br />
"Oh, my poor Mathilde! But mine was imitation. It was worth at the very
most five hundred francs! . . . " <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<b><i>Франц хэл</i></b></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJfA2rSGlp6oh7NM1534adtzkvu0vTmhyg9RgB5XDErqdg91yboK10pQJoQv01u_MZ2cnZZJs5f_jrLe2RcStXg38osfNYUAba2245UFumArv1TB3mLga-6K2uGlUPuoO5a3svbb0COvg/s1600/SCX-3200_20170322_01113909.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJfA2rSGlp6oh7NM1534adtzkvu0vTmhyg9RgB5XDErqdg91yboK10pQJoQv01u_MZ2cnZZJs5f_jrLe2RcStXg38osfNYUAba2245UFumArv1TB3mLga-6K2uGlUPuoO5a3svbb0COvg/s320/SCX-3200_20170322_01113909.jpg" width="226" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMkqHnrLjJ3-6YSxe4002lj3PJCISfDNldc6m2ZbYeyu1CSsjZVe3E9olhPyeMAiezIBjQnMz8kXyA2vWvWiS2RClXMR4xpPg02ufOy5MCW0xpjOTQ53e3VOUO0yJJqQNCqhuaYVsslzo/s1600/SCX-3200_20170322_01120904.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMkqHnrLjJ3-6YSxe4002lj3PJCISfDNldc6m2ZbYeyu1CSsjZVe3E9olhPyeMAiezIBjQnMz8kXyA2vWvWiS2RClXMR4xpPg02ufOy5MCW0xpjOTQ53e3VOUO0yJJqQNCqhuaYVsslzo/s320/SCX-3200_20170322_01120904.jpg" width="226" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIT6Z-2NF3I2zdUKXgPWeAGo8dGawVtzKUlnBnlS9ag1MVIx_W8TSM8pIXwK9IKLx6Dbu9JoSZdLmT7JabbdW_CMie9bAA65ClUn_kcNwwGEj-E1sNIg5TmHW6aPHwQ75izTubaOzqAwU/s1600/SCX-3200_20170322_01124008.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIT6Z-2NF3I2zdUKXgPWeAGo8dGawVtzKUlnBnlS9ag1MVIx_W8TSM8pIXwK9IKLx6Dbu9JoSZdLmT7JabbdW_CMie9bAA65ClUn_kcNwwGEj-E1sNIg5TmHW6aPHwQ75izTubaOzqAwU/s320/SCX-3200_20170322_01124008.jpg" width="226" /></a></div>
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="MN"><i>Герман хэл /7-12-аар хуудас/</i></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="MN"><i><br /></i></span></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihE8U5i-XQdzXLx0U1dhVDW_N9wSS-6FQPN9NNBXOLVuwdH1Y2kfZES_QBXc3TMhqMDOTjWBql9pvU__L_C4OnASP1sqDTrhHb2lxOlrYrS0ZvjAih4g6mvScAq5OCj8n550IlvtIv_4I/s1600/SCX-3200_20170319_22053701.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihE8U5i-XQdzXLx0U1dhVDW_N9wSS-6FQPN9NNBXOLVuwdH1Y2kfZES_QBXc3TMhqMDOTjWBql9pvU__L_C4OnASP1sqDTrhHb2lxOlrYrS0ZvjAih4g6mvScAq5OCj8n550IlvtIv_4I/s320/SCX-3200_20170319_22053701.jpg" width="226" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJ3J3Lek06ydCtKfEKhcO7MzMfWAvjU2_huULwtDp7cZORvtIENOdeF5PVlkB0Grr1DbFtnkllVNy7nJswjLhq13UA08uDJJIIG0sBqrXf2gmvTF6eRFDYlFgiiTfEbNeCEss-5k5ELYY/s1600/SCX-3200_20170319_22071207.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJ3J3Lek06ydCtKfEKhcO7MzMfWAvjU2_huULwtDp7cZORvtIENOdeF5PVlkB0Grr1DbFtnkllVNy7nJswjLhq13UA08uDJJIIG0sBqrXf2gmvTF6eRFDYlFgiiTfEbNeCEss-5k5ELYY/s320/SCX-3200_20170319_22071207.jpg" width="226" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEis-3-WvEYFTCzxkc3piFnmj3piD0jzopMJFHFXf5MmAkYrokO-wBjJFp9SXEkdLg6Cl98_c0JRm-mpEYomKKJ2OgqDsFSN3mKd6CjaMqkQjtI80n0MmG3ut57pyHgGNCjRUUWVerjmzaA/s1600/SCX-3200_20170319_22082604.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEis-3-WvEYFTCzxkc3piFnmj3piD0jzopMJFHFXf5MmAkYrokO-wBjJFp9SXEkdLg6Cl98_c0JRm-mpEYomKKJ2OgqDsFSN3mKd6CjaMqkQjtI80n0MmG3ut57pyHgGNCjRUUWVerjmzaA/s320/SCX-3200_20170319_22082604.jpg" width="226" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjf5olkkjVd7XSrZ9PBbECfZYIV3FZqo9uk-FzpxlBopHiESh4A2RCe7UV310iK_2tYkN5KPcybKLp085Tm_08X4akBQTY0onneKnXI3zOPnZJNpP3YVea6xUTBMp6mkpPFBxK8eVZwYcY/s1600/SCX-3200_20170319_22093700.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjf5olkkjVd7XSrZ9PBbECfZYIV3FZqo9uk-FzpxlBopHiESh4A2RCe7UV310iK_2tYkN5KPcybKLp085Tm_08X4akBQTY0onneKnXI3zOPnZJNpP3YVea6xUTBMp6mkpPFBxK8eVZwYcY/s320/SCX-3200_20170319_22093700.jpg" width="226" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="MN"><i><br /></i></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="MN"><i>Хятад хэл</i></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="MN"><i><br /></i></span></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYVOWOURG4ZfKhI6j5g5PlQgv4Uvd5U4x9uwtHiMoC952Sq6jRMPfNvQW4Lp_GDKonkc1QaEJYvMDddS75oukiCi2AVFaygrA2CXmumwEYH0FH2ySDkdjaTiO2-GNeqCnL80Eevm0K_Iw/s1600/SCX-3200_20170319_22510006.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYVOWOURG4ZfKhI6j5g5PlQgv4Uvd5U4x9uwtHiMoC952Sq6jRMPfNvQW4Lp_GDKonkc1QaEJYvMDddS75oukiCi2AVFaygrA2CXmumwEYH0FH2ySDkdjaTiO2-GNeqCnL80Eevm0K_Iw/s320/SCX-3200_20170319_22510006.jpg" width="226" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5q_YeWdTVAzrIOA8k_uCPXy5CFLgX6pi72qptI5EgL-NSM8ofB4x7k-OoD3hvoyAsOGQAS1HGvBb8Xwl_ifWACSMQoVOjLJfT4uXLA0gn9eUbiJ7TV761xHrJCr4kKCp4nHHxeEETihM/s1600/SCX-3200_20170319_22532301.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5q_YeWdTVAzrIOA8k_uCPXy5CFLgX6pi72qptI5EgL-NSM8ofB4x7k-OoD3hvoyAsOGQAS1HGvBb8Xwl_ifWACSMQoVOjLJfT4uXLA0gn9eUbiJ7TV761xHrJCr4kKCp4nHHxeEETihM/s320/SCX-3200_20170319_22532301.jpg" width="226" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi25lvmVIYtpoxq2ThsIBLpE_dDFWvZkihEOOy5L58VdSRX0z4Nmod2u1gLsVQr36UQVYg-uAFCXd2NKtp6ciR8UA7yy_drVKPKn4dYCL927lmGymoLv2NoKBjuxLTtZaS_h0Lrj-wwfDw/s1600/SCX-3200_20170319_22545904.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi25lvmVIYtpoxq2ThsIBLpE_dDFWvZkihEOOy5L58VdSRX0z4Nmod2u1gLsVQr36UQVYg-uAFCXd2NKtp6ciR8UA7yy_drVKPKn4dYCL927lmGymoLv2NoKBjuxLTtZaS_h0Lrj-wwfDw/s320/SCX-3200_20170319_22545904.jpg" width="226" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="MN"><i><br /></i></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="MN"><i>Орос хэл</i></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="MN"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="MN">ЗИМОВЬЕ НА СТУДЁНОЙ, -МАМИН-СИБИРЯК<o:p></o:p></span></b></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
Старик лежал на своей лавочке, у печи, закрывшись старой
дохой из вылезших оленьих шкур. Было рано или поздно – он не знал, да и знать
не мог, потому что светало поздно, а небо еще с вечера было затянуто низкими осенними
тучами. Вставать ему не хотелось; в избушке было холодно, а у него уже
несколько дней болели и спина и ноги. Спать он тоже не хотел, а лежал так,
чтобы провести время. Да и куда ему было торопиться? Его разбудило осторожное
царапанье в дверь, – это просился Музгарко, небольшая, пестрая вогульская
собака, жившая в этой избушке уже лет десять.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
– Я вот тебе задам, Музгарко!.. – заворчал старик, кутаясь в
свою доху с головой. – Ты у меня поцарапайся…<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Собака на время перестала скоблить дверь своей лапой и потом
вдруг взвыла протяжно и жалобно.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
– Ах, штоб тебя волки съели!.. – обругался старик,
поднимаясь с лавки.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Он в темноте подошел к двери, отворил ее и все понял, –
отчего у него болела спина и отчего завыла собака. Все, что можно было
рассмотреть в приотворенную дверь, было покрыто снегом. Да, он ясно теперь
видел, как в воздухе кружилась живая сетка из мягких, пушистых снежинок. В избе
было темно, а от снега все видно – и зубчатую стенку стоявшего за рекой леса, и
надувшуюся почерневшую реку, и каменистый мыс, выдававшийся в реку круглым
уступом. Умная собака сидела перед раскрытой дверью и такими умными, говорящими
глазами смотрела на хозяина.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
– Ну, што же, значит, конец!.. – ответил ей старик на немой
вопрос собачьих глаз. – Ничего, брат, не поделаешь… Шабаш!..<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Собака вильнула хвостом и тихо взвизгнула тем ласковым
визгом, которым встречала одного хозяина.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
– Ну, шабаш, ну, што поделаешь, Музгарко!.. Прокатилось наше
красное летечко, а теперь заляжем в берлоге…<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
На эти слова последовал легкий прыжок, и Музгарко очутился в
избушке раньше хозяина.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
– Не любишь зиму, а? – разговаривал старик с собакой,
растопляя старую печь, сложенную из дикого камня. – Не нравится, а?..<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Колебавшееся в челе печки пламя осветило лавочку, на которой
спал старик, и целый угол избушки. Из темноты выступали закопченные бревна,
покрытые кое-где плесенью, развешанная в углу сеть, недоконченные новые лапти,
несколько беличьих шкурок, болтавшихся на деревянном крюку, а ближе всего сам
старик – сгорбленный, седой, с ужасным лицом. Это лицо точно было сдвинуто на
одну сторону, так что левый глаз вытек и закрылся припухшим веком. Впрочем,
безобразие отчасти скрадывалось седой бородой. Для Музгарки старик не был ни
красив, ни некрасив.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Пока старик растоплял печь, уже рассвело. Серое зимнее утро
занялось с таким трудом, точно невидимому солнцу было больно светить. В избушке
едва можно было рассмотреть дальнюю стену, у которой тянулись широкие нары,
устроенные из тяжелых деревянных плах. Единственное окно, наполовину
залепленное рыбьим пузырем, едва пропускало свет. Музгарко сидел у порога и
терпеливо наблюдал за хозяином, изредка виляя хвостом.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Но и собачьему терпенью бывает конец, и Музгарко опять слабо
взвизгнул.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
– Сейчас, не торопись, – ответил ему старик, придвигая к
огню чугунный котелок с водой. – Успеешь…<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Музгарко лег и, положив остромордую голову в передние лапы,
не спускал глаз с хозяина. Когда старик накинул на плечи дырявый пониток,
собака радостно залаяла и бросилась в дверь.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
– То-то вот у меня поясница третий день болит, – объяснил
старик собаке на ходу. – Оно и вышло, што к ненастью. Вона как снежок
подваливает…<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
За одну ночь все кругом совсем изменилось, – лес казался
ближе, река точно сузилась, а низкие зимние облака ползли над самой землей и
только не цеплялись за верхушки елей и пихт. Вообще вид был самый печальный, а
пушинки снега продолжали кружиться в воздухе и беззвучно падали на помертвевшую
землю. Старик оглянулся назад, за свою избушку – за ней уходило ржавое болото,
чуть тронутое кустиками и жесткой болотной травой. С небольшими перерывами это
болото тянулось верст на пятьдесят и отделяло избушку от всего живого мира. А
какая она маленькая показалась теперь старику, эта избушка, точно за ночь
вросла в землю…<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
К берегу была причалена лодка-душегубка. Музгарко первый
вскочил в нее, оперся передними лапами на край и зорко посмотрел вверх реки,
туда, где выдавался мыс, и слабо взвизгнул.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
– Чему обрадовался спозаранку? – окликнул его старик. –
Погоди, может, и нет ничего…<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Собака знала, что есть, и опять взвизгнула: она видела затонувшие
поплавки закинутой в омуте снасти. Лодка полетела вверх по реке у самого
берега. Старик стоял на ногах и гнал лодку вперед, подпираясь шестом. Он тоже
знал по визгу собаки, что будет добыча. Снасть действительно огрузла самой
серединой, и, когда лодка подошла, деревянные поплавки повело книзу.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
– Есть, Музгарко…<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Снасть состояла из брошенной поперек реки бечевы с поводками
из тонких шнурков и волосяной лесы. Каждый поводок заканчивался острым крючком.
Подъехав к концу снасти, старик осторожно начал выбирать ее в лодку. Добыча
была хорошая: два больших сига, несколько судаков, щука и целых пять штук
стерлядей. Щука попалась большая, и с ней было много хлопот. Старик осторожно
подвел ее к лодке и сначала оглушил своим шестом, а потом уже вытащил. Музгарко
сидел в носу лодки и внимательно наблюдал за работой.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
– Любишь стерлядку? – дразнил его старик, показывая рыбу. –
А ловить не умеешь… Погоди, заварим сегодня уху. К ненастью рыба идет лучше на
крюк… В омуте она теперь сбивается на зимнюю лежанку, а мы ее из омута и будем
добывать: вся наша будет. Лучить ужо поедем… Ну, а теперь айда домой!..
