Монгол хэлэнд байдаггүй 25 үг

Эх сурвалж: www.alpha.mn

Funny Translator

Three-Character Classic: A Bawdy Translation

The Three-Character Classic [三字經 Sanzi Jing] is a 700 year old classic which Chinese kids have been required to memorize even before they could read and write. It is a very compact "poem" that summarizes all of the basic tenets of Confucianism, serving a very similar function that a catechism has in a Catholic school. Confucianists, despite their tremendous influence on Chinese thought for over 2,000 years, have a reputation as being serious folks without the zest for life that Taoists have.  But maybe that impression is incorrect.  Maybe the text has been misinterpreted for 2,000 years.  Here is a new, improved translation which traditionalists would not approve but it is arguably valid.

Below is the original (partial text) with our own "old-fashioned" translation and the new interpretation by an unknown author. For a complete translation of the original, see Three-Character Classic: A Confucian Roadmap for Kids.

Original	Traditional Translation	New, Improved Translation**
人之初 性本善 性相近 習相遠	People at birth, are naturally good. Their natures are similar; their habits become different.	At the beginning of life. sex is good. Basically, all the sex are the same. but it depends on the way you do it.
苟不教 性乃遷 教之道 貴以專	If, negligently, not taught, their nature deteriorate. The right way to teach, is with absolute concentration.	If you do not practice all the time. sex will leave you. The way of learning it is very important to make love with only one person.
昔孟母 擇鄰處 子不學 斷機杼	Formerly, the mother of Mencius chose a neighborhood. When her child would not learn, she broke the shuttle from the loom.	Once a great mother, Mrs Meng chose her neighbor to avoid bad sex influence. If you don't study hard, your dick will become useless.
竇燕山 有義方 教五子 名俱揚	Dou Yanshan, had the right method. He taught five sons, each of whom raised the family reputation.	Dou, the Famous owned a very effective and exciting medicine All his five son took it and their sexual abilities were well-known.
養不教 父之過 教不嚴 師之惰	To feed without teaching, is the father's fault. To teach without severity, is the teacher's laziness.	If your children don't know how to do it, it is all your fault. If they had lots of problems with it, their teacher must be too lazy to tell them details of sex.
子不學 非所宜 幼不學 老何為	If the child does not study, it is improper. If he does not study while young, how will he act when old?	You may refuse to study this but that is a real mistake If you don't learn it in childhood, you will lose your ability when old
玉不琢 不成器 人不學 不知義	Jade that has not been polished cannot be used. Person that has not studied cannot know righteousness.	If you don't exercise your dick, it won't become hard and strong. If you don't learn sex, you cannot enjoy its sweetness

Deng Xiaoping Hung in Effigy

True story. Deng Xiaoping was a popular leader during the post-Mao era due to the success of his economic liberalization program. However, in the days preceding the Tiananmen Square massacre, it was also becoming clear to many students that Mr. Deng was favoring the use of force to stop the occupation of the square. Some students showed their disapproval of Mr. Deng by hanging a small bottle from their belts.  This was a pun on Mr. Deng's given name. Xiaoping [小平], which means Little Peace, has the same pronunciation as Xiaoping [小瓶], which means Little Bottle. Hence by hanging a little bottle from their belts they were hanging him in effigy.

Deng Xiaoping Interviewed on Taiwan

Note: This joke is normally told in Chinese for best effect.

Deng Xiaoping is giving an interview about Taiwan back in the late 90s.  The interviewer wants to test Mr. Deng's knowledge of Taiwanese politics.

Interviewer:	Who is the current president of Taiwan?
Mr. Deng is stumped so he decides to stall
Mr. Deng:	Deng huir [等會兒 Wait a minute]
The interviewer is surprised to hear Mr. Deng say the given name of Lee Teng-hui [李登輝] but he decides to continue.
Interviewer:	And who should be the next President of Taiwan?
Mr. Deng:	Sui bian [隨便; Whoever they want]
The interviewer is totally impressed by Mr. Deng's apparent familiarity with Chen Sui-bian, the man who would indeed become President of Taiwan.

