Англи хэлний орчуулагч-сэтгүүлчийн 4-9 ангийн оюутан Б. Эгшиглэн Америкийн яруу найрагч Чарльз Буковскийн “Friends within the Darkness” шүлгийг орчуулснаа Орчуулгын клубын гишүүн оюутнууд хийгээд үе тэнгийнхэндээ толилуулж байна.
 

Америкийн яруу найрагч Чарльз Буковски (1920-1994) бол баян нийгмийн ядуу хэсгийнхний дуу хоолой болсон найрагч. Тэрээр Германд төрсөн Америкийн уран бүтээлч юм. Буковскийн уран бүтээлийн гол сэдэв бол түүний бүхий л амьдралаа өнгөрүүлсэн Нью-Йорк хотын аж амьдрал байх ажээ. Гаднаас нь харахад хачин гял цял энэ хотын хамгийн гүнд өл хоосноо шүлгээр дарж явдаг тэр мэт хүмүүс амьдардаг юм шүү, амьд бий шүү гэдгийг Буковский энгийн агаад задгай бичлэгтэй , бодит амьдралын харанхуй мухраас дуулсан бор агаад эрс тэс шүлгүүдээрээ тунхагласаар ирсэн юм.

Friends within the Darkness
by Charles Bukowski

I can remember starving in a
small room in a strange city
shades pulled down, listening to
classical music
I was young I was so young it hurt like a knife
inside
because there was no alternative except to hide as long
as possible--
not in self-pity but with dismay at my limited chance:
trying to connect.
the old composers -- Mozart, Bach, Beethoven,
Brahms were the only ones who spoke to me and
they were dead.
finally, starved and beaten, I had to go into
the streets to be interviewed for low-paying and
monotonous
jobs
by strange men behind desks
men without eyes men without faces
who would take away my hours
break them
piss on them.
now I work for the editors the readers the
critics
but still hang around and drink with
Mozart, Bach, Brahms and the
Bee
some buddies
some men
sometimes all we need to be able to continue alone
are the dead
rattling the walls
that close us in.

Харанхуйн найзууд

Танихгүй хотын жижигхэн өрөөнд
Хөшгөө буулгаад
Сонгодогуудыг сонсож асан
Хоосон өдрүүдээ дурснам.
Залуу ч байж,
Надаас ангид мэт орших
Гадаад ертөнцийг ойлгохыг хичээж
Өөрийгөө өрөвдсөндөө бус,
Харин гарцгүй боломжууд цөхрөл дагуулж
Удаан гэгч нуугдахаас аргагүй болгосон нь
Хутга дүрэх мэт өвдөлтийг санагдуулах
Тийм л залуу байж,
Хэдийнээ үхсэн
Моцарт, Бах, Бетховен, Брамс л
Хөөрхий намайг тоон ярилцана.
Өлсөж туйлдсан би эцэстээ
Өөдгүй жаахан хөлстэй,
Уйтгарт залхаг ажлуудаас хайхаар
Гудам руу гарахаас аргагүй болно.
Нүд ч үгүй, нүүр ч үгүй 
Хачин эрс ширээний ард суун
Цаг хугацааг минь барьж аваад
Хугалж нугачан
Дээрээс нь дэвслэдэг байлаа.
Харин одоо би
Хянагч, уншигч, шүүмжлэгчдийн таалалд нийцэхээр
ажилладаг.
Гэхдээ л
Моцарт, Бах, Брамс
Корсаков нөхөдтэйгөө
Цаг нөхцөөн
Хундага тулгадаг минь хэвээр
Цор ганцаар
Цааш амьдарсаар л байхын тулд
Гагц
одогсдын сүнснүүд
биднийг хашигч тэр л ханыг
чадлаараа нүдэхийг нь сонсохоос өөр арга үгүй.

Орчуулсан IV-9 ангийн оюутан Б.Эгшиглэн. Хэрэв та бүхэнд энэ шүлэг болон орчуулга таалагдсан бол сэтгэгдлээ үлдээгээрэй.