Судаков-то подвесим, высушим, а потом купцам продадим…<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Старик запасал рыбу с самой весны: часть вялил на солнце,
другую сушил в избе, а остатки сваливал в глубокую яму вроде колодца; эта
последняя служила кормом Музгарке. Свежая рыба не переводилась у него целый
год, только не хватало у него соли, чтобы ее солить, да и хлеба не всегда
доставало, как было сейчас. Запас ему оставляли с зимы до зимы.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
– Скоро обоз придет, – объяснил старик собаке. – Привезут
нам с тобой и хлеба, и соли, и пороху… Вот только избушка наша совсем
развалилась, Музгарко.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Осенний день короток. Старик все время проходил около своей
избушки, поправляя и то и другое, чтобы лучше ухорониться на зиму. В одном
месте мох вылез из пазов, в другом – бревно подгнило, в третьем – угол совсем
осел и, того гляди, отвалится. Давно бы уж новую избушку пора ставить, да
одному все равно ничего не поделать.<o:p></o:p></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
– Как-нибудь, может, перебьюсь зиму, – думал старик вслух,
постукивая топором в стену. – А вот обоз придет, так тогда…<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<b><i>Япон хэл</i></b><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDGGB4rP-xOZNK_uaUbzGn6M_4Ji1DCxx9gFlH_Imndugv3fkE015uUmXSzRkz8ILJn4iEB3S4Zy1SgoXtDKGk8_2h_BS_pcueP0QZzSBZ_M_5L7JAvI_EPWxMQVMH83auKHQlu6JORnk/s1600/SCX-3200_20170322_01075401.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDGGB4rP-xOZNK_uaUbzGn6M_4Ji1DCxx9gFlH_Imndugv3fkE015uUmXSzRkz8ILJn4iEB3S4Zy1SgoXtDKGk8_2h_BS_pcueP0QZzSBZ_M_5L7JAvI_EPWxMQVMH83auKHQlu6JORnk/s320/SCX-3200_20170322_01075401.jpg" width="226" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjf2Ak61zM1LFrhDcakJkxNZPET5VvEB-U466JNf3hbAsdTLXEcBjruvYTkGjue30rO2KCG9PKDXReRcV5F41fDQxnKeH-iclJ_baQjxkYfg2exMOBVApb95sZM84KNWxCMkOej1xwhi0Q/s1600/SCX-3200_20170322_01093207.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjf2Ak61zM1LFrhDcakJkxNZPET5VvEB-U466JNf3hbAsdTLXEcBjruvYTkGjue30rO2KCG9PKDXReRcV5F41fDQxnKeH-iclJ_baQjxkYfg2exMOBVApb95sZM84KNWxCMkOej1xwhi0Q/s320/SCX-3200_20170322_01093207.jpg" width="226" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXrg9V6xsWDWPfAhbCS_cAPDIp9woPOZmA3AT5tfF_o2nHj7fk0Ox_9JREf2rf4Uc5ttj2dAckEjex-9pPxjvqunfdAOuW88S4Y-3XWCwMwX6jFqlmCvk1jlRHTmoRBudwMf_hvO0ZmYw/s1600/SCX-3200_20170322_01100704.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXrg9V6xsWDWPfAhbCS_cAPDIp9woPOZmA3AT5tfF_o2nHj7fk0Ox_9JREf2rf4Uc5ttj2dAckEjex-9pPxjvqunfdAOuW88S4Y-3XWCwMwX6jFqlmCvk1jlRHTmoRBudwMf_hvO0ZmYw/s320/SCX-3200_20170322_01100704.jpg" width="226" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFewdBqlBSxRE-z7Sg7AsSv2IoNoiMUoN0jTjULkphsbH4PVgswJ1O26sXSuFkHEtfeFZgrIVj7HFr7_csYF0gw57jH47kJwHTXrMlhjfasdh6XavT2todzwvTm2AgAE_UAR-QyHo2liA/s1600/SCX-3200_20170322_01103800.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFewdBqlBSxRE-z7Sg7AsSv2IoNoiMUoN0jTjULkphsbH4PVgswJ1O26sXSuFkHEtfeFZgrIVj7HFr7_csYF0gw57jH47kJwHTXrMlhjfasdh6XavT2todzwvTm2AgAE_UAR-QyHo2liA/s320/SCX-3200_20170322_01103800.jpg" width="226" /></a></div>
<br />
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i>Солонгос хэл /392-394</i></b><b><span lang="MN"><i>-аар хуудас/</i></span></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh69sANrStqx13EQkZtV17T2OadxSqj7d-El1fMnWgVT06vDl1BtS5cSiSAp9oSppdI_vMD_yYKpOYZ7RTKLhDRZhLgkfRUEfHCrKO2DmCDsoio8EoiP_t27PfgLAvAeFBdM5VPEJ3UM5w/s1600/SCX-3200_20170319_22371601.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="226" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh69sANrStqx13EQkZtV17T2OadxSqj7d-El1fMnWgVT06vDl1BtS5cSiSAp9oSppdI_vMD_yYKpOYZ7RTKLhDRZhLgkfRUEfHCrKO2DmCDsoio8EoiP_t27PfgLAvAeFBdM5VPEJ3UM5w/s320/SCX-3200_20170319_22371601.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh89EZZoOlarmxBIQmVZ-MvvIDJV8u0CQQtqsW7qq0mfVd_s17s-ccSmT7l-R2PxxXl0oLmtJ-NZGL975QhumdTARkVfcfaWh09pHxAy9eHmub_Th4-TqH8ck8ISMRD5v8VjBXv77PoQMg/s1600/SCX-3200_20170319_22381901.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="226" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh89EZZoOlarmxBIQmVZ-MvvIDJV8u0CQQtqsW7qq0mfVd_s17s-ccSmT7l-R2PxxXl0oLmtJ-NZGL975QhumdTARkVfcfaWh09pHxAy9eHmub_Th4-TqH8ck8ISMRD5v8VjBXv77PoQMg/s320/SCX-3200_20170319_22381901.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><br /></i></b></div>
translationclubhttp://www.blogger.com/profile/00619822547379646847noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5560507560914993002.post-36593713639622783522017-03-10T23:05:00.000+08:002017-03-10T23:05:19.972+08:00Хэл доголохоор<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjS8vHRkl1P67eQKVDaz7vWxIAZ7Gir6l0AvGLgklLeCdZmJ89FBDp5Ewsl-BuMpUO_y83422x-6Loev23YoVga2YMl2iG2652trzFefrL36iu-FgnpVwALDHIh3FjQEjWcfjnzEii9L8g/s1600/gundalai.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjS8vHRkl1P67eQKVDaz7vWxIAZ7Gir6l0AvGLgklLeCdZmJ89FBDp5Ewsl-BuMpUO_y83422x-6Loev23YoVga2YMl2iG2652trzFefrL36iu-FgnpVwALDHIh3FjQEjWcfjnzEii9L8g/s320/gundalai.jpg" width="199" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><i>Сумын дунд сургуулийн хичээлийн
эрхлэгчээс аймгийн хүүхэд, залуучуудын байгууллагын дарга, аймгийн захиргааны
хэлтсийн дарга, хариуцлагатай нарийн бичгийн дарга, аймгийн орлогч дарга,
“Ардын Эрх”, “Үнэн” сонины албаны ахлагч, сурвалжлагч, МУБИС-ийн профессор-багш
зэрэг албыг олон жил хашиж, удирдах ажлын хажуугаар мэргэжлээ орхилгүй судалгаа
шинжилгээний олон бүтээл туурвисан цөөн эрдэмтдийн нэг бол Монголын Зохиолчдын
эвлэлийн шагналт, утга зохиол судлаач, шинжээч, доктор (PhD), профессор
Ш.Гүндалай юм. </i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><i><br /></i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><i>Хүүхэд залуучууд, төр захиргааны байгууллагын ахмад ажилтан
тэрбээр эдүгээ өндөр насны тэтгэвэрт байгаа ч эх хэл–утга соёлын сэдвээр
туурвисаар байна. Түүний эдүгээ монгол хэл бохирдож байгаад санаа зовж зон
олон, төр засагтаа хандсаныг манай сонин толилуулж байна.</i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;">
Өнөөдрийн бүх
төвшний яриа, бичгийн хэлний бодит байдлаас үүдэн эх хэл–соёл, ёс заншлаа
дээдэлдэг Монгол хүн “Хэл доголохоор хөл догол” хэмээсэн ардын мэргэн үгийг
зүрхэндээ тээж санаа алдан, толгой сэгсэрч байгаа гэж бодном. Монгол хэл,
утга-соёл, ёс заншлаа буртаглан элдэвлэн маяглаж харийн өмнө толгой бөхийн
саймшрагчид төрийн түшээд хэмээгчдийн дотор ч, уран бүтээлч- сэтгүүлчдийн
хүрээнд ч эрдэмтэн-соён гэгээрүүлэгч гэж өөртөө нэр гуншин хайрлагчдын хэсэгт
ч, аж ахуй эрхлэгчид, ер хаана л бол хаана захаас аван замаар үргэлж байна. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;">
Хүнд эх орон, эх
хэл соёл, ёс заншил, ээж аав бусдаас ялгарах толбо таних тэмдэг нь билээ.
Тэгэхээр Монгол хэл-соёлоо доголдуулахгүй явахсан гэх чин хүсэл эрмэлзэл бидэнд
таримал бус төрмөл. Эх хэл-соёл, ёс заншлаа буртаглагчдыг билгүүн номч Б.Ренчин
гуай “эллээхэнчүүд”, Ц.Дамдинсүрэн гуай “балраа хүүхнүүд” гэсэн бол нэрт шог
зохиолч Л.Бадарч 1950-иад онд “Амьд хүүхэлдэй” шог өгүүллэгтээ “ээж” гэсэн
сайхан Монгол үг байсаар атал хэлд орж буй охиндоо “мам” гэж зааж өгсөн нь
шашны ёсны эм шулмас гэсэн нэрлэлт болсныг инээдэм буйлуулан шоглосон.
Авьяаслаг шогч Ж.Барамсай 1970-аад онд эх хэлээ гутаагчдыг “Орчин үеийн алтан
загасны үлгэр” шог өгүүлэгтээ хурц дайчин элэглэн шоглосон. Ардын уран зохиолч
Д.Пүрэвдорж агсан өнөөдрийн эллээхэнчүүдийг:<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Барьцааны ломбаардтай<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Баталгааны нотираадтай<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Хувийн
коодтой<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Хувцасны
моодтой<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Хоол нь поорцтой<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Холио нь пээрцтэй<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Яам нь
мээнэжэртэй<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Ямаа нь
кашмийртай<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Чихэндээ аппараадтай<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Чивэндээ гомдоомтой<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Эцэг нь
таавчигтай<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Эх нь
лээвчигтэй<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Хүүхэд нь
паампэрстай<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Ууцандаа масаажтай<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Утсандаа мэйсежтэй<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Унадаг бөх
моосттой<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Уулзвар
бүхэн поосттой<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Тээстээр шалгадаг<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Тээндрээр уралддаг<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Шооконд
ордог<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Сейфэнд
нуудаг<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Интэрээстэй тоглодог<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Эстрээс тайлдаг<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Санаандгүй
явдал сүрпэрийз<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Салбан өмд
тарпээз<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Илүү зан хооби<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Ихсийн булагнал лооби<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Үзэсгэлэнт бүсгүй оны мийс<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Үдшийн
мэдээ сийтий нүүс…</div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;">
гэхчлэн имийж,
дэбийл, түнээл, оргинаал, лийдэр, лоодор, паакт, аакт, оофис, сээкс, бараак,
дураак, нариадчиг, балиалшэг, каарт, шоорт, жийнс, пээнс, наар, баар, шипрээц,
скооч хэмээн харь үгийг учрыг нь ололгүй түүхийгээр нь залгиж маяглан
шулганагчдыг 55 мөрөөр элэглэн шогложээ.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;">
Тэргүүлэх
эрдэмтэн зохиолч, сэтгүүлч Л.Түдэв гуай энэ балай зэхий байдлыг “Хэлний
хүчирхийлэл” хэмээн нэрлэж их уншиж мэдсэнийхээ цараагаар далайцтай бясалган
сэтгэж “Монгол хэлний тухай хууль”-ийг цогцоор боловсруулан баталж, нийтээр
даган мөрдөж хэлний засаглал тогтоох хэрэгтэй болсон хэмээн хэдэн жилийн өмнө
төр засаг, ард нийтэд учирлан нотолж бичсэн.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;">
1960-70-аад онд
“Улаан од”, “Хөдөлмөр”, “Эдийн засаг”, “Намын амьдрал”, “Ухуулагч” зэрэг төрийн
сонин, сэтгүүл, аймгуудын сонин хэл найруулга, зөв бичихүйн хамгийн их алдаа
мадагтай гарч, шүүмжлэлд өртөн, дунд сургуулийн ахлах ангид найруулгазүйн
хичээлд дээр нэрлэсэн сонин, сэтгүүлийг сурагчдад тараан өгч улаан харандаагаар
цоохор навтарга болтол нь засуулж ярилцдаг байсан сан.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;">
Билгүүн номч
Б.Ренчин гуайд “Хөдөлмөр” сонины нэг дугаарыг өгөөд “Та манай сонины хэл
найруулга, зөв бичихүйн алдаа мадгийг шүүн тунгааж саналаа хэлнэ үү” гэжээ. Хэд
хоногийн дараа өвгөн эрдэмтэн “Танай сонины хэл найруулга, зөв бичихүйн алдаа
мадгийн бөөсийг нь түүчихлээ, одоо хуурстай нь ноцолдож сууна” гэжээ. Энэ үгийг
үзэг, цас нийлүүлдэг бүх хүн байнга санууштай. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;">
Өнөөдрийн сонин,
сэтгүүл, радио, телевизийн уран бүтээлийн ур чадвар, хэл найруулга, зөв бичих,
ярихуйн үнэн нүүр царайг захын малчин, ажилчин, худалдаачин ер хүн бүр эгдүүцэн
шүүмжилж байна. Сүүлийн үеийн гавьяат, төрийн шагналт энэ тэр сэтэр зүүгчдийн
бүтээл нэртэй сувсыг хэн ч тоохгүй буй үнэнийг нуух арга чарга алга.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;">
Жинхэнэ уран
бүтээлч, зохиолч, сэтгүүлчийн өндөр нэр алдрыг нам, улс төрийн үнэлэмж, нутаг
нуга, анги хам, өглөг авлагын гинжин холбоогоор олсон цол гуншингаар гутаагчдыг
цаг хугацаа, уншигч үзэгчдийн мэргэн шалгуур ялгаж салгаад тогтоогоод өгчихдөг.
Д.Равжаа, В.Инжинаш, Д.Нацагдорж нар ямар ч алдар цол гуншингүй атлаа ”Их
зохиолч”, “Сод билэгт” гэдэг хэмжүүрийг ард түмэн тавьж тэдний бүтээлийн яруу
эрхэмсэг хэл найруулга, уран чадварыг бахархан уншиж, бясалгаж хэл яриа, бичиг
туурвилдаа ашигласаар байгаа үнэнийг ямар ч хууль, зарлигаар хэнбугай ч
үгүйсгэж чадахгүй, даравч дардайна, булавч бултайна. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;">
Монгол ардын
зүйр цэцэн үг, оньсого, дуу, ерөөл, магтаал, үлгэр, туулийн хэлний баян тансаг
уран яруу нь биднийг байнга соронздон татдаг. Иймээс манай эцэг эхчүүд хүүхдээ
өглөө сэрэхэд нь “Нойрыг сэрж бардаг, номыг уншиж ухаардаг”, “Нойронд сэргэг
номд мэргэн”, “үгэнд цэцэн, үйлэнд уран” байхыг сургаж, орой оньсого таалцан,
оюунаа тэлж, үлгэр тууль ярьж үйл явдлаа цэгнэдэг тогтсон заншил нь хүүхэд
залуусын хэл яриаг зүгшрүүлэх нэг ёсны гэрийн сургалт байсан цаг саяхан.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;">
Гэтэл өнөөдөр
хүүхэд, залуус хэн хүнгүй ахуй амьдрал, ажил үйлдвэрлэл хаана бол хаана, бүх
орон зайд телевиз, радио, сонин хэвлэл, хаяг, зар сурталчилгаа зэрэг мэдээллийн
бүх хэрэгслийн буруу зөрүү, болхи толхи, Монгол бус хэлний дарангуйлалд өртөн
учир начраа олохгүй байх шиг. Төрийн түшээдээс эхлээд зөв ярьж, бичиж чадахгүй
ичгүүр, хууль битгий хэл, албан тоот боловсруулж дөнгөхгүй хөөрхийлөлтэй байдал
УИХ, Ерөнхийлөгч, Засгийн газар, Яамд, аймаг, сум, хот гэх мэт бүх төвшний олон
түшмэлийн үнэн нүүр царайг харуулсаар…<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;">
Албан тоот ч
боловсруулж дөнгөхгүй сайд, аймаг, сумын тамгын газрын түшмэдийн тухай сонин
хэвлэлээс зөндөө уншсан, ийм шүүмжлэл газар сайгүй тааралддаг. Түшээдтэй
холбоотой “номгүй хүний одоо олон, но-той хүний тиймээ олон”, “Чи чинь их
хуралдаа байна уу, шорондоо байна уу”, “Далан худалч долоон хүзүүтэй байсан юм
гэдэг. Одоо гурван хүзүүтэй болсон”, “Төрийн түшээ, тэнгэр хоёрыг хараад
нэмэргүй”, “Төрийн түшээ биш ээ, төрийн тушаа” гэх мэт хэл, сэтгэхүй, ажил
хэрэг нягт холбоотойг сануулсан ардын бүтээл шог яриа уран холбоо цуварсаар
байна. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;">
Энэ бол хэл
доголохоор ёс жудаг алдагдаж ажил үйлс мөхөсдөж хүн зоны итгэл алдардгийг
харуулж байна. Төрийн хүний үг нь оновчтой цөөн, ажил хэрэг ил тод байхыг
Монголчууд эртнээс чухалчилдаг бичигдээгүй хуультай. Иймд ч эзэн Чингис “Төр
ариун байхыг түшмэд нь мэдтүгэй. Цус ариун байхыг охид нь мэдтүгэй” гэсэн
мэргэн үгээрээ түшмэдийн үг яриа, үйл бүтээлээс төрийн өнгө жавхаа бат төвшин
шалтгаалахыг гэрээсэлсэн хэрэг. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;">
Дээдэс суудлаа
олохгүй, доодос гүйдлээ олохгүй, хэл доголж, “Жигүүртэн шувуу өдөө хайрлана,
ухаант хүн хэлээ хайрлана” хэмээсэн ардын сургаал гээгдэж эх хэлээрээ сайхан
ярьж, зөв бичиж найруулж чадахаа больжээ. Одоо янз бүрийн онол, туршлага эрж
бэдрэлгүй “XXI зуун бол мэдлэг нөөцлөх зуун биш мэдлэгийг ашиглах зуун болно”
гэсэн Билл Гэйтсийн үгийг санаж “Монгол хэлний тухай хуультай болж эрдэмтэн
зохиолч (Л.Түдэв)-ийн дэвшүүлсэн хэлний засаглал тогтоож, төр, засгийн болон
төрийн бус бүх байгуулага, ард нийтээрээ газар сайгүй ажиллах цаг нэгэнт иржээ.
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;">
Хойт хөрш ОХУ
2005 онд “Орос хэлний тухай хууль”-тай болж эдүгээ хуулийн хэрэгжилтэд
байгууллага, иргэн бүр хувь нэмрээ оруулж буйг Оросын телевиз мэдээлж байна.
Тэд гудамж талбайд буй зар сурталчилгаа, албан газрын нэр хаягаас эхлээд бүх
төвшинд хуулийн хэрэгжилтийг маш нарийн тооцож байна. ОХУ-ын залуучууд, сайн
дурын байгууллагынхан онц идэвхтэй ажиллаж үр дүнд хүрчээ.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;">
Шинэ содон
бүхнийг хошуучлагч залуучууд, залуучуудын байгууллага олиу солиу алдаа
эндэгдэлтэй залуу насны ааг омгоор галтай цогтой тэмцэж өөрчлөн бүтээн босгодог
нь манай залуусын үе үеийнхний үйлс билээ. “Хэлтэй бол хөлтэй” учир гадаад
хэлийг сурсан шиг сурч Монгол хэл-утга соёлоо дээдлэхийг мартвал үеийн үед
жигшигдэнэ. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;">
АНУ-ын Индианын
их сургуулийн нэрт Монголч эрдэмтэн Кара Жорж (Хар Дорж) “Гаднын үгийг
түүхийгээр нь битгий их залгиасай” гэж Монголчууд бидэнд захисан, тус
сургуулийн төв – Еврази судлалын салбарын судлаач Рут Ингеборг Мэзэрв “Гаднын
шинэ ололтыг авч хэрэглэх нь чухал боловч түүний төлөө өөрийнхөө
соёл-иргэншлийг битгий золиослоорой. Барууныхныг битгий шууд хуулбарлаарай.