Deng Xiaoping Visits the US

Note: This joke is usually told in Chinese and requires the listener to understand both English and Chinese.
Deng Xiaoping is visiting the US.  Tired of being shadowed by his entourage at all times, he decides to go for a walk on his own.  This alarms his translators and bodyguards who fear that Mr. Deng will get into trouble since he does not speak any English.  However, realizing that they cannot change his mind, they decide to at least prepare him in case he gets stopped by the police.  "If you get stopped", they coached him, "they'll first ask for your surname and then they'll ask for your given name.  Just tell them and everything will be fine".  So Mr. Deng goes out and enjoys himself.  A policeman recognizes him.  Having heard that Mr. Deng prides himself in his knowledge of American history, he decides to start a conversation with an appropriate subject.

Policeman:	Who was the first president of the U.S?
Mr. Deng:	Wo xing Deng [我姓鄧: My surname is Deng]
Policeman:	Yes, Washington.  And what are you doing in the U.S?
Mr. Deng:	Xiaoping [小平]
Policeman:	Ah, shopping.  Very good.  Have nice day!.

The English Language

Have you ever wondered why foreigners have trouble with the English Language?

Let's face it
English is a stupid language.
There is no egg in the eggplant
No ham in the hamburger
And neither pine nor apple in the pineapple.
English muffins were not invented in England
French fries were not invented in France.

We sometimes take English for granted
But if we examine its paradoxes we find that
Quicksand takes you down slowly
Boxing rings are square
And a guinea pig is neither from Guinea nor is it a pig.

If writers write, how come fingers don't fing.
If the plural of tooth is teeth
Shouldn't the plural of phone booth be phone beeth
If the teacher taught,
Why didn't the preacher praught.

If a vegetarian eats vegetables
What the heck does a humanitarian eat!?
Why do people recite at a play
Yet play at a recital?
Park on driveways and
Drive on parkways

You have to marvel at the unique lunacy
Of a language where a house can burn up as
It burns down
And in which you fill in a form
By filling it out
And a bell is only heard once it goes!

English was invented by people, not computers
And it reflects the creativity of the human race
(Which of course isn't a race at all)

That is why
When the stars are out they are visible
But when the lights are out they are invisible
And why it is that when I wind up my watch
It starts
But when I wind up this observation,
It ends.

Эдгээр үгс ийм утгатай товчлол гэнэ шүү

Дэмис Руссосын нэгэн дууг хоёр хүн орчуулсныг зад шүүмжлэе

Манай блог уншигчиддаа зориулж орчуулагч, яруу найрагч Ж. Оюунцэцэгийн орчуулгын бүтээлүүдээс цувралаар хүргэж байгаа билээ. Энэ удаад алдарт дуучин Дэмис Руссосын нэгэн дууг монгол хэлрүү орчуулсныг Ж. Оюунцэцэг шүүмжилж, өөрийн орчуулгыг санал болгожээ. Залуус та бүхэн ч "Goodbye my love goodbye" дууны шүлгийг орчуулж өөрийгөө нэг сорьж үзэхэд яагаад болохгүй гэж.

Дэмис Руссосын нэгэн дууг Баясгалан, М.Саруул-Эрдэнэ хоёр орчуулсныг үзээд энэ хоёрыг зад шүүмжилж, нэг хоёр санал хэлье гэж зориглолоо. Энэ хоёр орчуулгыг уншихад утга санаа зөв боловч хэлэхэд хэл хугалмаар хатуу үгс хэрэглэснээрээ дууны орчуулга биш болжээ.  Англи хэл дээрээ тун зөөлхөн хэлэхэд амархан үг хэллэг байгааг анзаарсангүй нь тун харамсалтай.  Дууны шүлэгийг аль болох дуулах, хэлэх, сонсоход ойлгомжтой богино үгээр бичдэг бичигдээгүй хууль байдаг билээ.

Басхүү урт эгшиг хэрэглэж үгээ зөөллөдөг туршлага ахмад, дууны үгийн яруу найрагчдын туршлага бидэнд бий шүү дээ. Энэ бол орчуулга гээд санаагаа баримтлаад аялгууг гээгдүүлж болохгүй.  Аль болох л санаагаа ч баримталж, тэр дууныхаа амин сүнс болсон аялгууг ч бас буулгаж, болж өгвөл дуулж байгаад “өлгийдвөл” сая нэг юм ойртож очих буйзаа. Шүлэг, яруу найраг, дууны яруу найргийг орчуулахдаа тэр яруу найрагчийн дууныхаа шүлгийг бичиж байх үеийн дүрд бүрэн “орох” хэрэгтэй байх.