Тэдний аж төрөх ёс рок поп урлаг цорын ганц зөв зам биш шүү дээ (Индианын их
сургуулийн Монгол судлаачид “Блүүмингтон Индиана. 2005. 25 ба 48-р талд) гэсэн
гүн утгатай үгийг ямагт санаж эх хэл-соёлоо буртаглуулахгүйн төлөө залуус
ханцуй шамлан ажиллахыг уриалъя. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;">
Эзэн Чингисийн
алтан сургаал “Алтан Эрих”-д “харийг даган дуурайвал Хөх-Монгол гутмой” гэж
бий. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;">
2008 онд
Ерөнхийлөгчийн санаачлага, ивээл дор хэсэг “элит”-ийн боловсруулж УИХ-аар
баталсан “Монгол улсын мянганы хөгжлийн зорилтод суурилсан үндэсний хөгжлийн
цогц бодлого” хэмээх нэрээсээ эхлээд Монгол хүн ойлгоход бэрх, болхи толхи
найруулгатай баримт бичигт “2021 он гэхэд төрийн захиргааны төв байгууллагын
ажилтнууд албан ажлаа англи хэлээр явуулах чадамжтай болгох” гэж заасан нь
Монгол улс 2021 оноос англи хэлт нэг улсын харьяат болох муу ёрыг зөгнөсөн мэт
айдас жихүүдэс дагуулж байна. Үүнд хөх толбот Монгол хүн бүр жигшин зэвүүцэж
“Төрийн түшээд, Тэнгэр хоёрыг хараад нэмэргүй” төрийн тушаа гэж байгаа юм.
Монголыг судалдаг гадаадын эрдэмтэд Монгол хэл соёлоор бахархаж байхад бид юу
болж байна вэ?!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;">
Англиар баруун
солгойгүй хэмээн өөрийгөө дөвийлгөдөг манай нэг том хүн Олон улсын эдийн
засгийн чуулган (форум)-ыг англи хэл дээр удирдах гээд бантан хутгаж
оролцогчдын дургүйг хүргэсэн гэсэн мэдээ дуулдсан. Үнэн бол Монгол улсын нэр
төрийг гутаасан уучилшгүй шившиг. Ерөөс тусгаар улсын нэг гол шалгуур бол
төрөлх хэлээрээ бүхий л ажил хэрэг, эрдэм соёлоо ямар ч төвшинд явуулдаг дэлхий
нийтийн жишиг, тогтсон ёс. Эх хэлнээсээ урвана гэдэг бол эх орноосоо урвасан
хэрэг. Их Нацагдоржийн “Өсөхөөс сурсан үндэсний хэл мартаж болшгүй соёл мөн.
Үхтэл орших төрөлх нутаг салж болшгүй орон мөн” гэснийг сэвтээхгүйн төлөө
Монгол хүн бүр бодох, сэтгэх, бүтээх, туурвих, ажиллах түүхэн цаг үе нэгэнт
иржээ. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;">
<i>Эх сурвалж: Залуучуудын үнэн сонин</i><i><span lang="MN">ы
нийтлэлээс </span><a href="http://www.assa.mn/">www.assa.mn</a></i><i> <span lang="MN">2013 оны 3 сарын 25-нд хуулбарласныг энд авав.<o:p></o:p></span></i></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;">
<br /></div>
translationclubhttp://www.blogger.com/profile/00619822547379646847noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5560507560914993002.post-82695429004684396632017-03-10T08:45:00.002+08:002017-03-10T08:45:25.167+08:00Эх хэлний элдэв сониноос<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div style="background: white; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 7.5pt; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 10.5pt;">Үг давхцуулах чамирхал</span></div>
<div style="background: white; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 7.5pt; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 10.5pt;"><br /></span></div>
<div style="background: white; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 7.5pt; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.5pt;">Зурхайд зурайдаг “<strong style="box-sizing: border-box;">эерэг
сайн, сөрөг муу”</strong><span class="apple-converted-space"><b> </b></span>бас
л буруу хэвшсэн хэллэг. Монгол хэлний<span class="apple-converted-space"> </span><strong style="box-sizing: border-box;">эерэг</strong><span class="apple-converted-space"><b> </b></span>бол<span class="apple-converted-space"> </span><strong style="box-sizing: border-box;">сайн</strong>,<span class="apple-converted-space"> </span><strong style="box-sizing: border-box;">сөрөг</strong><span class="apple-converted-space"><b> </b></span>бол<span class="apple-converted-space"><b> </b></span><strong>муу</strong><span class="apple-converted-space"><b> </b></span>гэдгийг
хэн ч мэднэ. Зурхайчид түг таг болгосон илүү “эерэг, сөрөг”-өө авчихвал<span class="apple-converted-space"> </span><strong style="box-sizing: border-box;">сайн, муу</strong><span class="apple-converted-space"> </span>л үлдэж энгийн сайхан болохоор байна.
Энэ мэт үгийн маяг донж хайсан хүмүүсийн илүү үг эх хэлийг минь
буртаглаад байгаа юм.<o:p></o:p></span></div>
<div style="background: white; box-sizing: border-box; margin: 7.5pt 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.5pt;">Зурхайн “Өглөөний нар 7 цаг 45 минутад мандана” гэдэг өгүүлбэр
бас л илүү үгтэй. Учир нь шөнийн нар гэж байхгүй, нар өглөө л манддаг тул
зүгээр л “Нар 7 цаг 45 минутад мандана.” гэвэл илүү юмгүй сайхан болно.<o:p></o:p></span></div>
<div style="background: white; box-sizing: border-box; margin: 7.5pt 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.5pt;">Энэ мэтээр утгагүй гангалж, ухаангүй албархсанаас болж<span class="apple-converted-space"> </span><strong style="box-sizing: border-box;">“</strong>энэ асуудлыг ингэж<span class="apple-converted-space"> </span><strong style="box-sizing: border-box;">ойлгож байна</strong>” мэтийн
хачин үг хэллэг үүсэж, нийтэд түгдэг болохоор учирлан тайлбарлаад байгаа юм...<o:p></o:p></span></div>
<div align="right" style="background: white; box-sizing: border-box; margin: 7.5pt 0cm 7.5pt 252pt; text-align: right;">
<em style="box-sizing: border-box;"><span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.5pt;"><br /></span></em></div>
<div align="right" style="background: white; box-sizing: border-box; margin: 7.5pt 0cm 7.5pt 252pt; text-align: right;">
<em style="box-sizing: border-box;"><span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.5pt;">“Егөөтэй
99 тайлбар” номын “Жолоо мушгихаас өмнө замд гаргасан зурхай” өгүүллийн хэсгээс</span></em><span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
translationclubhttp://www.blogger.com/profile/00619822547379646847noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5560507560914993002.post-5398823489080565782016-12-12T09:26:00.002+08:002016-12-12T09:26:35.018+08:00Орчуулга буюу монгол сэтгэлгээ<div style="background: white; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 7.5pt; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="background: white; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 7.5pt; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "Calibri",sans-serif; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Монгол залуу ходоод нь хонхолзож, хоёр гурван удаа хоолоо
“нахисан” лалын шашинтай найзаа “Гахай шиг их идлээ!” гэж шоолбол махыг нь ч
иддэггүй турк эр хорвоогийн хамгийн заваан амьтантай зүйрлүүлсэндээ гомдож,
андын тангаргаа ч тасалж магадгүй.<o:p></o:p></span></div>
<div style="background: white; box-sizing: border-box; margin: 7.5pt 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "Calibri",sans-serif; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Америк, итали, испани, монгол 4 залууг дурлуулсан гоо бүсгүй
бүгдэд нь “Чи яг тахиа шиг юм аа!” гэвэл америк эр “Хэзээ яаж хулчийлаа?"
гэж өнгөрснөө бодно. Итали нь “өөдгүй хог”-оороо дуудуулахдаа хүрсэн гэмээ хайж
байхад испани залуу “Би түүнд сайхан харагддаг юм байна. Би сайхан залуу!” гэж
хөөрцөглөнө. Харин монгол залуу “Үд хүртэл унтаж, үхрийн дуунаар босдоггүйг
минь яаж мэдсэн юм бол оо?” гэж баярлах гайхах зэрэгцэнэ. <o:p></o:p></span></div>
<div style="background: white; box-sizing: border-box; margin: 7.5pt 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "Calibri",sans-serif; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Юу яриад байна вэ гэхээр “Хүн орчин ахуй, шашин соёл, яс
үндсээрээ ялгарч, өөр өөрөөр сэтгэж, эх хэлээрээ илэрхийлнэ” гэх хэл шинжлэлийн
онолыг энгийн жишээгээр тайлбарлаж, хялбар ойлгуулах гэж хичээгээд байна л
даа. <o:p></o:p></span></div>
<div style="background: white; box-sizing: border-box; margin: 7.5pt 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "Calibri",sans-serif; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Хөгшин хөвөөгүй мэдэх нэгэн орчуулгаар дахин тайлбарлая. Газар
тариалан эрхэлдэг нутгийн хүү Гоголь “Тарас бульба” романдаа Тарасын урвагч
хүүгээ буудан хороох үеийг<span class="apple-converted-space"> </span><strong style="box-sizing: border-box;">хурганы зүрхэнд сум зоохтой </strong>адилтгажээ. Харин уг
зохиолын монгол орчуулагч Ри багш ашиг шимээр нь амьдарч ирсэн хониныхоо төлийг
харваж зүрхлэлгүй<span class="apple-converted-space"> </span><strong style="box-sizing: border-box;">янзгаар</strong><span class="apple-converted-space"> </span>сольж,
албаар “буруу” орчуулсан байдаг.<o:p></o:p></span></div>
<div style="background: white; box-sizing: border-box; margin: 7.5pt 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "Calibri",sans-serif; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Сэтгэлгээ гэгч ийм нарийн тул орос, америк, солонгос мэт гадны
хүнийг учиргүй дуурайх нь зохимжгүй. Үүнийг ухаарч монгол сэтгэлгээ, эх хэлээ
алдалгүй зүйтэй сайхан яригчдыг “Жинхэнэ эх оронч!” гэж өргөмжилье.<o:p></o:p></span></div>
<div align="right" style="background: white; box-sizing: border-box; margin: 7.5pt 0cm 7.5pt 252pt; text-align: right;">
<em style="box-sizing: border-box;"><span style="color: #363636; font-family: "Calibri",sans-serif; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">“Егөөтэй
99 тайлбар” номын “Дөрвөн зантай тахиа” өгүүллийн хэсгээс</span></em><span style="color: #363636; font-family: "Calibri",sans-serif; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
translationclubhttp://www.blogger.com/profile/00619822547379646847noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5560507560914993002.post-53939076907177311032016-11-29T22:27:00.000+08:002016-11-29T22:27:13.466+08:00Тооны хэл ба гадаад дотоодын сэтгэхүйн ялгаа<div style="background: white; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 7.5pt;">
<br /></div>
<div align="right" style="background: white; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 7.5pt; text-align: right;">
<strong><i><span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.5pt;">Эх</span></i></strong><span class="apple-converted-space"><i><span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.5pt;"> </span></i></span><strong><i><span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.5pt;">хэлнийхээ</span></i></strong><span class="apple-converted-space"><b><i><span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.5pt;"> </span></i></b></span><strong><i><span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.5pt;">элдэв
сониноос хуучилъя</span></i></strong></div>
<div style="background: white; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 7.5pt; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.5pt;">Миний дүү охинтой боллоо. Дүүгийн
төрсөн хоёрдугаар төрөхөд монгол хэл зааж байсан англи шавь маань явж байна.
Эхнэр нь манай дүүтэй бараг зэрэг төрсөн байх юм. Муулаад байдаг улсын
эмнэлгийг гайгүй цалинтай гадаад залуу “тоож” эхнэрээ төрүүлнэ гэдэг сайхан
хэрэг.<o:p></o:p></span></div>
<div style="background: white; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 7.5pt; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.5pt;">Хэдэн жил уулзаагүй шавь “...Том
охин маань<span class="apple-converted-space"> </span><strong>арван найман сартай</strong>. Сая
харин хүү төрлөө. Над шиг л өндөр хүүхдүүд болох байх даа. Би<span class="apple-converted-space"> </span><strong>хоёр
зуун арван</strong><span class="apple-converted-space"> </span><strong>см </strong>өндөр л дөө” гээд
сайхан монголоор хөөрөнгөө ТҮЦ-ийн эгчээс “Энэ печень ямар үнэтэй вэ?” гэж
асуулаа. Худалдагч “Хоёр мянга дөрвөн зуу” гэхэд “<strong>хорин дөрвөн-зуу</strong><span class="apple-converted-space"> </span>(twenty four hundred)” гэж өөрөө
өөртөө англиар “орчууллаа”.<o:p></o:p></span></div>
<div style="background: white; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 7.5pt; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.5pt;">Таван жилийн өмнө анх Монголд ирж
байсан англи залуу монгол хэлийг бараг л сурчээ. Шавь маань охиноо<span class="apple-converted-space"> </span><strong>арван
найман сартай</strong>, өөрийгөө<span class="apple-converted-space"> </span><strong>хоёр зуун арван </strong>см өндөр
гэж хэлээд, худалдагчийн хоёр мянга дөрвөн зууг<span class="apple-converted-space"> </span><strong>хорин
дөрвөн-зуу </strong>гэж монгол сэтгэлгээнээс америк сэтгэлгээрүү
“орчуулалгүй” шууд ойлгосон бол багш нь бараг л гэж голсхийлгүй “Яалт ч үгүй
сайн сурчээ!” гэж магтах байлаа. Өрнийн шавь маань дорнын бидний 1 ой+6сар, 2
метр+10см гэж бүхэлдэн нэгтгэж сэтгэдгийг 12сар+6сар=18 сар, 200 см+10см=210
см, 24х100=2400 гэж задлан хэсэглэж сэтгэдэг болоод энэ л дээ. Нэг бодлын
аргагүй. Сэтгэлгээ гэдэг яс маханд шингэсэн байдаг болохоор тэгтлээ амар
арилахгүй.<o:p></o:p></span></div>
<div style="background: white; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 7.5pt; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.5pt;">Гэртээ харих хооронд америк шавь
фэйсбүүк дээрээ “20 доль-15 минут-14 цаг-5-ны өдөр-3 дугаар сар-2015 онд хүүтэй
боллоо.” гэж баяраа хуваалцжээ. Бас л өрнийн сэтгэхүйгээрээ тусгайгаас ерөнхий
рүү буюу жижгээс том руу сэтгэж бичсэн нь энэ. Харин миний дүү монгол хүн
болохоороо дорнын сэтгэлгээгээр 2015 оны 3 дугаар сарын 5-ны өдрийн 14 цаг 15
минут 19 секундэд охинтой боллоо.” гэж ерөнхийгөөс тусгай руу ярина...<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div align="right" style="background: white; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 216.0pt; margin-right: 0cm; margin-top: 7.5pt; text-align: right;">
<em><span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.5pt;">“Егөөтэй
99 тайлбар” номын “Дорнынхон томоос жижигрүү, өрнийнхөн жижгээс томруу сэтгэнэ”
өгүүллийн хэсгээс</span></em><span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
translationclubhttp://www.blogger.com/profile/00619822547379646847noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5560507560914993002.post-51154319603076421072016-10-17T13:04:00.002+08:002016-10-17T13:04:26.834+08:00Орчуулгын ухаан<div style="background: white; line-height: 150%; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 7.5pt; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="background: white; line-height: 150%; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 7.5pt; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Гадаад хэл сурна гэдэг үг, үсгийг нь
тогтоогоод л өгүүлбэр болгож амаараа гаргачихна гэсэн үг биш. Харийн хүнийг
санаа бодол, сэтгэл, сэтгэлгээ, ахуй соёлтой нь алдалгүй сайхан ойлгоод, хэл
нэгтнүүдийнхээ хэл, чих, тархи, зүрхэнд буулгана гэсэн үг. Ийм болоод алдарт
орчуулагчид роман туужийг гадаадаар нь эхэлж уншчихаад хэдэн өдөр сараар
тунгаан бодож, тархи, сэтгэлдээ бичиж, төсөөлөн харсныхаа дараа цаасан дээр
буулгадаг зантай. Жишээлбэл, Пушкиний “<i>Загас,
загасчин хоёрын үлгэр</i>” Ц.</span><span lang="MN" style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: MN; mso-bidi-font-size: 10.5pt;"> Д</span><span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">амдинсүрэн гуайн “гараар орохдоо” нэрээ “<i>Алтан загасны үлгэр</i>” гэж өөрчилсөн. Цаашлаад,<o:p></o:p></span></div>
<div style="background: white; box-sizing: border-box; line-height: 150%; margin: 7.5pt 0cm; text-align: justify;">
<strong style="box-sizing: border-box;"><i><span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">“Хөрст алтан дэлхийн хөвөө хязгаар нутагт</span></i></strong><span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-size: 10.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div style="background: white; box-sizing: border-box; line-height: 150%; margin: 7.5pt 0cm; text-align: justify;">
<strong style="box-sizing: border-box;"><i><span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Хөх цэнхэр далайн эрэг ирмэг газарт...” гэж
огт байхгүй</span></i></strong><span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-size: 10.5pt;"> мөрөөр
эхэлдэг болжээ. Ринчен багш Гоголийн “<i>Тарас
бульба</i>” романы хургыг янзага болгож, албаар буруу орчуулсан хэргийн учрыг “<i>Дөрвөн зантай тахиа</i>” өгүүллэгээрээ
тайлсан билээ. <o:p></o:p></span></div>
<div style="background: white; box-sizing: border-box; line-height: 150%; margin: 7.5pt 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Орчуулга гэх оломгүй далайн гүнээс сэтгэлгээ гэх хясаан дундах
сувдыг ийн ялгах атугай үгийн утга гэх эргийн ил чулууг ч атгаж чадалгүй алдах
нь эрт эдүгээгийн аль ч цагт байсан. Эртнийх нь гэвэл “<i>Ханхүү, гуйлгачин хоёр</i>” гэхийг “<i>Жонон,
гуйлгачин хоёр</i>” гэж ташаарсны балгаар хааны хүүг<span class="apple-converted-space"> </span><strong style="box-sizing: border-box;">жонон</strong><span class="apple-converted-space"><b> </b></span>гэдэг гэж боддог бага ангийн
хүүхдүүд бий болсон. Уг нь жонон гэж баруун Монголын захирагч ноёдын цол. Энэ
бол хорьдугаар зууны тавь, жараад оны алдаа...<o:p></o:p></span></div>
<div style="background: white; box-sizing: border-box; line-height: 150%; margin: 7.5pt 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">...Тэр үед эхлээд, энэ үед хүчээ авч байгаа өөр нэг орчуулгын
алдаа бол<span class="apple-converted-space"> </span><strong style="box-sizing: border-box;">“ноён”</strong>.
Англи, орос хэлний энгийн иргэн, дарга сайд, төрийн ерөнхийлөгчийнхөө эр, эмийг
ялгангаа хүндэтгэн дууддаг</span><span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: MN; mso-bidi-font-size: 10.5pt;"> </span><i><span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">“Mr”, “Господин”</span></i><span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-size: 10.5pt;"> гэдэг үгийг монгол хэлэнд</span><span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: MN; mso-bidi-font-size: 10.5pt;"> </span><i><span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">“НОЁН”</span></i><span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-size: 10.5pt;"> гэж буулгажээ. Энэ ёсоор <i>“Ноён ерөнхийлөгч танаа!”</i> гэвэл <i>“Засаг ноён, ерөнхийлөгч танаа"</i>
гэсэн шүү юм болж, төрийнхөө тэргүүнийг хошууны ноён болгож тушаал буулгах
гэмтэй. Энэ гэмийг угсаа залгамжилж, хошуу нутгаа захирч байсан Чин Ван
Ханддорж, Сайн ноён Хан Намнансүрэн</span><span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: MN; mso-bidi-font-size: 10.5pt;"> </span><span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">мэтийн</span><span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: MN; mso-bidi-font-size: 10.5pt;"> </span><span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">ноёд
батална. Тэгэхээр <i>“ноён”</i> гэдэг бол
одооны аймаг, нийслэлийн засаг дарга нар гэсэн үг байх нь ээ, бараг. Бараг
гэсний учир нь одоогийн засаг ноёд ноён ааваасаа бус намаасаа төрдөг болоод
тэр.<o:p></o:p></span></div>
<div style="background: white; box-sizing: border-box; line-height: 150%; margin: 7.5pt 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Орос, англи шиг “<i>Mr, Ms; </i></span><i><span lang="MN" style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-ansi-language: MN; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Г</span></i><i><span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">осподин, Госпожа; he, she;
он, она</span></i><span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">” гэж хүйсээр
ялгадаггүй монгол хэлтнүүдэд “<i>Эрхэм,
Хүндэт</i>” гэдэг үг эр, эмийн аль альд нь ялгаагүй сайхан зохино. <i>“Монте Кристо гүн”, “Шадар гурван цэрэг”</i>
зэрэг алдарт романуудад хүндэтгэлийн энэ үгийг <i>“Эрхэм”, “Эрхэм ээ!”</i> гэж орчуулсан эртний уламжлал бий. Явж явж
урилга заллага дээрээ <i>“Эрхэм”</i> гэж
ёслоод, энгийн үед <i>“ах аа, эгч ээ, эмээ
ээ, өвөө өө, багш аа, дарга аа, та, гуай”</i> гэсэн хүндэтгэлийн үгээрээ байх
нь монгол хэлэнд өлзийтэй санагдана.<o:p></o:p></span></div>
<div style="background: white; box-sizing: border-box; line-height: 150%; margin: 7.5pt 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">Өнгөцхөн хандсанаас болж өөр утгатай болж, хэлмэгдэж байгаа өөр
нэг үг бол “<strong style="box-sizing: border-box;">эрос</strong>”. 1990 оны эхээр дуучин Ариунаагийн <i>“Эрос намбэр ван”</i> гэдэг тоглолтын
шинэлэг дүр төрх хүмүүст тачаангуй аясыг төрүүлсэн бололтой. Уг нь дуучин маань
тоглолтоо <i>“Хайрын бурхан”</i> гэж грекээр
нэрлэсэн байжээ. Грек хэл мэддэггүй монголчуудад <i>“тачаангуй”</i> санагдсан энэ үг яван явсаар <i>“секси”</i> гэдэг утгатай болж ташаарсаар байна.<o:p></o:p></span></div>
<div align="right" style="background: white; box-sizing: border-box; line-height: 150%; margin: 7.5pt 0cm 7.5pt 252pt; text-align: right;">
<em style="box-sizing: border-box;"><span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-size: 10.5pt;">“Егөөтэй
99 тайлбар” номын “Төрийнхөө тэргүүнийг хошууны ноён болгож тушаал буулгасан
өнөө цагийн түүх ” өгүүллийн хэсгээс</span></em><span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 11.0pt; line-height: 150%; mso-bidi-font-size: 10.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">
<br /></div>
translationclubhttp://www.blogger.com/profile/00619822547379646847noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5560507560914993002.post-58456083208673131832016-08-12T22:10:00.000+09:002016-08-12T22:10:04.113+09:00Эх хэлнийхээ элдэв сониноос хуучилъя<div class="MsoNormal" style="background: white; margin-bottom: 7.5pt;">
<br /></div>
<div style="background: white; line-height: 17.85pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 7.5pt; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 10.5pt; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">“Хождение по мукам” буюу “Зовлон туулсан нь” гэх зохиолын нэрийг
“Гурил дундуур туучсан нь” гэж орчуулсан гэрийн даалгаврыг нь орос багш өмнө нь
тавьж, шилэн дээгүүрээ харахад монгол оюутан хэрэг бишдсэнийг ойлгож арга
сэдлээ. Монголчууд л болсон хойно цагийг нь тулгаж, өмнөх шөнө нь нойртой
нойргүй сууж орчуулахдаа Алексей Толстойн зохиол гэдгийг нь анзаараагүй ажээ.
Сэргэлэн оюутан “Би сонсоогүй, зүгээр уншсан!” гэж хээв нэг хэлж, тэрхэн үедээ
өөрийгөө аргалжээ. “Сонссон бол мука(муука) гэж зовлонг хэлэв үү, мука (мукаа)
гэж гурилыг дуудав уу гэдгийг төвөггүй ойлгох байсан.” гэж нэмж тайлбарлав.
Хэлэнд нь урт эгшиг байхгүй болохоор орос багш амаа таглуулав.<o:p></o:p></span></div>
<div style="background: white; box-sizing: border-box; line-height: 17.85pt; margin: 7.5pt 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 10.5pt; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Өргөлт гэгч нүдэнд
харагдахгүй энэ зүйл эгшгийг дандаа өргөхгүй, хааяа буулгана. Заримдаа өргөөд
буулгаж ч магадгүй, буулгаад өргөж ч мэднэ. Харин энэ бүхэнд заах утга нь
өөрчлөгдөнө. Жишээ нь хятад хэлний “МА”<span class="apple-converted-space"> </span><strong style="box-sizing: border-box;">ээж</strong>(</span><span style="color: #363636; font-family: "Microsoft JhengHei",sans-serif; font-size: 10.5pt; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Microsoft JhengHei"; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">妈</span><span style="color: #363636; font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 10.5pt; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">),<strong style="box-sizing: border-box;">морь</strong>(</span><span style="color: #363636; font-family: "Microsoft JhengHei",sans-serif; font-size: 10.5pt; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Microsoft JhengHei"; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">马</span><span style="color: #363636; font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 10.5pt; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">)<strong style="box-sizing: border-box;">, олс</strong>(</span><span style="color: #363636; font-family: "MS Gothic"; font-size: 10.5pt; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "MS Gothic"; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">麻</span><span style="color: #363636; font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 10.5pt; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">)<strong style="box-sizing: border-box;">, загнах</strong>(</span><span style="color: #363636; font-family: "Microsoft JhengHei",sans-serif; font-size: 10.5pt; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Microsoft JhengHei"; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">骂</span><span style="color: #363636; font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 10.5pt; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">); “ГӨ”<span class="apple-converted-space"> </span><strong style="box-sizing: border-box;">дуу</strong>(</span><span style="color: #363636; font-family: "MS Gothic"; font-size: 10.5pt; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "MS Gothic"; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">歌</span><span style="color: #363636; font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 10.5pt; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">),<span class="apple-converted-space"> </span><strong style="box-sizing: border-box;">асар</strong>(</span><span style="color: #363636; font-family: "Microsoft JhengHei",sans-serif; font-size: 10.5pt; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Microsoft JhengHei"; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">阁</span><span style="color: #363636; font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 10.5pt; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">),<span class="apple-converted-space"> </span><strong style="box-sizing: border-box;">зангилаа</strong>(</span><span style="color: #363636; font-family: "Microsoft JhengHei",sans-serif; font-size: 10.5pt; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Microsoft JhengHei"; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">纥</span><span style="color: #363636; font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 10.5pt; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">); “НЯО”<strong style="box-sizing: border-box;">шувуу</strong>(</span><span style="color: #363636; font-family: "Microsoft JhengHei",sans-serif; font-size: 10.5pt; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Microsoft JhengHei"; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">鸟</span><span style="color: #363636; font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 10.5pt; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">), шээс(</span><span style="color: #363636; font-family: "MS Gothic"; font-size: 10.5pt; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "MS Gothic"; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">尿</span><span style="color: #363636; font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 10.5pt; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">)гэсэн хэд хэдэн утгатай.
Харин ханзаар бичдэг хятадуудад монгол оюутан шиг<span class="apple-converted-space"> </span><strong style="box-sizing: border-box;">зовлонг гурил
болгох</strong><span class="apple-converted-space"> </span>шалтаг
гарахгүйг та анзаараа биз ээ...<o:p></o:p></span></div>
<div style="background: white; box-sizing: border-box; line-height: 17.85pt; margin: 7.5pt 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 10.5pt; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Нүдэнд үл харагдаж,
чихэнд үл мэдэг анзаарагдах өргөлт гэгчийн<span class="apple-converted-space"> </span><strong style="box-sizing: border-box;">у</strong>сыг<span class="apple-converted-space"> </span><strong style="box-sizing: border-box;">уу</strong>сгах чадлыг анзаарч, зөв дуудахзүйг анхаарууштай!<o:p></o:p></span></div>
<div style="background: white; box-sizing: border-box; line-height: 17.85pt; margin: 7.5pt 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 10.5pt; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<strong><span style="background: white; color: #363636; font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 10.5pt; line-height: 107%; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: Arial; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">“Егөөтэй
99 тайлбар” номын “Өргөлтөөр өргүүлсэн утгын тухай” өгүүллийн хэсгээс</span></strong><o:p></o:p></div>
translationclubhttp://www.blogger.com/profile/00619822547379646847noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5560507560914993002.post-2078565217425450172016-07-28T16:07:00.000+09:002016-07-28T16:07:02.041+09:00АСЕМ-ынханд англи хэлээрээ гайхуулсан бүсгүй <div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 16.05pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 16.05pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="line-height: 16.05pt;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlhVNEE0zv0LHFczyMqZwTFJtzW_uaWXJ2h6qGgWBXxmGNVkrBsevecRXQeHrUIof5-9zMZ3QfyypItDPB2m85onQVOlGIrwQ_wGWXonKcZBWBU6GU-3ebqmCgREEDUrCGotMdLPrVhV8/s1600/sodontogos.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlhVNEE0zv0LHFczyMqZwTFJtzW_uaWXJ2h6qGgWBXxmGNVkrBsevecRXQeHrUIof5-9zMZ3QfyypItDPB2m85onQVOlGIrwQ_wGWXonKcZBWBU6GU-3ebqmCgREEDUrCGotMdLPrVhV8/s320/sodontogos.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 16.05pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="line-height: 16.05pt;">Англи хэлийг англи
хүнээс нь илүү</span><span lang="MN" style="line-height: 16.05pt;"> мэт</span><span style="line-height: 16.05pt;">
эзэмшсэн бахдам чадвартай </span><span lang="MN" style="line-height: 16.05pt;">монгол </span><span style="line-height: 16.05pt;">бүсгүй сошиал медиад од болж байна. </span><span lang="MN" style="line-height: 16.05pt;">Түүний талаар ийн бичжээ.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 16.05pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 16.05pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span lang="MN">АСЕМ-ийн үеэр </span>Э.Содонтогос ерөнхийлөгчийн дэргэд
зогсоод орчуулахад гад<span lang="MN">аадын зочид, </span> сэтгүүлчид өөрийн эрхгүй "Wow!"
хэмээн дуу алдсан талаар хүмүүс ярьж бичин бүр биширч байна. <span lang="MN">Энэ </span>сэхээтнийг бид та
бүхэнд танилцуулъя.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 16.05pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 16.05pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Э.Содонтогос эх
орондоо Гадаад Хэлний Дээд Сургууль /одоогийн Хүмүүнлэгийн Ухааны Их Сургууль/-ийг
англи-орос хэлний орчуулагч мэргэжлээр, Санхүү Эдийн Засгийн Дээд Сургуулийг банк,
зээлийн эдийн засагч мэргэжлээр, БНСУ-ын Кун Хин Их Сургуулийн олон улс
судлалын сургуулийг олон улсын улс төр-эдийн засагч мэргэжлээр тус тус төгссөн.