 Баясгалангийн орчуулгад,

Энхэр чамайгаа орхиод явж буйг минь тэр мэдэж байна...

...тэнүүчилж явах газар бүрт минь тэд...

... Эсвээс аяны урт замын туршид...

...Гэрээд минь намайг удаалгүй хөтөлж өгөөч гэж би тэдэнд

Гиюүрэн суух үеүүддээ залбирч байх болно...

...торгоож байгаарай, намайг зүүднээсээ... гэх мэтийн дуулах битгий

хэл шүлэг гээд хэлэхэд хэл хугалчихмаар, уншихад ухаан хүрч ойлгоход

хэцүүхэн хэллэгүүд олон байна даа.

М.Саруул-Эрдэнийн орчуулганд,

Асгаруулан чиг уйлаад хэрэггүй дээ, хонгор минь

Алсын замдаа би чинь гуниггүйхэн мордмоор байна...гэх мэтийн яруухан хэлсэн орчуулга байгаа боловч бас л  нүдэнд торсон, шүлгийн орчуулга гэмээргүй үгс байна.

Тэнүүчлэн гялалзах оддыг ажиглаарай, хайрт минь

Гиюүрч ганцаардсан шөнө бүрээ би залбиран гуйна... гэж яажшуухан хэлж дуулах болж байнаа.

Бас “ялгуун” сар нь уйтгарт дуу “аялдаг” нь нэг ойлгомжгүй.

Залуу орчуулагч дүү нар цаашдын уран бүтээлдээ анхааран аваасай гэж энэхүү ажигласан зүйлээ чин сэтгэлийн угаас сургамж болгон хэлж байгааг ойлгох буйзаа. Түүгээр ч үл баран, өөрийнхөө орчуулгыг зүрхлэн толилуулья. Яруу найргийн орчуулга бол тэтгэвэрт гараад ч юмуу, завтай цагтаа ч юмуу, гарын үзүүрээр хийдэг ажил биш гэдгийг дашрамд хэлье.  

 ЭНХРИЙ МИНЬ БАЯРТАЙ БАЯРТАЙ.

Энхрий минь баяртай, баяртай.

Салхи гунигийн дуу шившихийг сонсооч

Салж чамаасаа одохыг шивнээд байна шүү.

Алсад дөрөөлөхдөө зүрх минь зогсвол яанаа

Асгартал уйлаад чиг яахым дээ, хонгор минь.

Энхрий минь баяртай, баяртай.

Эргээд уулзталаа баяртай, баяртай.

Элгэндээ намайгаа тээж яваа болохоор чинь

Эгнэгт чамтайгаа хамт шүү, би чинь.

Энхрий минь баяртай, баяртай.

Энэ насаараа үнэнч шүү, чамдаа

Буцаад ирэх өдрийг минь тогтоогоорой.

Булгилах зүүдэндээ уулзаж байя даа.

Хээр хөдөөгүй намайг дагасан

Дээр анивчих оддоос асуугаарай.

Мөдхөн харих замыг минь заагаач гээд

Өнчин шөнөдөө залбирсаар явна даа, би чинь.

 Орчуулсан Жамсрандоржийн Оюунцэцэг.

Goodbye My Love Goodbye

Hear the wind, sing a sad old song

it knows I'm leaving you today
please don't cry or my heart will break
when I go on my way
Goodbye my love goodbye
goodbye and au revoir
as long as you remember me
I'll never be too far
Goodbye my love goodbye
I always will be true
so hold me in your dreams
till I come back to you
See the stars in the skies above
they'll shine wherever I may roam
I will pray every lonely night
that soon they'll guide me home
Goodbye my love goodbye
goodbye and au revoir
as long as you remember me
I'll never be too far
Goodbye my love goodbye
I always will be true
so hold me in your dreams
till I come back to you