Өөрөөр хэлбэл англи, орос, солонгос хэлэнд ус цас гэсэн үг. Бүр мэргэжлийн
төвшинд шүү.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 16.05pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br />
Харин <span lang="MN">ТВ </span>үзэгчид
энэ бүсгүйг "Face to Face" англи хэл дээрх нэвтрүүлгийн хөтлөгч
байснаар андахгүй. Монголд төрийн хэмжээнд өндөр төвшинд орчуулга хийдэг хүн
хуруу дарам цөөн ба тэргүүнд нь энэ бүсгүй бичигддэг юм билээ. Ерөнхийлөгч
Ц.Элбэгдоржийн орон тооны бус зөвлөх, шадар туслахаар ажиллаж байгаа тэрбээр
өмнө нь НҮБ, АНУ-ын Монголд хэрэгжүүлсэн томоохон төслүүд, Үндэсний Аюулгүй
Байдлын Зөвлөлд ажиллаж байсан "лут" амьтан.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 16.05pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br />
<o:p></o:p></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnbNBdbrp5DQ3Gx14uwe2M_VIpiLCvBGoWZBASx-ZjsbpqJ17zBJR765ejJinihV5aFnHTD-XSPdk7LdMvhMZLU3zXsdMF86G9Xfwh0s49hdOnFBCCdIv9Xux71TPE4YybChwFXDnK1uk/s1600/sodontogos+1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnbNBdbrp5DQ3Gx14uwe2M_VIpiLCvBGoWZBASx-ZjsbpqJ17zBJR765ejJinihV5aFnHTD-XSPdk7LdMvhMZLU3zXsdMF86G9Xfwh0s49hdOnFBCCdIv9Xux71TPE4YybChwFXDnK1uk/s320/sodontogos+1.jpg" width="212" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
Э.Содонтогос уул уурхайн салбарт мөн л мэргэжлийн англи хэлтэйгээрээ гайхагддаг
ба хөрөнгө оруулалт томоохон төслүүдэд гар бие оролцдог. "Mongolian Mining
Journal" уул уурхайн сэтгүүлийн үүсгэн байгуулагч, санаачлагч юм. Ийм
нэгэн бүсгүй гадны төлөөлөгчдийг алмайруулан эрдэм мэдлэгээрээ улсдаа, зуун
дамжин яригдах түүхэн үйл явдалд хувь нэмэр оруулжээ. </div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 16.05pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 16.05pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span lang="MN" style="line-height: 16.05pt;">Э. Содонтогосыг таних, мэдэх хүмүүс авъяас чадвар, мэдлэг боловсрол,
орчуулах эрдмийг нь шагшин магтахын зэрэгцээ түүний төгссөн одоогийн Хүмүүнлэгийн
Ухааны Их Сургуулийн талаар сошиал ертөнцөд “</span><span style="line-height: 16.05pt;">ХИС төгссөн буюу тэнд
суралцдаг оюутнууд бусдаас “чадварлаг” нь мэдэгддэг билээ. Миний бие ч гэсэн 10
орчим жилийн өмнө япон хэлнийх нь ангийг төгсөж байхдаа “орчуулга хийнэ гэдэг
чинь энэ шүү дээ</span><span lang="MN" style="line-height: 16.05pt;">”</span><span style="line-height: 16.05pt;">
гэдгийг жинхэнэ утгаар нь мэдэрч байсан юм. Үнэхээр чадварлаг багш нартай
сургууль.</span><span lang="MN" style="line-height: 16.05pt;">.. Гадаад хэлийг
өдөр бүр давтахгүй бол “цэцэг тарьчихаад тэрийгээ услахгүй байгаатай яг адил”
юм” хэмээн бичиж байна.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 16.05pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 16.05pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
Баярлалаа,
Э.Содонтогос!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 16.05pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 16.05pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="MN">Эх сурвалж: </span>zuvsongolt.mn<span lang="MN">, </span>ru.vom.mn, www.facebook.com/tamirbuyan?fref=nf<o:p></o:p></div>
translationclubhttp://www.blogger.com/profile/00619822547379646847noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5560507560914993002.post-30024259530984534052016-07-27T18:57:00.005+09:002016-07-27T19:07:16.254+09:00Жэк Ма “Бусдаас илүү ажилч, хичээнгүй хүсэл мөрөөдөлтэй бай”<div style="background: white; line-height: 17.85pt; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="background: white; line-height: 17.85pt; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt;">Жэк
Магийн илтгэл бүрэн эхээрээ<o:p></o:p></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEix8Ym_FksJRkAkh3iVnt41ySG8Hx2-hD6XioSuelTM-SDXA569BRlHuxU_S0ksHEWMXW-m16vM64XQrN1Eae2aLpu-PtXBdoAniCbO8mRavWXuoMcxFh1KsXrlmrNGGuJB8HmY_sZAs1s/s1600/jack+mack.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEix8Ym_FksJRkAkh3iVnt41ySG8Hx2-hD6XioSuelTM-SDXA569BRlHuxU_S0ksHEWMXW-m16vM64XQrN1Eae2aLpu-PtXBdoAniCbO8mRavWXuoMcxFh1KsXrlmrNGGuJB8HmY_sZAs1s/s320/jack+mack.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="background: white; line-height: 17.85pt; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt;"><br /></span></div>
<div style="background: white; line-height: 17.85pt; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt;">Алибаба
группын үүсгэн байгуулагч Жэк Ма <span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt; line-height: 107%;">бизнесийн амжилт</span><span lang="MN" style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt; line-height: 107%;">ын </span><span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt; line-height: 107%;">талаар</span><span lang="MN" style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt; line-height: 107%;">аа</span><span lang="MN" style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt; line-height: 107%;"> </span> Монгол залууст</span><span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt; line-height: 17.85pt;"> зориулж илтгэл тавьлаа. Илтгэлийг бүрэн эхээр нь хүргэж байна.</span><br />
<span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt; line-height: 17.85pt;"><br /></span></div>
<div style="background: white; line-height: 17.85pt; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt;">Та
бүхэнтэй солилцох гэсэн зарим санаа бий. Бизнес хэрхэн эрхлэх вэ талаар
ихэвчлэн ярина.<o:p></o:p></span></div>
<div style="background: white; line-height: 17.85pt; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt;">Би 15-20
минутын турш ярина. Дараа нь асуултанд чинь хариулъя.<o:p></o:p></span></div>
<div style="background: white; line-height: 17.85pt; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt;">Тэнэг
асуулт гэж байхгүй шүү. Асуух гэж бодсон бүх зүйлээ надаас асууж болно. Би
яриад эхэлвэл зогсохоо мэддэггүй муу зуршилтай. Би Монголд хоёр дахь удаагаа
ирж байна. Анх гурван жилийн өмнө ирж байсан. Гуравхан жилийн дотор Монгол улс
хурдацтай хөгжсөн байна.<o:p></o:p></span><br />
<span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt;"><br /></span></div>
<div style="background: white; line-height: 17.85pt; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt;">Монгол
улс бол өргөн уудам нутагтай, баялаг түүхтэй, хоёр хамгийн том зах зээлийн яг
дунд оршдог гэдгээрээ онцлогтой. Би хөх толботой төрсөн. Та бүхэн ч бас хөх
толботой төрсөн. Хөх толботой төрдөг хүмүүс дэлхийд нийт 1,3 тэрбум байдаг.<o:p></o:p></span><br />
<span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt;"><br /></span></div>
<div style="background: white; line-height: 17.85pt; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt;">Манай аав
надад “чи дэндүү их юм мэдэх юмаа. Гэхдээ мэдлэг чинь маш гүехэн” гэж хэлдэг
байсан. Аливаа зүйлийг ул суурьтай судалдаг байх хэрэгтэй. Нэг л зүйл дээр
гүнзгийрүүлэн судалж, сурах хэрэгтэй гэж зөвлөдөг байсан. Маш олон залуус
суралцах чадвар өндөртэй байдаг. Тэд ямар ч хичээлийг сонгон суралцаж болно.<o:p></o:p></span><br />
<span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt;"><br /></span></div>
<div style="background: white; line-height: 17.85pt; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt;">Сониуч
байна гэдэг танд юм сурах боломж байна гэсэн үг. Намайг хүмүүс их юм мэдэх юм,
ямар олон зүйл мэддэг юм бэ гэж гайхширдаг. Би тийм мундаг хүн биш. Би олон
удаа шалгалтандаа унаж муу дүн авч байсан. Харин олон удаа бүдэрч байсан
өнгөрсөн амьдралаасаа хүн бүтэлгүйтдэг юм байна. Энэ бол амьдралын нэг хэсэг юм
байна гэдэгтээ эвлэрсэн. Бусад хүн чамдзаавал туслах албагүй. Чи өөрөө өөртөө л
тусална. Өөртөө туслахын тулд сурах, дэвжих хэрэгтэй.Суралцах тусам илүү
зүйлийг сурах чадвартай болдог. Олон зүйлийг сурч болно. Би бага ч гэлтгүй
зүйлийг энд тэндээс сураад, мэдлэгийнхээ санг баяжуулдаг. Би маш олон зүйлийг
сонирхдог. Миний давуу тал бол сониуч зан. Энэ зан надад өдий түвшинд хүрэхэд
тусалсан. Тиймээс сониуч зантай бай. Бүх зүйлийг сонирхож бай.<o:p></o:p></span><br />
<span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt;"><br /></span></div>
<div style="background: white; line-height: 17.85pt; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt;">Би тийм
агуу хүн биш. Миний хамгийн том давуу тал бол би чадварлаг багийг бүрдүүлж
чадсан. Намайг төрөх үед технологийн хөгжил тийм сайн байгаагүй.<o:p></o:p></span></div>
<div style="background: white; line-height: 17.85pt; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt;">Бизнесээ
эхлүүлэхдээ мөнгө босгох гэж цаг хугацаа алдаад хэрэггүй. Хэрэглэгчдээ ойлгоход
хугацаа гарга. Миний нэгдүгээрт тавьдаг хүмүүс бол хэрэглэгчид. Хоёр дахь нь
манай компанийн ажилчид. Хамгийн сүүлд хөрөнгө оруулагчид ордог. Энэ бол миний
бизнест баримталдаг философи. Би өндөр технологийн компанитай болъё гэж бодсон.
Хамгийн сүүлийн үеийн технологийг ашиглана гэж бодсон. Гэвч технологийг
мэдэхийг хүсдэггүй, айдаг хүн олон. Би олон инженерээс бүтсэн багийг
бүрдүүлсэн. Богино хугацаанд амжилт гаргаж байгаадаа сэтгэл дүүрэн байсан. Ийм
учир үүгээрээ дамжуулж хүний амьдралыг өөрчлөх боломжтой юм байна гэж бодсон.
Дэлхийн хүн амын 70-80 хувь нь өндөр технологид дургүй. Харин технологийг
ашиглаад үр дүнд хүрэх юм байна гэдгийг мэддэг хүмүүс цөөхөн. Тийм хүмүүс бол
миний ирээдүйн үйлчлүүлэгчид юм гэж ойлгодог.<o:p></o:p></span><br />
<span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt;"><br /></span></div>
<div style="background: white; line-height: 17.85pt; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt;">30 жилийн
өмнө би том компаниудыг мөн амжилттай яваа хүмүүсийг үзэн яддаг байсан. Билл
Гейтс миний бүх ажлыг булаагаад авчихлаа гэж боддог байсан. Тэд миний дайсан
мэт санагддаг байлаа. Тэр үед би хандлагаа эхлээд өөрчлөх ёстой юм байна
гэдгийг ойлгосон.<o:p></o:p></span><br />
<span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt;"><br /></span></div>
<div style="background: white; line-height: 17.85pt; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt;">Боломжууд
хаа сайгүй байдаг. Хүмүүс гомдоллох тусам, түүний дотроос нь боломжийг олж
харах хэрэгтэй. Мөн хүмүүс юун талаар гомдоллоод байна, тэрийг нь боломж болгож
өгье гэж бодох хэрэгтэй.Монголын залуус сэтгэл дундуур байдаг мөн амархан бууж
өгдөг. Тэгэх бүрдээ өөрийн чинь өмнө шинэ дэлхий, шинэ ертөнц нээлттэй байгааг
бодох хэрэгтэй. Хуучин бид хэвлэмэл сонин уншдаг байсан. Манай аав сонин тэгж
бичсэн байна лээ, радиогоор тэгж ярьдаг гэж ярьдаг байсан. Тэдэндээ итгэдэг.
Гэтэл бид өнөөдөр маш олон эх сурвалжаас мэдээлэл авч байна. Өнөөгийн үе
интернэтэд байгаа бүх зүйлд итгэдэг. Тэгэхээр дэлхий бүхэлдээ өөрчлөгдөж байгаа
учир би ямар азгүй юм бэ гэж бодохын оронд би яаж өөрчлөгдөх вэ гэж бодох
хэрэгтэй.<o:p></o:p></span><br />
<span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt;"><br /></span></div>
<div style="background: white; line-height: 17.85pt; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt;">Залуус
өөрийгөө би азгүй, би бүтэлгүй гэж боддог мөртлөө намайг энэ дэлхийн хамгийн
азтай хүн гэж боддог байх. Билл гейтстэй уулзаж байснаараа ч гэдэг юмуу. <o:p></o:p></span></div>
<div style="background: white; line-height: 17.85pt; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt;">Гэтэл
тийм биш. Бид амьдралдаа эерэгээр хандах хэрэгтэй. Амжилтанд хүрсэн хүмүүс
байгаагаа үнэлж чаддаг, эерэг хандлагатай байдаг. Байнга гомдоллож байдаг
хүмүүс амжилтанд хүрэх нь юу л бол.<o:p></o:p></span><br />
<span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt;"><br /></span></div>
<div style="background: white; line-height: 17.85pt; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt;">Энэ
дэлхийд оюун санааны коэффицент, сэтгэл хөдлөлийн коэффицент гэж чухал зүйлс
байдаг. Хайрын коэффицент гэж бас бий. Хүмүүсийг хүндэлж, хайрлаж сурах хэрэгтэй.
Хүмүүс рүү инээмсэглэ. Тэгвэл тэд хариу инээмсэглэнэ. Хүмүүсийг хайрлавал тэд
таныг хайрлана. Өрсөлдөгчөө ч бас хайрлавал тэд ч таныг хайрлана. Энэ гурван
коэффицентийг байнга бодож, салшгүй юм гэдгийг ойлгох хэрэгтэй.<o:p></o:p></span><br />
<span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt;"><br /></span></div>
<div style="background: white; line-height: 17.85pt; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt;">Би тийм
амжилттай биш, би онц сурдаг биш. Гэхдээ надад эрүүл чийрэг бие байна, залуу
нас байна гэж бод. Өөрийгөө голоод л байвал хэн ч биш болно. Надад гэр бүл,
хайртай хүмүүс байна. Би бууж өгөхгүй, зүтгэнэ гэсэн чин эрмэлзэлтэй амьдрах
ёстой. Би заавал улстөрч, баян эсвэл өндөр амжилттай хүн болох ч албагүй.
Гэхдээ гэр бүл, өөрийгөө болгох хэмжээний мөнгө олж байгаа бол байгаадаа
талархаж байх хэрэгтэй.<o:p></o:p></span><br />
<span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt;"><br /></span></div>
<div style="background: white; line-height: 17.85pt; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt;">Ухаантай
хүн юу хүсч байгаагаа мэддэг. Илүү ухаантай нь юунаас татгалзаж чадах вэ гэдгээ
мэддэг. Чамд юу байна, юунаасаа татгалзаж чадах вэ гэдгээ салгаж ойлгодог болох
хэрэгтэй.Хүмүүс намайг их мөнгөтэй, баян гэж боддог. Гэхдээ би энэ мөнгө нь
хүмүүс надад итгэсэн учир надад ирсэн гэдгийг бодож, энэ мөнгийг би бусдынх гэж
боддог.<o:p></o:p></span></div>
<div style="background: white; line-height: 17.85pt; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt;">Залуус
санаагаа бодонгуутаа бизнесээ эхлүүлэх цаг болоогүй байжээ гэж боддог. Заавал
том компанид орох гэж, сайн даргатай болох гэж хичээх хэрэггүй. Мэдээж сайн
боссоос их зүйл сурч, үлгэр дуурайл болно.<o:p></o:p></span><br />
<span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt;"><br /></span></div>
<div style="background: white; line-height: 17.85pt; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt;">Яаж өсөн
дэвжих вэ гэж байнга бодох хэрэгтэй. Дөнгөж гуч гарсан идэр насандаа байгаа та
бүхний өмнө ирээдүй бүхэлдээ банйа.<o:p></o:p></span><br />
<span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt;"><br /></span></div>
<div style="background: white; line-height: 17.85pt; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt;">Та бүхэн
юуг их сайн хийж чадаж байна. Түүндээ л илүү их хүчин чадлаа төвлөрүүл. Би
залуу учир миний урд олон жил байна гэж бодож байгаа байх. Гэхдээ одооноос би
юуг илүү сайн хийж чадаж байнаа гэдгээ бодох хэрэгтэй. Харин 50, 60 хүрсэн үедээ
залууст яаж тусалж чадах вэ гэдэг талаар бодож эхлэх ёстой. Харин 70 хүрэх юм
бол наранд биеэ ээгээд жаргаж болно.<o:p></o:p></span><br />
<span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt;"><br /></span></div>
<div style="background: white; line-height: 17.85pt; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt;">Тийм учир
та бүхэн хэзээ ч битгий гомдоллож бай. Дэлхий өөрчлөгдөж байна. Илүү сайн, илүү
эерэг тал руугаа хөгжиж байна гэдгийг бид ойлгох ёстой. Би та бүхэнд өөдрөг
сэтгэлгээтэй байцгаа гэдгийг хэлмээр байна.Гэхдээ мэдээж хүн бүр ингэж
амьдардаггүй. Өнөөгийн энэ ертөнц маш хурдацтай өөрчлөгдөж байна. Өнөөдөр цаг
хугацааны эцэс биш.<o:p></o:p></span><br />
<span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt;"><br /></span></div>
<div style="background: white; line-height: 17.85pt; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt;">Ирээдүйдээ
ямар байх вэ гэдэг дээр хүн бүхэнд тодорхой томьёог хэлж өгч чадахгүй. Гэхдээ
технологийн хөгжил урагшилж байна, энэ дэмжлэгтэйгээр амжилтууд олон гарч
байна. Мэдээж тоног төхөөрөмж, ухаалаг машинууд олноор бүтээгдэж байна. Хэдэн
жилийн өмнө бид интернэт гэж юу байдгийг мэддэггүй байлаа. Гэтэл одоо бол
цахилгаан эрчим хүчтэй адил байдаг л зүйл болчихлоо.<o:p></o:p></span><br />
<span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt;"><br /></span></div>
<div style="background: white; line-height: 17.85pt; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt;">Ертөнц
ийм хурдан хөгжиж байгааг ойлгож, түүнээс боломжийг эрэлхийлж амьдрах ёстой.
Технологийн дэвшил 30 жил болж байж гардаг. Эхний 10 жилд судалгаа явдаг,
дараагийн 20 жилд боловсруулж, дараа нь ашиглаж эхэлдэг.<o:p></o:p></span><br />
<span style="color: #363636; font-family: arial, sans-serif; font-size: 10.5pt; line-height: 17.85pt;">Сайн тал
нь хүмүүсийг ахиж, дэвшихийг шаардаж байна. Интернэтийн технологийн ашиглалтын
үе буюу гурав дахь дээр нь явж байна. Өнөөгийн дэлхий дээр технологийн дэвшлийг
хэрхэн ашиглаж амьдрах вэ гэдгийг хүн бүр бодож байна. Сөрөг тал нь байгаль
дэлхийд маш их ачаалал ирж байна.Интернэт хөгжөөд дөнгөж 20, 30 жил л болж
байна. Энэ технологи улам хөгжиж, дэвшилтэт хэлбэртээ орж байна. Улам ашиглахад
дөхөм болж байна. Технологийн дэвшил сайн, муу талтай.</span></div>
<div style="background: white; line-height: 17.85pt; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt;">Глобальчлал
хүчирхэг эдийн засагтай орнуудыг л дэмжиж ирлээ. Харин интернэт бол гараагаа
эхэлж байгаа бүхнийг дэмжиж өгдөг нээлт юм. Ийм сайхан үед бид амьдарч байна.
Та бүхэн ийм сайхан, энэ их баялагтай оронд эзэн болж төрсөн. Тиймээс тархиа
сайн ажиллуулах хэрэгтэй. Энэ боломжуудыг өөрсдөдөө хэрхэн эерэгээр наалдуулах
вэ гэдгээ бодох хэрэгтэй.<o:p></o:p></span><br />
<span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt;"><br /></span></div>
<div style="background: white; line-height: 17.85pt; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt;">Бие
бялдраа бус оюун ухаанаа дасгалжуулж, цэнэглэж чадвал амжилтанд хүрч чадна
гэдгийг хэлмээр байна.<o:p></o:p></span><br />
<span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt;"><br /></span></div>
<div style="background: white; line-height: 17.85pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 10.5pt;">Анхаарал
хандуулсанд баярлалаа.<o:p></o:p></span></div>
<div style="background: white; line-height: 17.85pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="background: white; line-height: 17.85pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
translationclubhttp://www.blogger.com/profile/00619822547379646847noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5560507560914993002.post-24598603431370666592016-07-22T01:22:00.003+09:002016-07-22T01:22:35.840+09:00"БИ ХЭРХЭН АЖИЛЛАДАГ ВЭ?" - GOOGLE КОМПАНИЙН АХЛАХ ИНЖЕНЕР Б.БАТТУЛГА<h2 style="background: white; line-height: 22.5pt; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<br /></h2>
<h2 style="background: white; line-height: 22.5pt; margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm;">
<span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; font-weight: normal;">Өнөөдрийн
зочин маань дэлхийн хамгийн том компаниудын нэг Google-д ажилладаг монгол
инженер. 1998 онд Гүүгл-ийг үүсгэн байгуулагдсаны дараахан 11-р сургуулийг олон
улсын математикийн олимпиадын мөнгө, хүрэл, улсын математикийн олимпиадын хошой
алт, мөн физик, мэдээлэл зүйн медалиудтай төгссөн тэрбээр КТМС-д элсэн орж,
тэндээсээ Солонгос улсад суралцан бакалавр, магистрын зэргээ хамгаалжээ. Улмаар
2008 онд Гүүгл компанийг ид шуугиулж, шинэхэн төгсөгчдийн мөрөөдөл болж байх
үед шалгалт өгөн тэнцэж, Гүүглийн анхны монгол ажилтан болж байж. Гүүглийн
Солонгос дахь оффист 6 жил ажиллаад 2 жилийн өмнө дэлхийн мэдээллийн
технологийн салбарын “тархи” нь болсон Цахиур хөндий дэх компанийнхаа төв
оффист шилжин ирж, орон орны шилдэг инженерүүдтэй хамтран, та бидний өдөр тутам
хэрэглэдэг олон олон бүтээгдэхүүний ардах нарийн технологи дээр ажиллаж байна.
Үндсэн ажлынхаа зэрэгцээ Б.Баттулга инженер Монголынхоо хоёр ч технологийн
стартап компанид зөвлөхөөр ажиллаж байгаа юм.<o:p></o:p></span></h2>
<div style="background: white; line-height: 19.5pt; margin: 11.25pt 0cm 0.0001pt;">
<b><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt;">Байршил</span></b><span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt;">: АНУ, Калифорниа муж, Маунтайн Вью<br />
<b>Одоо хашиж буй ажил, албан тушаал</b>:<span class="apple-converted-space"> </span><a href="https://www.google.com/about/company/" style="cursor: pointer; transition: all 0.2s ease-in-out;" target="_blank"><span style="color: #0077dd;">Google</span><span class="apple-converted-space"><span style="color: #0077dd; text-decoration: none; text-underline: none;"> </span></span></a>компанийн ахлах софтвэйр инженер<br />
<b>Хэрэглэдэг гар утас</b>: Nexus 5<br />
<b>Хэрэглэдэг компьютер</b>: Macbook Pro Retina<br />
<b>Сошиал хуудсууд:<span class="apple-converted-space"> </span></b><a href="https://twitter.com/battulga11" style="cursor: pointer; transition: all 0.2s ease-in-out;" target="_blank"><span style="color: #0077dd;">@battulga11</span></a><span class="apple-converted-space"> </span>(твиттер)<o:p></o:p></span></div>
<div style="background: white; line-height: 19.5pt; margin: 11.25pt 0cm 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFGoE3GbSK2aph8cBZMLNLqfZ17Y3vZaF8Oj32wbAYC6Ywc9xriirdXHmvQRdcmuGaHKwJdK2SObyEmRj7hbT3Tm6IUUu_8KDva4gOey5IYMsu5rbYaX4_hBQspR6GSzhIWgpY4Bt_sIY/s1600/google+battulga.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFGoE3GbSK2aph8cBZMLNLqfZ17Y3vZaF8Oj32wbAYC6Ywc9xriirdXHmvQRdcmuGaHKwJdK2SObyEmRj7hbT3Tm6IUUu_8KDva4gOey5IYMsu5rbYaX4_hBQspR6GSzhIWgpY4Bt_sIY/s320/google+battulga.jpg" width="320" /></a></div>
<span style="color: #0077dd; font-size: 11pt; line-height: 18pt; text-transform: uppercase;">ТАНЫ
АЖЛЫН ХАМГИЙН ОНЦЛОХ АРГА БАРИЛ?</span><br />
<br />
<div style="background: white; line-height: 19.5pt; margin: 11.25pt 0cm 0.0001pt;">
<span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt;"><a href="https://www.google.com/about/company/" style="cursor: pointer; transition: all 0.2s ease-in-out;" target="_blank"><span style="color: #0077dd;">Гүүгл</span><span class="apple-converted-space"><span style="color: #0077dd; text-decoration: none; text-underline: none;"> </span></span></a>бол инженерт
суурилсан бүтэцтэй компани. Компанийн бүхий л шийдвэрүүдийг инженерүүд тооцоо
судалгаан дээр үндэслэн гаргаж байдаг. Инженерүүд удирдах ажил хийх
шаардлагагүй, харин менежер хүн бүтээгдэхүүнтэй холбоотой ямар нэгэн шийдвэр
гаргадаггүй. Харин тэд инженерүүдийг тав тухтай ажиллах боломжоор хангаж өгөх
үүрэгтэй байдаг. Гүйцэтгэх захиралтай ижил түвшний хоёр ч инженер Гүүгл-д бий.
Тэд менежерийн ажил огт хийдэггүй зөвхөн код бичдэг байх жишээтэй. Тийм учраас
Гүүглд инженер байх нь код бичихдээ зуун хувь төвлөрч, өчүүхэн жижиг зүйлсийг
хүртэл анхаарах боломжтой болгодог.<br />
<br />
Код бичихэд ажиллах орчин их чухал. Миний хувьд код бичдэг кийбордоо байнга авч
явдаг. Кийбордоо өөрт болон хэрэглэдэг програмдаа тохируулж өөрчилсөн болохоор,
өөрийн кийбордыг хэрэглэснээр цаг их хэмнэдэг. Жишээлэхэд, VIM гэсэн editor-т
зориулан “Caps Lock” болон “Ctrl” товчуудыг сольсон. Мөн хулгана болон
кийбордын хооронд гараа зөөхөд их цаг алддаг учраас богиносгосон кийборд
хэрэглэдэг. Хулгана хэрэглэх үед бугуйнд их ачаалал өгдөг учраас ажил дээрээ
баруун, зүүн гарын хоёр хулгана хэрэглэх жишээтэй. Эдгээр нь жижиг юм шиг
хэрнээ яах аргагүй ажлын бүтээмжид нөлөөлж байдаг.<span class="apple-converted-space"> </span><br />
<br />
Үүнээс гадна хаанаас ч, хэзээ ч ажлаа хийх боломжтой орчинг бүрдүүлж чадвал их
ажлыг зэрэг амжуулах боломжтой болдог. Үүний тулд лаптоп дээрээ код бичдэггүй.
Кодоо хаанаас ч хандах боломжтойгоор cloud дээр бичээд лаптоп болон ажлын
компьютерaa уг код руугаа хандахад ашигладаг. Ингэснээр хийж байгаа ажлаа шууд
орхиод гарахад, дараа нь хаанаас ч гэсэн яг хийж байснаасаа үргэлжлүүлэх
боломжтой. Ажиллах үед хамгийн их цаг алддаг зүйл бол хулгана удирдах байдаг.
Тиймээс хэрэглэж байгаа програмуудаа аль болох кийбордоор удирдах боломжтой
болговол их хурдтай ажиллах боломтой. Жишээлэхэд өдөрт ирдэг 200-300 имэйл тус
бүрийг хулганаар click хийхэд л зөндөө цаг алдана. Тиймээс gmail-ийн
shortcut-ийг хэрэглэнэ. Мөн дэлгэцийн хооронд шилжих, tab-уудын хооронд
шилжихэд мөн shortcut хэрэглэснээр хурдаа нэмэгдүүлэх боломжтой. Тэр байтугай,
тоо нэмэж хасах болон хөрвүүлэх зэрэг энгийн үйлдлүүдийг chrome browser-ийн
javascript develop tool-ийг ашиглавал маш хурдтайгаар хулганад хүрэлгүй хийх
боломжтой байдаг.<span class="apple-converted-space"> </span><br />
<br />
Ажлын явцад бусад харьцах гол хэрэгслүүд маань имэйл болон чат. Тиймээс имэйл
болон чат хэрэглэхдээ дараах дүрмийг баримталдаг: Имэйлийн гарчгийг хараад
унших эсэхээ шийдэх боломжтойгоор гол агуулгыг гарчиг дээрээ оруулах. Цаад хүн
маань өдөрт магадгүй өдөрт хэдэн зуун имэйл аваад харалгүй өнгөрөөсөн байж
магадгүй тул 2-3 имэйл бичээд, богино хугацаанд хариу авахгүй бол чатаар имэйл
явуулсан тухайгаа бичдэг. Чатаар бичихдээ заавал зорилгоо шууд бичээд үлдээдэг.
Ингэснээр нөгөө хүн маань цаг алдалгүй бодож үзээр хариугаа үлдээх боломжтой.
Зүгээр “Hi” гэж бичээд үлдээдэг хүмүүс бий. Энэ бол том алдаа.<o:p></o:p></span></div>
<div style="background: white; line-height: 19.5pt; margin: 11.25pt 0cm 0.0001pt;">
<span style="color: #0077dd; font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 18pt; text-transform: uppercase;"><b>ТА
ХАМГИЙН ИХ АШИГЛАДАГ, АШИГЛАХ ДУРТАЙ АЖЛЫН ХЭРЭГСЭЛ, ПРОГРАМ, АППЛИКЭЙШНЭЭСЭЭ
НЭРЛЭНЭ ҮҮ?</b></span></div>
<div style="background: white; line-height: 19.5pt; margin: 11.25pt 0cm 0.0001pt;">
<span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt;"><a href="http://www.topre.co.jp/en/products/elec/keyboards/" style="cursor: pointer; transition: all 0.2s ease-in-out;" target="_blank"><span style="color: #0077dd;">Realforce-ийн кэйборд</span></a><span class="apple-converted-space"> </span>ашиглах дуртай. VIM, VIM Screen-ийг
ашиглах дуртай. C+ дээр ихэвчлэн код бичнэ. Бусдаар бол ихэнх тохиолдолд
Гүүглийн аппуудыг хэрэглэдэг юм байна. Gmail, Docs, Maps, Sites гээд.<br />
<br />
Ер нь Гүүгл-д бүх л зүйлийг код бичиж хийдэг. Код бичдэггүй ажил гэж ер нь байхгүй.
Документ бэлдэхдээ ч код бичнэ, бүхий л үйлдлүүд код бичиж явагддаг. Ингэснээр
хэзээ, хэн, юуг, яаж өөрчилснийг бүрэн мэдэх боломжтой байдаг. Тийм учраас код
бичих хэрэгслүүдтэй байнга харьцана.<o:p></o:p></span></div>
<h3 style="background: white; line-height: 18pt; margin: 18.75pt 0cm 0.0001pt;">
<span style="color: #0077dd; font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 18pt; text-transform: uppercase;">ЦАГ
ХЭМНЭХ ХАМГИЙН САЙН АРГА ТАНЬ ЮУ ВЭ?</span></h3>
<div>
<div style="background: white; line-height: 19.5pt; margin: 11.25pt 0cm 0.0001pt;">
<span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt;">2-3 өөр хэлбэрийн ажлыг зэрэг хийх зүгээр байдаг. Заримдаа файл
compile хийх гэх мэт хэдэн минутын сул зай гарах үед нөгөө ажлууд руугаа шилжин
ажилладаг. Эдгээр дотор компанийн ч ажлууд байна, хувийнх ч байна. Үүнээс олон
ажил зэрэг амжуулъя гэвэл анхаарал сарниад, үр дүнтэй болохгүй л дээ.<o:p></o:p></span></div>
<h3 style="background: white; line-height: 18pt; margin: 18.75pt 0cm 0.0001pt;">
<span style="color: #0077dd; font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin; text-transform: uppercase;">ТА
ХИЙХ АЖЛЫН ЖАГСААЛТАА ЮУН ДЭЭР ХӨТӨЛДӨГ ВЭ?<o:p></o:p></span></h3>
<div style="background: white; line-height: 19.5pt; margin: 11.25pt 0cm 0.0001pt;">
<span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt;">Хийх ажлын жагсаалтаа улирлаар гаргадаг. Ингэхдээ хамгийн чухал
гэсэн зүйлсээ л бичнэ. Өдөр тутамд бол тусгайлан хөтөлдөггүй. Харин өдөр тутамд
эргэж санах шаардлагатай зүйлс байнга гарч байдаг. Эдгээрийг нэг online
document үүсгээд түүн дээрээ лог маягаар нэмээд явдаг. Нэмэхдээ дараа санаанд
орох түлхүүр үгүүд болон бага зэрэг хэрэгцээтэй мэдээлэл, линкүүдийг бичиж
үлдээдэг. Энэ документаа урт хугацааны санах ой маягаар хэрэглэдэг. Ингэснээр
юуг ч мартахгүй, нэг хийсэн зүйлээ дахиж ухах шаардлагагүй болдог.<span class="apple-converted-space"> </span><br />
<br />
Баг бүр өөр өөрийн онцлогтой. Манай баг бол өдөр тутмын ажил болон уулзалтын
тоог маш бага байлгахыг хичээдэг. Ингэснээр их цаг хэмнэдэг. Мөн код бичихээс
гадна тусдаа давхар бичиг баримт үйлдэхгүйг хичээдэг. Бүх зүйлийг код дотроо
коммент хэлбэрээр бичээд үлдээдэг. Ингэснээр код болон бичиг баримт хоорондоо
зөрөх, мөн давхар ажил хийхийг багасгадаг.<o:p></o:p></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8MsIPR0ThGWa9Pe344oIPtdH7D5-pryYzcCm9NctyCv2PaORhfb10k6fKxldJso0NsXVgx3opjkkN2lhIJ_ZgvA1G5bHFxeo-hjGNKC9oqnKy7IcvnYHKD49M26E-sxk1ehCj0i80QLo/s1600/google+battulga+1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8MsIPR0ThGWa9Pe344oIPtdH7D5-pryYzcCm9NctyCv2PaORhfb10k6fKxldJso0NsXVgx3opjkkN2lhIJ_ZgvA1G5bHFxeo-hjGNKC9oqnKy7IcvnYHKD49M26E-sxk1ehCj0i80QLo/s320/google+battulga+1.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="background: white; line-height: 19.5pt; margin: 11.25pt 0cm 0.0001pt;">
<span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt;"> </span><span style="color: #0077dd; font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 18pt; text-transform: uppercase;">ТА
ЯМАР ЗҮЙЛСИЙГ ХИЙХДЭЭ ГАРГУУД ВЭ?</span></div>
<div style="background: white; line-height: 19.5pt; margin: 11.25pt 0cm 0.0001pt;">
<span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt;">Хэцүү асуулт байна (инээв). Зөв, чухал, үр нөлөөтэй ажлыг олж
сонгож хийхдээ дажгүй болов уу. Аливаа ажлыг барьж авахаасаа өмнө их боддог.