Орчуулах эрдэмд шамдан суралцаж байгаа оюутан, яруу найргийн орчуулга сонирхдог залуусдаа зориулан Монголын Зохиолчдын эвлэлийн шагналт орчуулагч, яруу найрагч Жамсрандоржийн Оюунцэцэгтэй хийсэн ярилцлагыг хүргэж байна. Энэ ярилцлагыг өнөөдрөөс нэг жилийн өмнө хийсэн юм. “Алтан түлхүүр буюу Буратиногийн адал явдал”, Санниковын газар, Чонын сүрэг гээд уран зохиолын шилдэг бүтээлүүд, дэлхийн сонгодог болон ази, Зүүн европын ард түмний үлгэрийн сан хөмрөгтэй түүний дуун хөрвүүлснээр танилцсан билээ. Сүүлийн үед АНУ-ын яруу найрагчдын бүтээлээс орчуулан мэдээллийн сайтуудаар дамжуулан бидэнд хүргэж байгаа. Эрхэм найрагч маань өдгөө АНУ-д амьдарч уран бүтээлээ туурвиж байна. Бид түүний орчуулгын бүтээлээс удахгүй та бүхэнд толилуулах болно.

 Лос Анжелест анх уулзаж таарснаас хойш нилээд удчихжээ. Ажил, амьдрал тавлаг, сайхан намаржиж байна уу?

Сайхан намаржиж байнаа. Сайхан гэдэг нь саяхан шүлгийн номоо гаргаад сэтгэл өндөр байна.  Орчуулсан шүлгүүдээ оруулаад нэг эмхэтгэж авлаа.Анх 2006 оны 11-р сард Лос Анжелест бууж байсныг бодвол одоо энэ оронд номоо хэвлүүлээд сууж байна гэдэг сайхан л байна.

Таны “Алган дээрх шувуу” шинэ ном гарсан дуулдлаа. Номоо бидэнд танилцуулна уу?

Урьд нь би Орост олон л ном хэвлүүлж явлаа. Харин энэ бол Америкт хэвлүүлж байгаа анхны минь ном юм даа. Энэ номондоо би өөрийн бичсэн хайртай шүлгүүдээ, дээр нь оросоос, англиас орчуулсан шүлгүүдээ оруулсан. Орчуулга, тэр тусмаа шүлгийн орчуулга бол маш нарийн, уран дархны ажил, тархины “уран нугаралт” юм даа. Иймээс би дурлаж хайрлаж орчуулсан шүлгүүдээ яг л өөрийнхөө шүлэг шиг энхрийлдэг. Оросын нэг яруу найрагч орчуулгын тухай нэг их сайхан хэлсэн байдаг.

Хүний сайхан сэтгэлийг энэ эрэгт авчрах гэж

Гүнээ их чармайна, надад итгэл хүлээлгэжээ.

Замдаа алдаж унагаах вий гэж агдан чичрэнэ.

Аминдаа амьд мэнд авчрах гэж мэрийнэ.

Амьсгаагаа хураан, аажуухан сэлэхдээ

Алгуурлаж чадахгүй, байдаг хүчээ шавхана.

Өөрийн минь амь нөгөө эрэг дээр

Өнчирч үлджээ, хөөрхий дөө...гэсэн байдаг юм.

Зарим хүн шүлгийг орчуулж болохгүй гэж үздэг. Би бол болно л гэж бодож байна. Эмч нар элэг зүрх шилжүүлж суулгаад байхад яагаад хүний сэтгэл зүрхний хөөрлийг, бодол санааг өөрийнхөө хэлэн дээр буулгаж болохгүй гэж? Болно шүү дээ. Учир нь, өөрийнхөө зүрхний цохилтыг түр зуур “зогсоож” байгаад тэр орчуулж байгаа зохиолч, яруу найрагчийнхаа зүрхний цохилтыг үнэн зөвөөр “сонсож” чадах л ёстой болов уу даа. За уучлаарай, би орчуулгын тал руу халтираад орчихлоо.

Тийм ээ орчуулга хийнэ гэдэг амаргүй ажил.  Тэр тусмаа өөр соёл, ёс, заншилтай ард түмний аман зохиол, үлгэр туулсийн уран санааг орчуулна гэдэг бүр ч амаргүй.  Ер нь дуун хөрвүүлэхийн дуулмаар сайхан нь, зугтмаар хэцүү нь юусан бол?