Хэрэггүй, чухал биш зүйл хийхээс зайлсхийдэг.<o:p></o:p></span></div>
<div style="background: white; line-height: 19.5pt; margin: 11.25pt 0cm 0.0001pt;">
<span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt;"> </span><span style="color: #0077dd; font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 18pt; text-transform: uppercase;">ХИЙЖ
БАЙГАА АЖЛЫНХАА ОНЦЛОГООС ХУВААЛЦАНА УУ? ЭЕРЭГ САЙН БА ХЭЦҮҮ БЭРХШЭЭЛТЭЙ ТАЛУУД
НЬ ЮУ ВЭ?</span></div>
<div style="background: white; line-height: 19.5pt; margin: 11.25pt 0cm 0.0001pt;">
<span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt;">Гүүглийн Солонгос дахь салбарт байхдаа хайлтын системийн үр дүнг
эрэмбэлэх алгоритм, “trends detection”, “showtimes” зэрэг төслүүд дээр ажиллаж
байсан. Эдгээр нь шууд хэрэглэгчид хүрдэг бүтээгдэхүүн байсан. Энэ үед, олон
тэрбум хүний интернэт хэрэглээг судлах янз бүрийн туршилтууд явуулж,
хэрэглэгчийн талаар их зүйлийг сурч авсан. Сүүлдээ бүтээгдэхүүн дээрх ямар
өөрчлөлтийг хэрэглэгчид яаж хүлээж авахыг ерөнхийд нь мэдэх мэдрэмжтэй болдог
юм билээ.<span class="apple-converted-space"> </span><br />
<br />
Тэгээд Гүүглийн төв оффист ажиллан өөрийгөө сорих гэж Цахиурын хөндийд 2 жилийн
өмнө ирээд, одоо user action prediction engine дээр буюу хэрэглэгчдийн
дараагийн үйлдлийг таамаглах систем дээр ажиллаж байна. Дэд бүтэц дээр ажиллах
нь эцсийн бүтээгдэхүүн дээр ажиллахаас их өөр л дөө. Маш олон баг манай систем
дээр түшиглэн өөрсдийн бүтээгдэхүүн, үйлчилгээг хөгжүүлдэг учраас олон зүйлийг
бодолцож ажиллах ёстой байдаг. Youtube, Search, Google Now зэрэг 30 орчим
бүтээгдэхүүн энэ системийг ашигладаг. Үйлчлүүлэгч багууд маань жил орчим нэг
төсөл дээр ажиллаад бүтээгдэхүүнээ эцэслэн гаргах үедээ их ачаалалтай
ажилладаг. Харин бидний хувьд 30 орчим багийн яг тэр ачаалалтай үед нь хамтран
ажилладаг учраас байнгын өндөр ачаалалтай байхаас өөр аргагүй. Системийн
ажиллагаанд хэзээ ч алдаа гарч мэднэ. 15 минутын дотор шийдэхгүй бол асуудал аваарын
түвшинд шилжих аюултай. Ингэвэл асар богино хугацаанд олон сая долларын
алдагдал учирна. Тиймээс хэзээ ч утсаа унтрааж болохгүй.<o:p></o:p></span></div>
<div style="background: white; line-height: 19.5pt; margin: 11.25pt 0cm 0.0001pt;">
<span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt;"> </span><span style="color: #0077dd; font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 18pt; text-transform: uppercase;">ТА
ЯГ ОДОО ЮУН ДЭЭР ТӨВЛӨРӨН АЖИЛЛАЖ БАЙНА?</span></div>
<div style="background: white; line-height: 19.5pt; margin: 11.25pt 0cm 0.0001pt;">
<span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt;">Яг одоо амралтаараа Монголд ирчихээд байна. Гэхдээ ажлаасаа бүрэн
хөндийрөх бололцоо байхгүй л дээ. Өнөө өглөө л гэхэд 160 имэйл ирж.<span class="apple-converted-space"> </span><br />
<br />
Үндсэн ажлынхаа хажуугаар би Монголд стартап орчныг бий болгох, дутагдаад
байгаа юмыг нөхөж өгөх зорилгоор хоёр монгол стартапад анхан шатны хөрөнгө
оруулалт, менторын туслалцаа үзүүлж байгаа. Нэг нь интернэт худалдаа, нөгөө нь
видео чиглэлийн стартап. Технологийн салбарт хөрөнгө оруулагчид ямар нэг
санаанд биш хүнд хөрөнгө оруулдаг тул шинэ залуусыг дэмжиж, хэн гэдгээ
таниулахад нь хувь нэмрээ оруулахыг зорьж байна. Мөн яваандаа венчур капиталд
ажиллаж, хөрөнгө оруулалтын нарийн ширийнийг судлахыг хүсдэг.<o:p></o:p></span></div>
<div style="background: white; line-height: 19.5pt; margin: 11.25pt 0cm 0.0001pt;">
<span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt;"> </span><span style="color: #0077dd; font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 18pt; text-transform: uppercase;">МОНГОЛЫН
МЭДЭЭЛЛИЙН ТЕХНОЛОГИЙН КОМПАНИУД ГАДААДЫН ЗАХ ЗЭЭЛД АМЖИЛТТАЙ АЖИЛЛАХ ТҮВШИНД
ХҮРСЭН ҮҮ? ТА ЭНЭ ТАЛААР ЮУ ГЭЖ ДҮГНЭДЭГ ВЭ?</span></div>
<div style="background: white; line-height: 19.5pt; margin: 11.25pt 0cm 0.0001pt;">
<span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt;">Одоохондоо монгол компаниуд гадны зах зээлд амжилт үнэхээр амаргүй
юм билээ. Бидэнд хамгийн гол нь чадварлаг инженерүүд дутагдалтай байгаа. 10 жил
мэргэжлийн түвшинд код бичсэн монгол хүн гарын 10 хуруунд багтахаар цөөхөн
байна. Миний хувьд одоо л 8, 9 жил мэргэжлийн түвшинд код бичиж байна. Харин 10
жил мэргэжлийн түвшинд код бичсэн инженер 1000 орчим байвал Монголоос жинхэнэ
өндөр зэрэглэлийн компани байгуулах боломж бүрдэнэ. Ер нь аль ч улсын хөгжил
энэ тооноос шууд хамааралтай болж байгаа.<br />
<br />
Манай Монголд нэг буруу хандлага байдаг нь тухайн хүн ажилдаа яг мэргэшээд
ирэхээрээ “дарга” болоод юм уу өөр ажил хийгээд эхэлдэг. Бусдыгаа чирэх жинхэнэ
экспертүүд л компанийг нуруун дээрээ үүрч явдаг. Үүнтэй холбоотойгоор нэг том
жишээ хэлэхэд, Гүүглийн 2 топ инженерийн нэг нь<span class="apple-converted-space"> </span><a href="http://www.businessinsider.com/astounding-facts-about-googles-most-badass-engineer-jeff-dean-2012-1" style="cursor: pointer; transition: all 0.2s ease-in-out;" target="_blank"><span style="color: #0077dd; text-decoration: none; text-underline: none;">Жефф Дийн</span></a><span class="apple-converted-space"> </span>гэж хүн байдаг. АНУ-ын Шинжлэх ухааны
академийн гишүүн. Энэ хүн орчин цагийн компьютерийн шинжлэх ухааныг үндэслэгч
гэж хэлэхэд бараг хилсдэхгүй. Зөвхөн судлаач биш, Гүүгл компанийн бүхий л суурь
кодуудыг энэ хүн бичсэн. Одоо ч өдөржингөө код бичдэг, зэрэглэлээрээ гүйцэтгэх
захирлын түвшний хүн хэрнээ. АНУ-д л ийм хэмжээний экспертүүдийг бэлдэж чадаж
байна. Стартап экосистем бүрдэхэд ийм экспертүүдээс гадна, санхүүгийн эрсдэлийг
даах хөрөнгө оруулагчид, амьдралаараа дэнчин тавих энтрепренерүүд, судалгаа
хийдэг профессорууд, оюутнууд гээд олон талын хүмүүс хэрэгтэй. Солонгост жишээ
нь бусад бүх зүйл нь байгаа ч ийм шилдэг экспертүүд байхгүйгээс экосистем нь
сайн бүрдэхгүй байгаа. Үүнийгээ ч тэд мэдээд шийдэх арга замыг эрэлхийлсээр
байна. Тийм ч учраас би жинхэнэ эксперт болж, бас энэ салбарт хөл тавьж буй
залууст ирээдүйд эксперт болоход нь үлгэр дууриал үзүүлэх зорилготой.<span class="apple-converted-space"> </span><br />
<br />
Түүнээс гадна монголчууд чадна гэдгийг бид хараахан баталж нотолж хараахан
чадаагүй байна. Бүтээгдэхүүн, үйлчилгээг гаргаад түүндээ Монгол гэдэг нэр
оруулахад л хөрөнгө оруулагчид шууд нүүр буруулах магадлалтай. Монголын 3 сая
хүнтэй зах зээлд дэндүү жижиг учраас бусдын анхаарлыг татдаггүй. Тиймээс монгол
гэдгээ тодотголгүй, том зах зээлд чиглэсэн бүтээгдэхүүн гаргаж байж дэмжлэг
авах магадлалтай. Харин Монголынхоо зах зээлд бүтээгдэхүүнээ туршин дата
цуглуулж, туршилт ийм боллоо гэж датагаа үзүүлээд, бусад зах зээлд ийм байх
боломжтой гээд явахад боломжтой санагдсан. Харин туршаагүй санааг барьж авч
гадны зах зээлд гарах боломж тун бага.<o:p></o:p></span></div>
<h3 style="background: white; line-height: 18.0pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 18.75pt;">
<span style="color: #0077dd; font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin; text-transform: uppercase;">ТЕХНОЛОГИЙН
САЛБАРТ ОДОО ЯВАГДАЖ БУЙ ТОМООХОН ӨӨРЧЛӨЛТ, ИРЭЭДҮЙН ХАНДЛАГЫН ТАЛААР ТА МАНАЙ
УНШИГЧДАД СОНИРХУУЛАХГҮЙ ЮУ?<o:p></o:p></span></h3>
<div style="background: white; line-height: 19.5pt; margin: 11.25pt 0cm 0.0001pt;">
<span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt;">Химийн урвалууд, цөмийн физик, механик инженеринг гээд бүх л зүйлд
маш их алдаа гардаг. Харин хүн төрөлхтөн 100 удирдаж буй нэг л зүйл байгаа нь
дижитал ертөнц юм. Тиймдээ ч цаашид бүх зүйлийг дижитал болгох сонирхол бий.
Интернет, мобайл гээд бидний амьдралыг орвонгоор эргүүлсэн том өөрчлөлтүүд бүгд
л софтвер дээр суурилсан. Одоо дэлхийн топ компаниудын хэд нь софтверийн
компани болж хувирсныг хараарай. Apple, Google, Microsoft, Facebook, Alibaba,
Amazon гэсэн энэ тоо цаашаа улам нэмэгдэнэ. Бизнесийн бүх салбарт софтверийн
тусламжтайгаар асар их өөрчлөлтийн эрин үе ирж байна.<span class="apple-converted-space"> </span><a href="http://www.airbnb.com/" style="cursor: pointer; transition: all 0.2s ease-in-out;" target="_blank"><span style="color: #0077dd; text-decoration: none; text-underline: none;">Airbnb</span></a>,<span class="apple-converted-space"> </span><a href="http://www.teslamotors.com/" style="cursor: pointer; transition: all 0.2s ease-in-out;" target="_blank"><span style="color: #0077dd; text-decoration: none; text-underline: none;">Tesla</span></a>,<span class="apple-converted-space"> </span><a href="http://www.squareup.com/" style="cursor: pointer; transition: all 0.2s ease-in-out;" target="_blank"><span style="color: #0077dd; text-decoration: none; text-underline: none;">Square</span></a>,<span class="apple-converted-space"> </span><a href="http://www.uber.com/" style="cursor: pointer; transition: all 0.2s ease-in-out;" target="_blank"><span style="color: #0077dd; text-decoration: none; text-underline: none;">Uber</span></a>бол
үүний тод жишээ. Цахиурын хөндий одоо бизнесийн бүхий л салбаруудыг эзэлж эхэлж
байна.<br />
<br />
Одоо бид IoT буюу “<a href="http://battulga11.blogspot.com/2015/03/internet-of-things.html" style="cursor: pointer; transition: all 0.2s ease-in-out;" target="_blank"><span style="color: #0077dd; text-decoration: none; text-underline: none;">Зүйлсийн
интернэт”</span></a>-ийн үед явж байгаа. Энэ бол асар том өөрчлөлт. Компьютер
гэлтгүй бүх л төхөөрөмж интернэтэд холбогдон ухаалаг ажиллагаатай болж байна.
Тун удахгүй хүн төрөлхтнийг Artificial intelligence буюу “<a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Artificial_intelligence" style="cursor: pointer; transition: all 0.2s ease-in-out;" target="_blank"><span style="color: #0077dd; text-decoration: none; text-underline: none;">Хиймэл оюун</span></a>” гэсэн
үүнээс том өөрчлөлтийн үе угтах болно. Мөн л софтверийн салбар. Томоохон
компаниуд хүний уураг тархинаас илүү үзүүлэлттэй хиймэл тархинуудыг
бүтээгдэхүүндээ ашиглаж эхэлж байна. Жишээ нь зураг таних, яриаг текст болгох
гээд тодорхой үйлдлүүдийг машин хүнээс илүү гүйцэтгэж чаддаг болсон. Энэ бол
зөвхөн эхлэл. Одоогийн хиймэл оюунд хэрэглэгдэж буй аргачлалууд маань цоо шинэ
юм биш л дээ. 1960, 70-аад оны үеэс гарч эхэлсэн санаанууд. Харин одоо яагаад
дэвшил гараад байна вэ гэвэл их хэмжээний мэдээллийг боловсруулах төхөөрөмжүүд
бий болж байна. Фэйсбүүк, Гүүгл зэрэг том компаниудад буй топ инженерүүд хиймэл
оюун дээр ажиллаж эхэлсний үр дүн эхнээсээ гарч байна. Саяхан Гүүглийн хөгжүүлж
буй хиймэл оюун ухааны алгоритм AlphaGo дэлхийн хамгийн түвэгтэй оюун ухааны
спорт гэгддэг го даамын дэлхийн хамгийн шилдэг тамирчин Ли Седолыг ялж<span class="apple-converted-space"> </span><a href="https://www.theguardian.com/technology/2016/mar/15/googles-alphago-seals-4-1-victory-over-grandmaster-lee-sedol" style="cursor: pointer; transition: all 0.2s ease-in-out;" target="_blank"><span style="color: #0077dd; text-decoration: none; text-underline: none;">шуугиан
дэгдээлээ</span></a>. Жил бүр 200 шинэ нүүдэл нээгдэж, боломжит нүүдлийн тоо нь
10-ын 761 зэрэгтэй тэнцдэг, энэ тоглоомын хамгийн шилдэг тамирчны эсрэг өөрөө
суралцдаг зарчимтай алгоритм бүхий AlphaGo эхний гурван тоглолтондоо дараалан
ялсан. Эндээс машин, хүн хоёр ялгаагүй юм байна гэсэн үр дүн гарч байна. Сэтгэн
бодох нь хүний өмч гэсэн үзэл няцаагдлаа гэсэн үг.<br />
<br />
Энэ салбарт хүлээгдэж буй зүйл бол зөвхөн хиймэл оюунд зориулагдсан машин бүтээх
асуудал юм. Ийм машиныг бүтээгээд дараа нь хямд компьютерүүд гаргах
шаардлагатай. Одоохондоо, хэрэглээнд гарахуйц бүтээгдэхүүн бий болгоход маш их
өртөгтэй байгаа. Үүнийг зөвхөн Google, Facebook Microsoft, Amazon зэрэг
компаниуйд л хэрэгжүүлэх боломжтой хэмжээнд байна. Хэрвээ үүнийг хямдаар хийх
боломжтой болбол ямар бүтээгдэхүүнүүд бий болохыг таашгүй юм. Хүмүүс бид ёстой
зоо паркийн амьтад шахуу болчихоод, монголчууд бид өнгөрсөн түүхээ байн байн
сөхөж сэтгэлээ баясгадаг шиг нийт хүн төрөлхтөн бидний бүтээсэн роботууд тэр
гарагийг эзэлж гэнэ, тэгж гэнэ, ингэж гэнэ гээд ярилцаад сууж байж мэдэх юм шүү
(инээв).<span class="apple-converted-space"> </span><br />
<br />
Юутай ч хиймэл оюуны үе эхлэх үед мэдээллийн технологийн бус салбар гэж
үндсэндээ үгүй болно. Тийм ч учраас улс орнууд өдгөө софтверийг 1-р ангийн
хүүхдүүдэд зааж эхэлж байна. Бид ч үүнээс хоцрох ёсгүй юм.<o:p></o:p></span></div>
<div style="background: white; line-height: 19.5pt; margin: 11.25pt 0cm 0.0001pt;">
<span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt;"> </span><span style="color: #0077dd; font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 18pt; text-transform: uppercase;"><b>ТА
АЖИЛЛАЖ БАЙХ ҮЕДЭЭ ХӨГЖИМ СОНСДОГ УУ? ЯМАР ТӨРЛИЙН ХӨГЖИМД ДУРТАЙ ВЭ</b>?</span></div>
<div style="background: white; line-height: 19.5pt; margin: 11.25pt 0cm 0.0001pt;">
<span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt;">Ажиллаж байгаа үед сонсдоггүй. Ажлаа дуусгасны дараа зорьж хөгжим
сонсох үе бий. Бүх л төрлийн хөгжим сонсоно. Голдуу сүүлийн үеийн.<o:p></o:p></span></div>
<h3 style="background: white; line-height: 18pt; margin: 18.75pt 0cm 0.0001pt;">
<span style="color: #0077dd; font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin; text-transform: uppercase;">ТАНЫ
СҮҮЛД УНШИЖ ДУУСГАСАН БОЛОН ОДОО УНШИЖ БУЙ НОМ?<o:p></o:p></span></h3>
<div style="background: white; line-height: 19.5pt; margin: 11.25pt 0cm 0.0001pt;">
</div>
<div style="background: white; line-height: 19.5pt; margin: 11.25pt 0cm 0.0001pt;">
<span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt;">Гүүгл-д 2 жилийн өмнөх мэдлэг мэдлэг биш болчихдог, өөрөөр хэлбэл
бүх зүйл байнга шинэчлэгдэж байдаг тул жаахан юм хийх болсон ч асар их уншиж
судлах хэрэгтэй болдог. Юу ч хийсэн, тэр нь дандаа шинэ, ойлгомжгүй зүйлс
байдаг. Учир нь Гүүгл хүний мэдэж болох юмыг хийхгүй гэдэг зарчимтай. Тухайн
зүйл нь хүний уншиж судлаад мэдчих юм байвал түүнийг автоматжуул, хүний мэдэх
боломжгүй тийм ярвигтай зүйлсийг бид хийж байх ёстой байдаг гэсэн үг. Тийм ч
учраас тухайн сэдвээр сүүлийн үеийн судалгааны ажлуудыг байнга л уншиж байдаг.