Ер нь хүн мэргэжлийг сургуулиар эзэмшдэггүй, амьдрал дээр л оролдож, мэдэж, дадаж чадаж, хийж сурдаг. Орчуулга бол бас л адилхан. Олон жил оролдож хөдөлмөрлөж байж сая нэг юм дөрөө олдог. Уран зохиолын орчуулга хийхэд 90 хувийн хөдөлмөр 10 хувийн авъяас хэрэгтэй гэж би боддог.  Яруу найргийн орчуулгад 90 хувийн авъяас, 10 хувийн хөдөлмөр орох байх даа.

Би Оросын “Радуга”хэвлэлийн газартай гэрээ хийж арван жил уран зохиолын ном орчуулахдаа л нэлээд юм сурсан. Манай ахмад сайн орчуулагч дүлий гэж өргөмжлөгдөж байсан ч хамгийн сонор соргог, авъяаслаг орчуулагч,”Декамерон”ыг монгол хэлнээ хөрвүүлсэн Д.Чойжил гуайгаас эхлээд Г.Амар, Шарав-Иш, Дээсээжалбуу гээд олон сайхан мэргэжилтэнгүүд тэр үед Орост очиж ажилладаг байсан юм. Тэд нараас их юм сурсан даа.

Дуун хөрвүүлэхийн дуулмаар сайхан нь номоо хэвлүүлчихээд “орчуулсан Ж.Оюунцэцэг” гээд унших ямар сайхан гээч. Энэ хоёрхон үгэнд ямар их хөдөлмөр, ямар их баяр баясгалан багтдаг гэж санана! Яг орчуулж байхад нэг үг олдохгүй, тохирох хэлц толгойд буухгүй, хоёр гурван өдөр холхих хэцүү цаг зөндөө л дөө. Гэхдээ энэ хэцүү гэдэг харьцангуй ойлголт. Хүүхдээ гаргасан эх хүн өвдсөнөө мартдаг шиг л нөгөө хэцүү байснаа мартчихдаг юм.

Зохиолч, найрагчийн онч, үлгэрийн баатруудын ойр тойрноо хүртэх мэдрэмж төсөөллөөр дамжуулж тухайн үндэстний сэтгэлгээний онцлог ялгаа, хүмүүний нийтлэг байдлыг харж болох уу?  Таны бодлыг сонсмоор байна.

Үлгэрийн баатрууд гэдэг чинь тэр чигээрээ л эгэл жирийн ард түмний үнэн нүүр царай шүү дээ. Үлгэрийг хүмүүс бие биедээ үлгэрлэх жишээ болгон хэлж ярьсаар байгаад яг л зүлгэж зүлгэчихсэн чулуу шиг өө сэвгүй болгочихсон, үг хэлний цэвэр алт байдаг. Тэгээд ч цаад зохиол нь хэчнээн сайн байна, нааш нь орчуулахад төчнөөн амар байдаг. Үлгэрийн баатрууд бол тэр ард түмнийхээ үндэсний онцлог шинжийг тэр чигээр нь шингээсэн “баатрууд” байдаг. Гэхдээ энэхэн дэлхий дээр амьдардаг хүн гэдэг амьтан өөр өөр үндэстэй, өөр өөр заншилтай ч гэсэн хоорондоо ямар их адилхан сэтгэдэг гэж санана! Сайн эрэх юм бол утга дүйх хэллэг, хэлц байтугай, яг үг үгээрээ таарах зүйр цэцэн үгс хүртэл олддог гээч.   Хэрвээ олдохгүй бол өөрөө зохиочихно шүү дээ. Би чинь ард түмний нэг хэлтэрхий юм чинь ардын аман зохиолд яагаад хувь нэмрээ оруулж болохгүй билээ.

Алс хол суугаа яруу найрагчийн хувьд, ээж хүний хувьд төрлөх нутгаа, монгол түмнийхээ ахуй байдлыг хэрхэн мэдэрч сууна даа?