Залуус маань ч гэсэн өөрийн сонирхдог судалдаг сэдвээр сүүлийн үеийг
судалгаануудыг уншиж байх хэрэгтэй. Харин сүүлийн үед бусад салбарын ном унших
зав тун бага гарч байна даа.<o:p></o:p></span></div>
<h3 style="background: white; line-height: 18.0pt; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 18.75pt;">
<span style="color: #0077dd; font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin; text-transform: uppercase;">ТА
ИЛҮҮ НЭЭЛТТЭЙ ХҮН ҮҮ, ЭСВЭЛ ИЛҮҮ ДОТОГШОО ХҮН ҮҮ? ЭНЭ НЬ ТАНЫ АЖИЛД ЯАЖ
НӨЛӨӨЛДӨГ ВЭ?<o:p></o:p></span></h3>
<div style="background: white; line-height: 19.5pt; margin: 11.25pt 0cm 0.0001pt;">
<span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt;">Инженерүүд дундаа бол нээлттэй талдаа байх шүү (инээв). Би
сэтгэлийн хөдөлгөөн багатай хүн. Юманд хөөрч догдлох, гутарч гуниглана гэж
барагтай байхгүй. Энэ маань ажил дээр давуу тал болдог.<o:p></o:p></span></div>
<h3 style="background: white; line-height: 18pt; margin: 18.75pt 0cm 0.0001pt;">
<span style="color: #0077dd; font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin; text-transform: uppercase;">ТА
ХЭДЭЭС ХЭДЭН ЦАГИЙН ХООРОНД УНТДАГ ВЭ? <o:p></o:p></span></h3>
<div style="background: white; line-height: 19.5pt; margin: 11.25pt 0cm 0.0001pt;">
<span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt;">Ер нь ажил байхгүй бол 23 цагаас хэтрэлгүй унтахыг хичээдэг.
Тэгээд өглөө 7 цагт сэрүүлэггүй босчихдог. Өглөө босоод хүүхдүүдээ цэцэрлэг
сургуульд нь хүргэж өгөөд ажил руугаа явна. Шөнөжин сууж ажиллах үе бол мэдээж
зөндөө. Өдөрт 2-3 цагийн нойртой 7 хоног явах үе ч байна.<o:p></o:p></span></div>
<h3 style="background: white; line-height: 18pt; margin: 18.75pt 0cm 0.0001pt;">
<span style="color: #0077dd; font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 11.0pt; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin; text-transform: uppercase;">ТАНЫГ
АЖИЛЛААГҮЙ ҮЕД ЧИНЬ ХААНААС ОЛЖ БОЛОХ ВЭ?<o:p></o:p></span></h3>
<div style="background: white; line-height: 19.5pt; margin: 11.25pt 0cm 0.0001pt;">
<span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt;">Хоббинуудаа бүгдийг хаясан ш дээ (инээв). Гэртээ ирээд ажилгүй бол
унтаж амрахыг хичээдэг.<o:p></o:p></span></div>
<div style="background: white; line-height: 19.5pt; margin: 11.25pt 0cm 0.0001pt;">
<span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt;"> </span><span style="color: #0077dd; font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 18pt; text-transform: uppercase;">ТА
ХЭНЭЭС, ЮУНААС УРАМ ЗОРИГ, ЭРЧ ХҮЧ ОЛЖ АВДАГ ВЭ?</span></div>
<div style="background: white; line-height: 19.5pt; margin: 11.25pt 0cm 0.0001pt;">
</div>
<div style="background: white; line-height: 19.5pt; margin: 11.25pt 0cm 0.0001pt;">
<span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt;">Энэ асуултанд жаахан сонирхолгүй хариулах нь дээ (инээв). Сэтгэл
санааны хувьд стресст орох, тогтворгүй байх асуудал гардаггүй болохоор
төлөвлөснийхөө дагуу л ажиллаад, хийх ёстойгоо хийгээд явдаг. Эргээд харахад
карьер маань ч гэсэн яг л төлөвлөсний дагуу ямар нэгэн огцом өөрчлөлтгүй яваад
л байгаа.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<br />
<div style="background: white; line-height: 19.5pt; margin: 11.25pt 0cm 0.0001pt;">
<span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt;"> </span><span style="color: #0077dd; font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 18pt; text-transform: uppercase;">ТАНЫ
АМЬДРАЛДАА АВЧ БАЙСАН ХАМГИЙН САЙН ЗӨВЛӨГӨӨ?</span></div>
<div style="background: white; line-height: 19.5pt; margin: 11.25pt 0cm 0.0001pt;">
<span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt;">Би 10 жилдээ зөвхөн математик л нүддэг байв. Бусад хичээлээ нэг их
тоохгүй. Компьютерийн шинжлэх ухааны нэг жаахан хэсэг болох алгоритм нь
математиктай төстэй учир алгоритмоор дамжаад мэдээлэл зүйд сонирхолтой болсон.
Солонгост бакалавртаа голдуу л математикийн хичээлүүд сонгосоор байгаад давхар
математикийн мэргэжилтэй төгссөн. Магистрт орсон хойноо ч судалгаа хийхдээ
математикт илүү суурилсан судалгаа хийсэн. Математикийг төгс төгөлдөр, гоо
сайхан зүйл гэж шүтэж явсан хүн тэгж тэгж бүхэл бүтэн 8 жилийн дараа жинхэнэ
софтвер инженер ямар байх ёстой, хэнтэй хаашаа уралдах ёстойг ухаарч эхэлж
байгаа юм. Тухайн үед бидэнд яриад зөвлөх мэргэжилтнүүд байсан бол илүү хурдан
хөгжих боломжтой байсан болов уу. Тиймээс хойчийн дүү нартаа мэддэг чаддагаа
зөвлөхийг хичээдэг.<o:p></o:p></span></div>
<div style="background: white; line-height: 19.5pt; margin: 11.25pt 0cm 0.0001pt;">
<span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt;"> </span><span style="color: #0077dd; font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt; line-height: 18pt; text-transform: uppercase;">ЗАЛУУСТ
ХАНДАН НЭГ ЗӨВЛӨГӨӨ ӨГӨӨЧ ГЭВЭЛ ТА ЮУ ГЭХ ВЭ? </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxRoUIbBgoqIoA-AjDrHqFjC4JFVgtc74wfHtToYAB6O8mpt6cZXhPGMdYlKLf28yqLM_hOOzmNjhgL_whSNjGy4Lgg9epoF4hEllgUHQuV_ovFrGKSQNdk3eU4xxmWXw68JFsOO7ekEg/s1600/google+battulga+2.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="211" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxRoUIbBgoqIoA-AjDrHqFjC4JFVgtc74wfHtToYAB6O8mpt6cZXhPGMdYlKLf28yqLM_hOOzmNjhgL_whSNjGy4Lgg9epoF4hEllgUHQuV_ovFrGKSQNdk3eU4xxmWXw68JFsOO7ekEg/s320/google+battulga+2.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div style="background: white; line-height: 19.5pt; margin: 11.25pt 0cm 0.0001pt;">
<span style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt;">Төвлөрөх хэрэгтэй л гэж хэлнэ дээ. Барьж авсан зүйлдээ
тууштай, эцсийг нь хүртэл явах хэрэгтэй.<span class="apple-converted-space"> </span><br />Мөн энэ далимд нэг хэлмээр байгаа зүйл бол одоо цагт технологийн том
компаниудад дөнгөж их сургуулиа төгсөөд орох нь ажиллаж байгаад орохоос илүү
хялбар байдаг. Дөнгөж сургууль төгссөн залуусын юу хийж бүтээснийг харахаас
илүү юм хурдан сурах, хүлээж авах чадварыг нь шалгадаг. Мөн Монголд сургуулиа
төгссөн залуу байлаа гэхэд, цаад хүмүүс АНУ-ын сургуулиудтай харьцуулж
мэдэхгүй. Энэ тохиолдолд өөрийгөө таниулах хоёр арга бий. Нэг нь интернетээр
олон улсын тэмцээнүүдэд сайн оролцох явдал. Мөн эдгээр том компаниудад буй
ажиллаж буй монголчуудаас тодорхойлох захидал авах.<o:p></o:p></span></div>
<div style="background: white; line-height: 19.5pt; margin: 11.25pt 0cm 0.0001pt;">
<i><span lang="MN" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt;">Эх сурвалж: www.unread.today</span></i><i><span lang="MN" style="font-family: Calibri, sans-serif; font-size: 11pt;"><o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
translationclubhttp://www.blogger.com/profile/00619822547379646847noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5560507560914993002.post-65784438843094747102016-06-27T11:16:00.002+09:002016-06-27T11:16:56.173+09:00Эх хэлнийхээ илэрхий эмгэгийг эдгээе!<div class="MsoNormal" style="background: white; margin-bottom: 7.5pt;">
<br /></div>
<div style="background: white; line-height: 17.85pt; margin-bottom: 7.5pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 7.5pt; text-align: justify;">
<strong><span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.5pt;">“Сургаал”</span></strong><span class="apple-converted-space"><b><span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.5pt;"> </span></b></span><span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.5pt;">гэхэд зөөлний тэмдэг бичнэ
бичихгүй,<span class="apple-converted-space"><b> </b></span><strong>“авьяас”</strong><span class="apple-converted-space"><b> </b></span>гэхэд зөөлөн биш, хатуу нь
байна гэж маргалддаг дарга, цэрэг олон. Тэгвэл энэ мэт маргаан багасаж, дарга
цэрэг бүгдээрээ дагаж мөрдөх журамтай болжээ. Төрийн хэлний зөвлөл хуулинд
заасан үүргийнхээ дагуу элдэв янзаар бичдэг 700 үгийг хэрхэн жигдэлснээс толилуулъя...<o:p></o:p></span></div>
<div style="background: white; box-sizing: border-box; line-height: 17.85pt; margin: 7.5pt 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.5pt;">...БИЛИГ-БЭЛГЭ-БЭЛЭГ
гээд нэг хоёрхон үсгийн наана цаанаас болж толгой эргэдэг хэдэн үгийг
цэгцэлжээ. Энэ үгсийг ардах, урдах үгтэй нь хамт ингэж тогтоож аваарай. Оюун
билиг, бэлгэ тэмдэг, бэлэг дурсгал; миний доор байна, чамаас дор дуулдаг; отго
жинс, отог аймаг; гарын саарь, голын сайр; далайн түвшин, төлөв төвшин; хүүхдээ
хөхүүлэх, хөхиүлэн дэмжих; яриа хэлэлцээ, гэрээ хэлэлцээр; нүдний цэцгий,
цөцгийн тос; нас чацуу, ирэхийн сацуу; шарагчин хонин жил, шаргагчин гүү; шашны
сургаал, бурханы шажин.<o:p></o:p></span></div>
<div style="background: white; box-sizing: border-box; line-height: 17.85pt; margin: 7.5pt 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.5pt;">Бүл<strong style="box-sizing: border-box;">тгэ</strong>р
туулайн нүд бүл<strong style="box-sizing: border-box;">тгэ</strong>нэнэ, харин бүл<strong style="box-sizing: border-box;">тэг</strong>нэхгүй гэж Ө, Омэт
эгшгүүд нь бөндгөнөж бондгоноод тогтож өгдөггүй, гадаад байдал дүрслэх хэсэг
үгийг үндэстэй нь бэхэлжээ, дөрөвдүгээрт. Цаашлаад бөн<strong style="box-sizing: border-box;">дгө</strong>рөөс бөн<strong style="box-sizing: border-box;">дгө</strong>нөх,
дар<strong style="box-sizing: border-box;">вага</strong>раас
дар<strong style="box-sizing: border-box;">вага</strong>нах
үүснэ гэнэ. Энэ зарчмаар жи<strong style="box-sizing: border-box;">рвэ</strong>гэр, сэ<strong style="box-sizing: border-box;">рвэ</strong>гэр,
хав<strong style="box-sizing: border-box;">чга</strong>нах,
хул<strong style="box-sizing: border-box;">чга</strong>нах,
э<strong style="box-sizing: border-box;">рвэ</strong>гэр
гэж Д-Г, Р-В, Ч-Г, Ж-Г гийгүүлэгчүүдийн дунд эгшиг бичихгүй нь ээ. Харин дуу
авиа дүрслэх сэр<strong style="box-sizing: border-box;">жигнэ</strong>, хар<strong style="box-sizing: border-box;">жигна</strong>, шар<strong style="box-sizing: border-box;">жигна</strong><span class="apple-converted-space"> </span>гэх мэт үгсэд<span class="apple-converted-space"> </span><strong style="box-sizing: border-box;">“-жигна, -жигнэ, -жигно, -жигнө”</strong>,
хан<strong style="box-sizing: border-box;">гина</strong>,
жин<strong style="box-sizing: border-box;">гэнэ</strong>,
ган<strong style="box-sizing: border-box;">гина</strong>,
хүн<strong style="box-sizing: border-box;">гэнэ</strong><span class="apple-converted-space"> </span>мэт үгсэд<span class="apple-converted-space"> </span><strong style="box-sizing: border-box;">“-гина, -гино, -гэнэ, -гөнө”</strong><span class="apple-converted-space"><b> </b></span>залгахаар журамласан байна...<o:p></o:p></span></div>
<div align="right" style="background: white; box-sizing: border-box; line-height: 17.85pt; margin: 7.5pt 0cm 7.5pt 252pt; text-align: right;">
<em style="box-sizing: border-box;"><span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.5pt;">“Егөөтэй 99 тайлбар” номын
“Дураараа дургисан долоон зуун үгийг журамлалаа” өгүүллийн хэсгээс</span></em><span style="color: #363636; font-family: "Arial",sans-serif; font-size: 10.5pt;"><o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
translationclubhttp://www.blogger.com/profile/00619822547379646847noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5560507560914993002.post-25870144994941906682016-06-08T23:46:00.002+09:002016-06-08T23:46:29.050+09:00Эх хэлнийхээ элдэв сониноос хуучилъя<div style="background: white; margin-bottom: 18.75pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 18.75pt; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: Roboto-Regular, serif;">Улаанбаатар хотоос Төв аймаг явах замын хамгийн анхны даваа
болох Айдсын даваа утгаа алдсан газар усны нэрийн нэг. Манжийн элчийн хатуу
зарлигаас айж сандарсан монголчууд ийм нэрийг өгсөн гэдэг. Харин газар усны нэр
судлаач О.Сүхбаатар манжаас өмнөх түүхийг ярина. Түүнийхээр “Байц”-ын даваа гэх
анхны нэр цагийн урсгалд “Байдас”-ын даваа болжээ. Явсаар “</span><strong style="color: #363636; font-family: Roboto-Regular, serif;">у</strong><span style="color: #363636; font-family: Roboto-Regular, serif;">мартах”-ын “у”, “</span><strong style="color: #363636; font-family: Roboto-Regular, serif;">о</strong><span style="color: #363636; font-family: Roboto-Regular, serif;">ногдох”-ын “о”
гээгдэж</span><span class="apple-converted-space" style="color: #363636; font-family: Roboto-Regular, serif;"> </span><strong style="color: #363636; font-family: Roboto-Regular, serif;">мартах, ногдох</strong><span class="apple-converted-space" style="color: #363636; font-family: Roboto-Regular, serif;"> </span><span style="color: #363636; font-family: Roboto-Regular, serif;">болсон шиг “б” нь хаягдан “Айдас”-ын
даваа болсон байх юм.</span></div>
<div style="background: white; margin-bottom: 18.75pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 18.75pt; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "Roboto-Regular",serif;">Уул усны нэр угаасаа л хувьсан өөрчлөгддөг. Жишээлбэл, Богд уул
12-13 дугаар зуунд Хэрэйдийн Ван хан нутаглаж байсан учир Хан-Уул, тахиж шүтдэг
болсноор Дүнжингарав, Богдууд байнга нутаглах болсноос хойш Богдхан, оросууд
Ленин уултай болсноор Чойбалсан уул гэж нэрлэгдсээр өнөөгийн Богдхан
уулаараа тогтсон тухай мөн О.Сүхбаатар багш хуучилсан...<o:p></o:p></span></div>
<div style="background: white; margin-bottom: 18.75pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 18.75pt; text-align: justify;">
<span style="color: #363636; font-family: "Roboto-Regular",serif;">Газар усны нэрийг түүх, үе үеийн нийгмийн байдлыг хөөн
тогтоож,угсаатанзүй, газарзүй, шашин судлал, соёл судлал, хэл шинжлэлийн талаас
зэрэгцүүлэн судалж тайлбарлууштай.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div align="right" style="background: white; margin-bottom: 18.75pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 18.75pt; text-align: right;">
<em><span style="color: #363636; font-family: "Roboto-Regular",serif;">“Егөөтэй 99 тайлбар” номын “Улиас
ургуулсан чонын улиа” өгүүллийн хэсгээс</span></em><span style="color: #363636; font-family: "Roboto-Regular",serif;"><o:p></o:p></span></div>
translationclubhttp://www.blogger.com/profile/00619822547379646847noreply@blogger.com0