Алсад суугаа яруу найрагч ч бай, оёдолчин ч бай, ээж ч бай, эмээ ч бай, хүү ч бай, яг адилхан эх орноо алсаас хайрлаж сурдаг юм.  Ер нь тэгээд бие сэтгэл Монголынхоо төлөө бол гэрт гадаагийн ялгаа ерөөсөө байхгүй!  Монголын минь ахуй байдал одоо маш хүнд байна. Эрх чөлөө, ардчилалыг зарим хүмүүс эмх замбараагүй дураараа дургихтай холиод байгаа нь ард олныг сөхрүүлж байна.

Уран бүтээлийн “онгод” гээч мэдрэмж бий. Та онгодоо хүлээдэг үү.  Хамгийн их “хайсан” шүлгийн мөртөө хэлээч гэвэл..?

Онгод гэдэг сайхан мэдрэмжийг ээж, аав минь юмуу, эмээ минь юмуу, эсвэл сургуулийн багш нарын минь хэн нэг нь хэзээ ч юм сайхан үгээрээ сэрээж “сэдрээсэнд” би бурханд баярлаж явдаг юм.

Би тийм их онгодтой сайн найрагч биш л дээ. Харин шүлэг орчуулж чадаад байгаадаа баярлаад, орчуулагч дээрээ яруу найрагч гэдэг үг нэмдэг юм. Тэгээд би өөрийгөө “орчуулагч-яруу найрагч” гэж тоогоод байгаа юм. Шинэ нэр томъёо зохиочихоод л.  Онгодоо хүлээдэг найрагч гэж байхгүй. Онгодтой сайн найрагчид нэг мэдэхэд л шүлгээ биччихсэн байдаг байх.  Би бол их сайхан шүлэг зохиол уншихаар юмуу нэлээн олон хуудас юм орчуулахаар халж ирдэг л дээ.

... Хайрах цасны ширхэг болгонд чамайг санаж

Хаврын сар гартал хүнд хүрэмтэй явлаа.

Харих цагийн мөч цагаан хяруу болж

Харзын хар гэзгэнд минь сэтгэлийн өнгө нэмлээ.

Шуугих салхи дэгдэх бүрд чамайг хүлээж

Шуурганд хөөгдсөн мэт орох газраа мэдэхгүй явлаа.

Хэлээгүй яриагүй бүхэн минь гандсан навч болж

Хээрийн гал шиг нүдэнд минь ухаарлын хээ тавилаа...  гэж шүлгийн мөрөөсөө хэлэх дуртай.

Үр ачийнхаа, эх орныхоо ирээдүйн тухай бодлоосоо хуваалцана уу?

Би гурван охинтой хүн. Гурван охин маань нэг нэг хүүхэдтэй гэхээр, би гурван зээтэй. Нэг хүн хоёр болж, хоёр хүн тав болж, таван хүн арван нэг болжээ дээ. Яг энүүн шиг л эх орны минь хөгжил ингэж үржиж цэцэглээсэй л гэж бодож байна.

Миний эх орны ирээдүй ирээдүйн иргэдийн толгой тархинаас хамаарах учраас би нэг ч гэсэн аятайхан, тун хэрэгтэй, тун сонирхолтой, тун сургамжтай сайхан зохиол орчуулчих юмсан л гэж бодож сууна. Энэ л миний эх орондоо хүргэх тус минь шүү дээ.

Зохиолчид, уран бүтээлчдээ сургадаг, харилцан суралцдаг Багшийн дээдийн, Их сургуулийн, Ажилчны районы, Гал, Тулга гэх мэт уран бүтээлийн нэгдэлүүд байсан гэдэг. Зохиолч бүтээлчдээ сургаж мэргэшүүлдэг тэр арга барил одоо хэвээр болов уу?

Одоо ямрыг би сайн мэдэхгүй байна. Бидний үед нэгдэл дугуйлан зөндөө байсаан. Шүлэг зохиол сонирхдог залуучууд чинь тэр дугуйлантай дугуйлангүй хэзээний л өөрсдөө нэгдчихсэн, хэлхэлдчихсэн, уулзчихсан явдаг улс шүү дээ. Миний үед, манай Их сургуулийн дугуйлан гэхэд л талийгч З.Түмэнжаргалаас эхлээд Ц.Ойдовоор дуусталаа дандаа л “аварга загаснууд” шүү дээ.  Багшийн дээдийн Ү.Хүрэлбаатар, Г.Мэнд-Ооёо, Я.Баатар, Анагаахын дээдийн Л.Мягмарсүрэн, Д.Цогт гээд жавхалзсан сайхан залуучууд. Одоо ч жавхалзаад л явцгааж байна. Би нөхдөөрөө бахархаж тэднийхээ дэмжлэг туслалцааг үргэлж хүртэж явдаг хүн дээ.

“Гал” нэгдэлийн тухай нэг сайхан дурсамж уншиж байсан юм. Та бол үүсгэн байгууллагчдын нэг.  Танайхан Монголын уран зохиолын хоймор суудлыг хэдийнэ эзэлсэн мундагчуул. Уран бүтээлийн нөхдийнхөө, үеийнхийхээ тухай хуучилна уу.

Би яг тэр “Гал” нэгдлийг байгуулахад байгаагүй юм. Манай найз нар байгуулаад, нөгөө муу Оюунаагаа марталгүй нэрсийн жагсаалтандаа оруулаад хамруулаад явсан юм. Надад бол хэлсэн л дээ.

Оюутан ахуйгаасаа үргэлж л хамт явцгаасан болохоор тэд нар маань ганц эмэгтэйгээ дундаа хийгээд л явцгаадаг юм. Манай Ү.Хүрэлбаатар чинь  “Улаанбаатар”сониныг байгуулахдаа намайг авч ажиллуулаад л, Москва дахь “Улаанбаатар”сонины сурвалжлагчаар томилоод л, надад их итгэл хүлээлгэж, урам хайрлаж,дэмжиж тусалж явсан даа. Найз нарынхаа ач тусыг мартахын аргагүй дээ.

Суугуул нутгийнхаа яруу найрагчидтай анд нөхдийн харилцаатай болж байна уу?

Үгүй ээ, одоохондоо эндхийн яруу найрагчидтай харилцаа тогтоож чадаагүй л байна. Америкийн яруу найргийг уншиж, сонирхон судалсаар байна. Монгол яруу найргаас тэс өөр, үйл явдлаар санаагаа гаргадаг юм шиг надад санагдсан.

Сурахад насны хязгаар байдаггүй юм чинь цааш суралцаад л, судлаад л, орчуулаад л байх болно доо. Тэгж байтал эндхийн зохиолч найрагчидтай танилцах нэг сайхан нартай өдөр ирнэ л гэж найдаж байна.

Одоо яг ямар уран бүтээл дээрээ ажиллаж байна?

Би 2009 онд Английн нэрт зохиолч Р.Р.Толкины “Хоббит”- ыг орчуулсан юм. Улаанбаатарт “Сэлэнгэ пресс” хэвлэлийн газар хэвлүүлсэн л дээ.  Одоо үүнийгээ дахин нэг сайн хянаж, дахин нэг сайхан найруулаад, дотор нь байгаа шүлгүүдийг англитай нь хадмал орчуулга хийгээд дахин энд хэвлүүлэх санаатай байна.

Дэлхийн сонгодог үлгэр тууж болохоор хэзээ ч хуучрахгүй бөгөөд, би орчуулгаа тун сайн болгохгүй бол болохгүй. Тэр том зохиолчийн номыг хүндлэх хэрэгтэй. Би ер нь орчуулсан номуудаа эргэж засаад л хэдэн жилийн дараа ч гэсэн сайжруулаад л байх санаатай.

2010 онд “Санниковын газар”, “Гарины үхлийн туяа” зэрэг арваад жилийн өмнө орчуулсан номуудаа дахин засаж найруулаад монголдоо гаргасан. Арван номын баяр хийгээд   зохиолчдынхоо эвлэлийн шагналыг аваад ирсэн. Түүнээс хойш урам зориг ороод үргэлж л нэг юм хийчих юмсан гээд л мэтийж сууна.  Мөн өөрөө өгүүллэг бичих санаатай оролдож байна. Ийм л сонинтой шив дээ.

Эх сурвалж: www.dayarmongol.com